'கீ? எந்த கீ? – ஒரு பைத்தியக்கார பழிவாங்கும் சின்னக்கதை!'
பள்ளி காலம், வேலைக்குச் சென்ற நாட்கள் – யாருக்கு ரொம்பவே இனிமையான நினைவுகள்! ஆனா, எல்லா நினைவுகளும் இனிப்பா இருக்கும் என்று யார் சொன்னது? சில சமயங்களில், கசப்பும், கோபமும், கொஞ்சம் நகைச்சுவையும் கலந்து இருக்கும். இந்த கதையில்தான் அப்படித்தான் ஒரு 'பொறி' கலந்த பழிவாங்கல்!
1970களில் அமெரிக்காவில் ஒரு மாலில் உள்ள ஆடைகள் கடை. நம்ம ஊரு சாமி கடை மாதிரி, மாலில் நிறைய கடைகள், அங்கு வேலை செய்யும் இளைஞர்கள், வேலை நேரம் குறைக்கப்படும் கவலை – எல்லாமே நமக்கு பரிச்சயமான விஷயங்கள். அந்தக் காலத்தில் சுருக்கமான வேலை வாய்ப்பு, மேனேஜர் – நம்ம ஊருலயும் இந்தக் கதையை ஒப்பிட்டுக்கலாம்.
அந்தக் காலத்து 'கிளோசிங்' ரகசியம்!
அந்த கடையில் ஒரு ரகசியம் இருந்தது. கடை மூடும்போது, இரும்பு கதவை இழுத்து, சாவியை கதவு பக்கத்திலே மறைத்து வைப்பது. ஏன்னா, கடையில் வேலை செய்யும் எல்லாரும் ஒரே சாவி தான். மேனேஜர் மட்டும் தனக்கென சாவி வைத்திருந்தார். சாவி எங்கேனு தெரியாம, அடுத்த நாள் வந்தவங்க எடுத்து கதவைத் திறப்பாங்க. நம்ம ஊருலயும், “செங்கல் ஆவணச் சாவி” மாதிரி, ரகசிய இடத்தில் சிலர் சாவி வைத்துப் பார்ப்பாங்க இல்லையா?
உறவுக்கார மேனேஜர், வேலை குறைக்கும் கோபம்!
நம் கதாநாயகி, இரண்டாவது ஆண்டு வேலை – முழு நேரமாக இருந்தது. ஆனா, மேனேஜர் தன் மருமகள் (நீஸ்) கேட்டி-யை வேலைக்கு எடுத்துக்கொண்டு வந்ததும், நம்மவர் வேலை நேரம் குறைந்தது. முழுநேரம் இருந்து, <20 மணி நேரம் வரை குறைந்தது. நம்மவர் கோபப்பட்டு, “ஏன் இப்படி?” கேட்டா, மேனேஜர், “இஷ்டமில்லனா வேற வேலை பார்க்கலாம்!” என்று குளிராகக் கூறினார். அப்படியே, நம்மவர் வேற கடையில் வேலைக்குச் சென்றார். ஆனா, பழைய கடை மேனேஜரின் பக்கத்தில் உள்ள கடை – சும்மா விடமாட்டாரே!
பழிவாங்கும் 'கீ' கதை!
ஒரு நாள் இரவு, இருவரும் தங்களது கடைகளில் மூடியதை உறுதிப்படுத்திக்கொண்டு, நம்மவர் மெதுவாக முதலில் முடித்து, கேட்டியின் கடையின் அருகே சென்றார். ரகசிய சாவி, கதவு பக்கத்தில் இருந்த இடத்தில் – அப்படியே எடுத்துக்கொண்டார்! ஆனால், வீட்டுக்குக் கொண்டு போனார் என்று நினைக்காதீர்கள்! மல்டி-ஸ்டார்மால், வெளியே உள்ள குப்பைத்தொட்டியில் அந்த சாவியை எறிந்துவிட்டார். 1970களில், சிசிடிவி கேமரா எல்லா இடத்திலும் இல்லை; யாரும் பார்க்கவே இல்லை!
அடுத்த நாள் – பழிவாங்கிய பேரின்பம்!
அடுத்த நாள் காலை, எல்லா கடைகளும் திறந்துவிட்டன. ஆனா, நம்மவர் பழைய கடை மட்டும் மூடியே இருந்தது. பிறகு, மேனேஜர் ஒருவர் தான் தனக்கு மட்டும் உள்ள சாவியுடன் கடையை திறந்தார். அருகிலிருக்கும் மற்ற கடை ஊழியர்களும், வாடிக்கையாளர்களும் எல்லாம் “ஏன் இன்னும் கடை திறக்கல?” எனப் பார்த்து பேசிக்கொண்டு இருந்தார்கள். மேனேஜர், வெளியூரில் இருந்ததால், அவசரமாக வந்து கடை திறக்க வேண்டிய நிலை. அப்புறம், நம் கதாநாயகியிடம் கோபமாக வந்து, “உனக்கு சாவி எங்கேன்னு தெரியுமா?” என்று கேட்டார். நம்மவர் 'இனிமையான' சிரிப்புடன், “ஓஹோ! கேட்டி தான் கவனமாக இருக்கணும் போல!” என்று பதிலளித்தார்.
இது தான் 'பொறி' பழிவாங்கும் ஸ்டைல்!
நம்ம ஊருலயும், சின்ன சின்ன பழிவாங்கல் – 'சாப்பாடு பாக்கெட்' மறைத்தல், 'மொபைல்' சைலண்டில் வைத்து மறைத்தல், 'வண்டி சாவி' எடுத்து பக்கத்து வீட்டில் போடுதல் – எல்லாம் நடக்குமே. ஆனாலும், இது ஒரு ரொம்பவே சாமான்யமான பழிவாங்கல் இல்லை. இதிலே கொஞ்சம் 'நமக்காக நீயும் ஒரு கசப்பும், நகைச்சுவையும் கலந்து இருக்கிறது.
கடைக்குரிய பாடம்:
உண்மையில், வேலை இடங்களில் நியாயம், மதிப்பு, ஒற்றுமை – எல்லாமே முக்கியம். உறவுக்கார மேனேஜர் மாதிரி, நம் இந்தியா, தமிழ்நாடு அலுவலகங்களிலும் நடக்கும், 'உறவுக்காரர்' முன்னேற்றம்! ஆனா, ஒருவேளை, நியாயம் கிடைக்கவில்லை என்றால், இந்த மாதிரி 'சின்ன' பழிவாங்கல் செய்கையில், அந்த சந்தோஷம் மட்டும் தான் நம்மிடம் இருக்கும்.
நீங்கள் என்ன சொல்கிறீர்கள்?
உங்கள் கடையில், அலுவலகத்தில், பள்ளியில் – இப்படிப் பைத்தியக்கார பழிவாங்கும் சம்பவம் நடந்திருக்கிறதா? உங்கள் அனுபவங்களை கீழே பகிர்வீர்களா? உங்கள் பழிவாங்கும் கதைகளும் நமக்கு பிடிக்கும்!
கதை பிடித்திருந்தால், உங்கள் நண்பர்களுடன் பகிருங்கள். மறக்காமல், உங்கள் பழிவாங்கும் அனுபவங்களையும் கமெண்டில் சொன்னீங்கனா – ரொம்ப சந்தோஷம்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Key? What key?