சொந்த பையன் போல சும்மா விட்டுட்டு போயிருப்பாங்க! – ஹோட்டலில் நடந்த ஒரு காமெடி சண்டை
அந்த ஹோட்டல் முன்பதிவு டெஸ்க்கில் (Front Desk) நடக்கற காட்சிகளைப் பற்றிப் பழைய தமிழ்படங்களில் ஒரு காட்சியா எடுத்தா, அது நம்ம ஊர் திருமணம், வீட்டு விசேஷம், பேருந்து ஸ்டாண்டு, ரயில்வே கியூ—எங்கெல்லாம் கூட்டம் கூட்டமா வருவாங்கலோ, அங்கே நடக்குற சண்டைதான்! ஆனா இதுவும் அதே மாதிரி கதையா இருந்தாலும், இடம் மட்டும் வியட்நாம் ஹோட்டல்!
ஒரு வெளிநாட்டு பயணிக்காரர், அவரு காலை பாக்கியாம் ஹோட்டலிலிருந்து "Check-out" பண்ணிட்டு, தன்னோட சுட்டிகுட்டி சாமான்னு ஓர் சூட் கேஸை லாபியில் வெறும் இடத்துல வச்சுட்டு போயிருக்காரு. இரவு எட்டு மணி நேரம், இன்னும் அந்த இடத்துல அது இருக்கும்னு நினைச்சு வராங்க! இல்லாததுக்குத்தான் "அம்மா, என் பையனை எங்கே தூக்கிட்டு போனீங்க?"ன்னு கத்தற மாதிரி, முன்பதிவு டெஸ்க்கில் வந்த FDA-விடம் கோபமா அலற ஆரம்பிச்சுட்டாரு!
அப்போ அந்த FDA—நம்ம ஊர் சும்மா குளிர்ந்த மனசு கொண்ட ஆளு மாதிரி—அவரை கவனிக்காம, ஏற்கனவே கியூவில் இருந்த இன்னொருத்தரிடம் வேலை செய்து கொண்டே இருந்தாங்க. சண்டையைக் கையாளவும் இன்னொருத்தர் வந்தாங்க. இந்த இடத்துல நம்ம தெரிச்சி: “இது நம்ம ஊர்ல நடந்திருந்தா, யாராவது ‘மாமா, இங்க பாக்கிய சாமான்னு விட்டா, சோதனை நடத்திக்குவாங்க’ன்னு சொல்லி இருப்பாங்க!”
வயிறு குலுங்க சிரிப்பது என்னவென்றால், அந்தச் சுட்டிகுட்டி சாமானை யாரும் தூக்கிக்கொண்டு போனதே இல்லை; பணியாளர்கள் அதை ஒழுங்கா லக்கேஜ் ஸ்டோரேஜில வச்சிருக்காங்க! ஆனா அந்த பயணிக்காரர், லாபியில் இடம் பார்த்து வச்ச இடத்துல இல்லாததுக்காகவே சண்டை...
இது நம்ம ஊர்ல நடந்திருந்தா, “சாமானை இங்க வெச்சுட்டு போனீங்களே, யாராவது எடுத்துட்டா நாம தான் பொறுப்பு, சார்!”ன்னு பதில் வருமே. ஆனால் அந்த வியட்நாம் பணியாளர்கள் Western கலாசாரத்துக்கு மாறி, பம்ப் ஸ்க்வாட் (Bomb Squad) எல்லாம் கூப்பிடும் அளவுக்கு கவலைப்படல. அவர்களுக்கு சண்டையானாலுமே ஒண்ணும் இல்ல, அதுக்குள்ள வேறு ஒருத்தர் வந்து சமாளிச்சுட்டாங்க.
இதைப் பார்த்தே நம்ம ஊரு பாட்டி மாதிரி, "இப்போ எந்த ஊர்லயும் விதியில சண்டையானா, பணியாளர்கள் தான் கஷ்டப்பட வேண்டிது!"ன்னு தோணுது.
அடுத்த கலாட்டா, இன்னொரு வெளிநாட்டு பெண், “நான் ஏன் First Floor-ல தான் இருக்கணும்?”ன்னு முழிக்க ஆரம்பிச்சுட்டார். ஆனால் அவர் நம்ம ஊரு கட்டிட வழக்கத்துக்கு ஒத்த மாதிரி, அங்கே First Floorன்னா நம்ம ஊரு 'முதல் மாடி' இல்லை; கீழ் தளம் (Ground Floor) மேல இருக்குற தலம்தான்! அவர் கொஞ்சம் கேட்டு பார்த்திருந்தா, இந்த குழப்பமே இல்லாமல் இருந்திருக்கும்.
இந்த காட்சிகள் நம்ம ஊர்ல நடக்கறதிலிருந்து வெகு வித்தியாசமில்லை. நம்ம ஊரு ரயில்வே ஸ்டேஷன்லயும், பேருந்து நிலையத்துலயும், "என்னம்மா, என் பேக் எங்கே?"ன்னு அலறற பசங்கள், "வரிசை தெரியுமா?"ன்னு சண்டை போடுற மாமாக்கள், எல்லாம் பார்த்திருக்கீங்களே? ஆனா அங்கே பணியாளர்களோட பொறுமையும், நம்ம ஊரு வசதிக்கும் இடையே ஒட்டுமொத்தமான ஒரு காமெடி!
இதிலிருந்து நம்ம எல்லாரும் கற்றுக்க வேண்டியது என்ன?
- சாமானை எங்கயும் யாரும் கவனிக்காம விட்டுட்டு போகக்கூடாது;
- பணியாளர்களை சண்டை போடாம, கொஞ்சம் கேட்டு, புரிஞ்சுக்கணும்;
- வெளிநாட்டு வழக்குகளும் நம்ம ஊரு வழக்குகளும் ஒன்னு இல்ல, அதனால தலையில குளிர் வச்சுக்கணும்!
எல்லாம் பார்க்கும் போது, “பொதுப்பயணிகளுக்கு ஒற்றை மனசு கிடையாது, ஒவ்வொருத்தருக்கும் ஒவ்வொரு பட்டம்!”ன்னு பழமொழி மாதிரி சொல்லலாம். ஆனா எந்த ஊர்லயும், பணியாளர்களோட பொறுமையும், நம்மோட நாகரிகமும் இருந்தா, சும்மா சிரிச்சுக்கிட்டு வாழ்க்கை போகும்!
நீங்க ஹோட்டல் முன்பதிவில் இதுபோன்ற சம்பவங்களை பார்த்திருக்கீங்களா? கீழே கமெண்ட்ல பகிருங்க. உங்க அனுபவம் நம்ம எல்லாருக்கும் ஒரு காமெடியும், கற்றலும் ஆகட்டும்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Got to witness one …