குழப்பத்தில் விழுந்த விருந்தாளிக்காக உதவிய மனமுள்ள ஹோட்டல் ஊழியர் – உண்மை நேர்காணல்!
வாழ்க்கையில் ஒரே மாதிரியான பெயர் வைத்த மூன்று ஹோட்டல்கள் இருந்தா, எது எது என்று குழப்பம் வராம இருக்க முடியுமா? அப்படி ஒரு சூழ்நிலையில விழுந்து, ஒரு மனமுள்ள ஹோட்டல் ஊழியரால் எப்படிக் காப்பாற்றப்பட்டேன் என்பதைப் பற்றிய ஒரு உண்மை நிகழ்ச்சி தான் இன்று உங்கள் முன்னே!
பெரிய ஊரல்ல, டாக்டர் காமெடி மாதிரி மூன்று “Wyndy” குடும்ப ஹோட்டல்கள். எல்லாத்துக்கும் ஒரே பெயர்! ஆனா, எங்க ஹீரோவோ (அந்த விருந்தாளர் தான்) ஹோட்டல் ரிசர்வேஷன் போட்டதும், அந்தக் குழப்பமான பெயரை நம்பி, முதல் ஹோட்டலுக்கு போய்விட்டார். அங்கே இல்ல, அடுத்த ஹோட்டலுக்கு போனார் – இன்னும் இல்லை! இப்படி இரண்டாவது தடவையும் தவறிவிட்டார்!
அங்கேயே, ஒரு நல்ல மனசு கொண்ட அம்மா ரீசெப்ஷனில் இருந்தாங்க. “உங்க ரிசர்வேஷன் காட்டுங்க”ன்னு கேட்டது போல, சாமி கண்ணோட்டம் பார்த்தது போல, அவர் முகத்தில் ஒரு ஆச்சர்யம்! ஆனா, அந்த அம்மா வந்து, எப்படிப்பட்டவர்கள் தெரியுமா? “ஏதாவது உதவி தேவைப்பட்டா, எனக்கு போன் பண்ணுங்கப்பா!”ன்னு அன்போடு சொன்னாங்க.
அந்த அன்பு நம்பிக்கையோட, எங்க ஹீரோ மூன்றாவது ஹோட்டலுக்கு போனார். இந்த முறை சரி! ஆனா, முதல் மாடியிலே அறை கிடையாது; எல்லாரும் வெளியே சில்லறை கடை மாதிரி மக்கள், பக்கத்தில பசங்க ஓடி விளையாடுறாங்க, வெளியில் புகை பிடிப்பவர்கள், ஒரு வீட்டுக்காரி வீட்டுக்குள் தீபாவளி மாதிரி விளக்குகள் கட்டி வைத்திருந்தார்! படிகள் எல்லாம் பூனை சிறுநீர் வாசனை, நாய் மல வாசனை... அங்கேயும் பீர், வாந்தி வாசனையும்!
“எங்க அறை நல்லா இருக்குமா?”ன்னு நம்பிக்கையோட திறந்தார். உள்ள போனதும், படுக்கை செய்யப்படாம, துணிகள் தரையில் – உடனே “இல்லை பாஸ்!”ன்னு திரும்பி வந்தார். மறுபடியும் ரீசெப்ஷனில் சொல்லியதும், சிரமப்பட்டு இன்னொரு அறை கொடுத்தாங்க. இவங்க கொடுத்தது இன்னும் மோசம்! மேசை மேலே உணவு பெட்டிகள், எங்க நம்ம வீட்டு பேச்சு மாதிரி “இது எல்லாம் வேண்டாம் பா!”ன்னு விட்டு விட்டார்.
இதோ, மனசு நொந்தவர், அடுத்தவீட்டுக்கே போக முடிவு செய்தார். ரீசெப்ஷனிலே reservation cancel பண்ணி விட்டாங்க; அப்படியே அந்த இரண்டாவது ஹோட்டலுக்கு போனார்.
அங்கே போனதும், லைனில் நிற்கிறார். முன்னாடி ஒருத்தர், “முதலாம் மாடி அறை வேண்டும்!”ன்னு சண்டை போடுறார். அவர் சண்டை முடிந்ததும், நம்ம ஹீரோ வாகி போனார். அந்த அம்மா கூப்பிட்டு “வரவேற்கிறேன்! மீண்டும் வந்தீர்களே!”ன்னு அன்போடு. நம்ம ஹீரோ, “முதலாம் மாடி அறை இல்லையாமே?”ன்னு ஏமாற்றத்தோடு சொல்ல, “அது வேறவர் அம்மா! நீங்க வந்தீங்கன்னு எனக்கு தெரியும், உங்க அறை தயார். உங்க பாதுகாப்புக்காக நான் காத்திருந்தேன்!”ன்னு சொல்லி, அவருக்காக சிறப்பு அறை வைத்திருந்தார்.
அந்த அம்மா மனமுள்ளவர்! ஒரே பெயர் கொண்ட ஹோட்டல்கள், ஊர் தெரியாத விருந்தாளி – இப்படி ஒரு சூழ்நிலையில், சொந்தம்மா மாதிரி கவலைப்பட்டு, பாதுகாப்பும், அன்பும் காட்டினாரே, அது தான் நம்ம தாய்நாட்டு பண்பாடு!
இந்த அனுபவம், நம்ம ஊரில ஹோட்டல்களிலோ, சாப்பாட்டு இடங்களிலோ, ரயில்வே நிலையமோ, எங்கயாவது வேலை பார்க்கும் ஊழியர்களுக்கு எவ்வளவு மதிப்பளிக்கணும் என்று நினைவூட்டுது. “பணிக்கு வந்தவங்க”ன்னு ஒதுக்கிக்காம, மனம் உள்ளவர்களை நம்மும் ஒரு வார்த்தையாவது, ஒரு சிரிப்பாவது கொடுக்கணும்.
இப்படி ஒரு நிகழ்ச்சி, “உண்மையான சேவை”ன்னு சொல்லக்கூடியது தான். பணம் இல்லாமலும், பதவி இல்லாமலும், மனசு இருந்தா போதும் – அடுத்தவருக்கு உதவ முடியும்.
நமக்கு எல்லாம், ரயிலில் பயணம் பண்ணும்போது, “தம்பி, இது என் சீட்... என் பக்கம் இருக்கீங்கலா?”ன்னு யாராவது அன்போடு கேட்டா, நாமும் அப்படியே மனசு உருகி போயிடுவோம். இல்லையா? இந்த அம்மா மாதிரியே, நம்ம நாடு முழுக்க அன்பும், ஊக்கமும் பரவணும்!
இன்னும் உங்கள் வாழ்க்கையில, உங்களுக்கு உதவிய அப்படிப்பட்ட நல்ல மனசு கொண்டவர்கள் இருந்திருந்தால், கீழே கமெண்ட்ல பகிரங்க! அப்படி ஒரு நல்ல சேவை அனுபவம் உங்களுக்கு இருந்தா, மறக்காம சொல்லுங்க! மனம் உள்ளவர்களுக்கு நன்றி சொல்லும் நேரம் இது தான்!
நண்பர்களே, உங்களுக்கும் இப்படிப்பட்ட அனுபவங்கள் இருந்தால், இந்த பதிவுக்கு கமெண்ட் போடுங்க. உங்க நண்பர்களோடவும் பகிருங்க – மனம் உள்ளவர்களுக்கு நம்ம வாழ்த்துகளும், நன்றிகளும் சேரட்டும்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Exemplary service for a confused guest