'குழுவில் சேர மறுத்த மாணவர் – தனக்கே தோற்றுக் கொண்ட பாடம்!'
இன்றைய பிளாக் பதிவு ஒரு சுவையான பாடம். நாம் எப்போது ஒரே குழுவில் சேர்ந்து வேலை செய்ய வேண்டும் என்று சொல்லும்போது, சிலர் மட்டும் "நான் தனியா தான் செய்யப் போறேன்!" என்று குரலெழுப்புவார்கள். அப்படி பிடிவாதம் பிடித்த ஒரு மாணவரின் கதையைச் சொல்கிறேன். இது ‘என் கண்ணில் எறும்பு பட்டு, உன் கண்ணில் யானை’ என்று சொல்வதை நினைவூட்டுகிறது!
முதலில், இது ஒரு கணினி அறிவியல் பாட நெறியில் நடந்த நிகழ்ச்சி. அந்த வகுப்பை நடத்தும் ஆசிரியர், மாணவர்கள் குழுக்களாக சேர்ந்து ஒரு சின்ன project செய்யச் சொல்கிறார். நம்ம ஊரில் மாதிரி, "குழு வேலை" என்றால் சிலர் கையில் கடலை வைத்து, மற்றவர்கள் வேலை செய்யும் போகும். ஆனால் இங்கு, குழு ஒத்துழைப்பு, ஒழுங்கு, பகிர்ந்து கொள்வது எல்லாம் முக்கியம். எந்த ஒரு IT வேலைக்குப் போனாலும், அநேகமாக குழு பண்பாட்டே அடிப்படை.
இந்த கதை நாயகன் – ஒரு நம்பிக்கையோடு, மனநிறைவோடு, ஆனால் கொஞ்சம் திமிரோடு இருக்கிற மாணவர். படிப்பில் "GenAI" (கணினி செயற்கை நுண்ணறிவு) உதவியுடன் வேலை செய்வதிலும், அதில் மூழ்கி இருப்பதிலும், திட்டம் வரை செய்வதில் முனைப்பிலும் குறை இல்லை. ஆனா, ஒரே குழுவில் சேர்ந்து வேலை செய்ய வேண்டுமென்ற ஆசிரியரின் கோரிக்கையை அவர் முழுக்க முழுக்க மறுத்தார். "நான் தனியாகவே பணியாற்றணும்!" என்றாராம்.
ஆசிரியர் முதலில் புரியவிட்டு, குழுவாக வேலை செய்யும் முக்கியத்துவம் எடுத்துச் சொன்னார். குழு பணியில் பங்கெடுக்காமல் ஒருவரை தனியா விட முடியாது என்றார். ஆனால் மாணவர் விடாமல் பிடிவாதமாக "நான் தனியா செய்றேன்" என்று கேட்டதால், ஆசிரியர் "சரி, நீ பாக்கலாம்" என்று அனுமதி கொடுத்தார் – இது தான் அந்த "Malicious Compliance" (பார்த்து சிரிக்கத்தக்க வகையில் ஒத்துழைப்பு)!
வாராவாரம் குழுப் பணிகள் எப்படிப் போவது என்று ஆசிரியர் பார்த்தார். அந்த மாணவர் மட்டும் தனியா தான் வேலை பார்த்தார். இடைவேளைகளில், "குழுவுடன் சேர்ந்து செய்ய இல்லையென்றால், மதிப்பெண்கள் குறையும்" என்று பலமுறை அறிவித்தார். கடிதமாகவும், மின்னஞ்சலாகவும் சொல்லியிருக்கிறார். நம்ம ஊரில் மாதிரி, "என் வார்த்தை என் பத்திரம்" மாதிரி, ஆசிரியர் ஒவ்வொரு படியும் ஆவணப்படுத்தி வைத்திருக்கிறார்.
நாள் வந்தது – திட்டம் ஒப்பளிக்க வேண்டிய நாள். அந்த மாணவர் தனியாகவே திட்டம் செய்து வழங்கினார். குழு அளவில் செய்ய வேண்டிய பணிகள் அனைத்தும் புறக்கணிக்கப்பட்டது. திட்டத்தில் கேள்விக்கேற்பவே இல்லை; குறைந்த மதிப்பெண். குழுவுடன் சேர்ந்து செய்த பங்குக்கு கிடைக்கும் மதிப்பெண் – பூச்சி! மேலும, அந்த மாணவரை நேரில் அழைத்து, "இந்த code எப்படி வேலை செய்கிறது?" என்று கேட்டபோது, அவருக்கே புரியவில்லை; இன்னும் குறைந்த மதிப்பெண்.
இனி முடிவு என்ன? மாணவர் திட்டத்தையே தோற்றார். "Resit" – அதாவது, மீண்டும் படிக்க வேண்டிய நிலை. ஆனால், இதிலேயே ஒரு திருப்பம் – ஆசிரியருக்கு மட்டும் துன்பம்; அந்த மாணவர் மீண்டும் அவ்வகுப்பில் இருக்கிறார்!
இந்தக் கதையை நம்ம ஊரு கல்லூரி நாட்களில் நடந்திருக்கலாம் என்று நினைக்கலாம். "நானே பெரியவன், யாரும் சொல்ல வேண்டாம்" என்று நினைக்கும் மாணவர்கள் எங்கும் இருக்கிறார்கள். ஆனால் வாழ்க்கை, பாடம் கற்றுத்தரும். "குழு வேலை" என்பது வெறும் மதிப்பெண் சம்பந்தமானது இல்லை; வாழ்க்கை முழுக்க பயன்தரும் கற்றல்.
இது நம் நாட்டில் நடக்கும் பணிக்கழகங்களிலும், IT நிறுவனங்களிலும் உண்மை. "அவன் மட்டும் தனியா வேலை பாக்கனும், நம்மை கவனிக்கவே மாட்டானா?" என்று பலர் புலம்புவார்கள். ஆனாலும், ஒற்றுமை, பகிர்வு, குழு ஒத்துழைப்பு – இதுதான் வெற்றி மந்திரம்.
இப்போது வாசகர்களே, உங்களுக்கும் இப்படிப்பட்ட அனுபவம் இருக்கா? உங்கள் குழு பணியில், "நான் தனியா செய்றேன்" என்று யாராவது இருந்திருக்கிறார்களா? அவர்களுக்கு வாழ்க்கை என்ன பாடம் கற்றுத்தந்தது? கீழே கருத்தில் பகிருங்கள் – நாமும் சிரிப்போம், கற்றுக்கொள்வோம்!
நண்பர்களே, இதுபோன்ற கதைகள் உங்கள் நண்பர்களிடையே பகிருங்கள். குழு பணியின் முக்கியத்துவம் அடுத்த தலைமுறைக்கும் சேரட்டும்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Student made demands regarding a project and found out the hard way.