'சத்தத்துக்கு சத்தம் – அமெரிக்கா ஹாஸ்டலில் நடந்த ஒரு 'பட்டி' பழிவாங்கல்!'
"சத்தத்துக்கு சத்தம் – அமெரிக்கா ஹாஸ்டலில் நடந்த ஒரு 'பட்டி' பழிவாங்கல்!"
வணக்கம் நண்பர்களே!
நம்ம ஊர்ல "மூக்கை பிடிச்சா வாயை திறக்கணும்"ன்னு சொல்வாங்க. அதே மாதிரி, ஒருத்தர் திண்டாடிக்கிட்டு இருந்தா, ஒருத்தர் தான் அதுக்கு பதிலளிக்கணும். ஆனா, பதிலா மொக்கையா பேசுறது, இல்லைனா 'தாளி கட்டுறது' மாதிரி கத்திக்கொடுக்குறது எல்லாம் நம்ம கலாச்சாரத்துக்கு சரியில்லை. அதனால தான் இந்த கதையை நான் உங்களோடு பகிர்ந்துகொள்கிறேன்.
அமெரிக்காவின் Northeastern University-யில் ஒரு ஹாஸ்டல் ப்ராக்டர் (Proctor) வேலை பார்த்து கொண்டு இருக்கின்ற ஒருவருடைய அனுபவம் இது. நம்ம ஊர்ல ஹாஸ்டல் வாட்ச்மேன், இல்லையெனில் "காவல் அண்ணா" மாதிரி. அவருடைய வேலை என்னனா – ஒரு டெஸ்க்-க்கு முன்னாடி உட்கார்ந்து நான்கு மணி நேரம் பாக்கணும். அவ்வளவு நேரம் படிக்கலாம், வேலை செய்யலாம், ஆனா அமைதியா இருக்கணும்.
இறைவா! எனக்கு அமைதியா இருக்கணும்னு ஆசைப்பட்டாராம் அந்த ப்ராக்டர். ஆனா, அந்த ஹாஸ்டலில் இருக்கும் RA (Resident Assistant) அக்கா-அண்ணன்கள், நம்ம ஊரு சபா கூட்டம் மாதிரி, கதவை திறந்து வச்சு, "ஹா ஹா ஹி ஹி"னு சத்தம் போட்டு பேச ஆரம்பிச்சிட்டாங்க. நம்ம ஊர்ல வீட்ல பெரியவர்கள் பேசிக்கிற மாதிரி "இவங்க தான் ஹாஸ்டல் ஓனர்!"ன்னு போஸ் எடுத்துக்கிட்டு, பக்கத்துல யாரும் இருக்காங்கன்னு பாரவே இல்லாம் சத்தம் போட்டுக்கிட்டிருந்தாங்க.
நர்சிம்மர் கோயிலுக்கு வெளியே இருந்த அந்த அரக்கன் மாதிரி, நம்ம ப்ராக்டர் வருத்தப்பட்டார். பழசு சொல்வது போல, "சுத்தி சுத்தி வந்த சத்தம், வாழ்க்கையை சுத்திரிக்குது!" ஆனா, நேரில் போய் கேள்வி கேட்க அவருக்கு வெட்கம். நம்ம ஊர்ல சின்ன வயசு பசங்க மாதிரி, "அம்மாவிடம் சொல்லிடுவேன்"னு போனாலும், அமெரிக்கா ஹாஸ்டலில் அது வேலை செய்யாது.
இப்போ என்ன பண்ணுன்னு பாருங்க!
சத்தத்துக்கு சத்தம் தான் பதில் – அவர் லேப்டாப்பில் ஒரு படம் (Movie) முழு சத்தத்தோடு play பண்ண ஆரம்பிச்சார்! "ஆடா பாத்தியா அண்ணா"ன்னு நம்ம ஊரு பிஞ்சு பசங்க போல், "நீ பேசுறயா? நானும் பேசுறேன்!"ன்னு காட்டிவிட்டார். ஐந்து நிமிஷத்துக்குள்ளே அந்த RAs எல்லாரும் திடுக்கிட்டு கதவை மூடிவிட்டார்கள்.
"சரியாச்சு! எனக்குத் தேவைப்பட்ட அமைதி கிடைத்தது,"ன்னு அவர் சந்தோஷப்பட்டார்.
இதுல தான் நம்ம ஊரு பழமொழி ஞாபகம் வருது: "அறிவிக்காமல் பழியைக் கேட்டால், அறிவுடன் பழி வாங்குவான்!" – நேரில் போய் சண்டை போடாம, நம்ம ப்ராக்டர் 'பட்டி' பழி வாங்கி அமைதியைக் கைப்பற்றினார்.
நம்ம ஊரு பார்வையிலிருந்து
இது மாதிரி சம்பவம் நம்ம ஊர்ல-யும் நிஜமாக நடக்குமா?
நம்ம ஊர்ல பெருசா சத்தம் போட்டா, சும்மா "அண்ணா, கம்மியா பேசுங்க"ன்னு சொல்லிடுவோம். இல்லைனா, பெரியவர்கள் வீட்டுல இருக்காங்கன்னு யாராவது நினைச்சு அமைதியா இருப்பாங்க. ஆனா, அமெரிக்கா மாதிரி நாடுகளில், ஒருவரும் ஒருவரை நேரில் எதிர்க்குறது பெரிய விஷயம். அதனால தான் நம்ம கதாநாயகன் இப்படியொரு 'soft revenge' எடுத்திருக்கிறார்.
சத்தம் ஒரு கலாச்சாரம்
தமிழன் கலாச்சாரத்தில், சத்தம் எப்போதும் பகிர்ந்துகொள்ளும் சந்தோஷத்தின் அடையாளம். ஆனா, அது எல்லாருக்கும் சமமாக இருக்கணும். கூட்டத்தில் ஒருத்தர் மட்டும் சத்தம் போட்டா, அதுவே தொந்தரவு. "கூட்டத்தில் சத்தம் போடுறது போல, கருமத்தில் அறிவு காட்டணும்"ன்னு பெரியவர்கள் சொல்லுவார்கள்.
பழிக்குப் பழி – இது நியாயமா?
இப்படி பழிக்குப் பழி எடுத்துக்கொள்வது நியாயமா? நம்ம ஊர்ல, "பழிக்கு பழி கேட்டால் பாவம்"ன்னு சொல்வாங்க. ஆனா, இந்த சம்பவத்தில் அவர் நேரில் சண்டை போடாம, அமைதியான முறையில் தான் தீர்வு கண்டுள்ளார். ஒருவரும் புண்படாமல், எல்லாரும் தங்களது வேலைகளை அமைதியாக செய்துகொண்டு போனார்கள்.
வாசகர்களுக்கான கேள்வி
நீங்களும் இப்படிப்பட்ட 'சத்தம் சண்டை' சந்தித்திருக்கீங்களா? எப்படி சமாளித்தீர்கள்? உங்கள் அனுபவங்களை கீழே பகிருங்கள்!
ஒருவேளை, அடுத்த முறை யாராவது நம்ம ஊர்ல சத்தம் போட்டா, "சத்தத்துக்கு சத்தம் தான் மருந்து!"ன்னு நினைச்சு, நாமும் இந்த 'பட்டி பழிவாங்கல்' முறையை முயற்சி செய்யலாமோ என்ன?
உட்கார்ந்த இடத்தில் அமைதி இல்லாதபோது, அறிவுடன் பழிவாங்கி அமைதியை பெற்ற ஒரு ப்ராக்டரின் சுவாரஸ்யமான அனுபவம் – உங்களுக்கும் நடந்தால் எப்படி எதிர்கொள்வீர்கள்?
அசல் ரெடிட் பதிவு: Fought noise with noise to get loud RAs to close their door