சிலர்... எப்படிப்பா வியாபாரம் நடத்துறதுனு கேள்வி வருது!
ஒரு நல்ல வாடிக்கையாளர் வந்தா, எங்கும் தெம்பு, சந்தோஷம்! ஆனா, சில வாடிக்கையாளர்கள் வரும்போது... “சோறு ஊத்துறதா, கல்லை ஊத்துறதா?”ன்னு தோணும். ஹோட்டல் ரிசப்ஷனில் வேலை பார்த்தவர்கள் சொல்வது எல்லாம் சிரிப்போடு கூட கலங்கலாக இருக்கும். இந்த கதையும் அப்படித்தான்!
ஒரு பாட்டி மாதிரி வாடிக்கையாளர், நான்கு தடவை ஹோட்டல் ரூமில் தங்கிருக்காங்க. ஒவ்வொரு தடவையும், புதுசா ஒரு பிரச்சனையைக் கண்டுபிடிச்சு, “இது என்ன அவமானம்?”ன்னு அலப்பறை போடுவாராம்! அந்த வகையில், இவரை ஓர் ‘ஊதாப்பிள்ளை’ன்னு கூட சொல்லலாம்.
முதல் தடவையிலேயே, வெள்ளிக்கிழமை இரவு ரிசர்வேஷன் பண்ணி, வெள்ளிக்கிழமை விடியற்காலம் 1 மணிக்கே வந்து, “ரூம் தரலையா?”ன்னு கோபம் காட்டி, ஊழியர்களை இழுத்தழுத்து பேச ஆரம்பிச்சாராம். அப்போ என்ன செய்றது? “அம்மா, இன்னும் ரூம்கள் ரெடி ஆகல, கொஞ்சம் பொறுமை வையுங்க,”ன்னு மென்மையாக சொல்லி சமாளிச்சாங்க.
இரண்டாவது தடவையிலிருந்து, இவருக்கு புதுசு புதுசா குறைகள். “மினி ஃப்ரிட்ஜ் சத்தம் அதிகமா இருக்கு, தூங்க முடியலை!”ன்னு கூச்சல் போட்டாங்க. ஊழியர் போய் பாத்தாரு, ஃப்ரிட்ஜ் OFF-ல! ஏன், இந்த மாதிரி கதை நம்ம ஊர்லயும் நிறைய நடக்கும். வீட்டு வாடகைக்காரர், “மின்சாரம் அதிகம் செலவாகுது!”ன்னு சொல்வாங்க, ஆனா பில்லே 200 ரூபாய்க்கு தான் வருவாங்க!
இந்த வாடிக்கையாளருக்கு நல்ல பட்சமாக, ஹோட்டல் மேலாளர் அவருக்கு $25 கிழிச்சு விட்டு, “பரவாயில்லை, அண்ணி!”ன்னு அனுப்பி வைத்தாராம். இப்படித்தான், வாடிக்கையாளர்கள் பக்கத்தில் இருந்தால், எதையாவது குறை சொல்லி, வசதியை வாங்கிக்கணும் என்பதுதான் மனநிலை.
இந்த தடவை, மேலாளர்கள் இவருக்கு ஹோட்டலிலேயே மிக சிறந்த ரூம் கொடுத்தாங்களாம். அடுத்த நாள் காலை, இந்த அம்மா கீழே வந்து, “நீங்க தெரிஞ்சும், அந்த ரூமில் மரம் இருக்குன்னு தெரிஞ்சும், என்னை அந்த ரூமில் போட்டீங்க. அந்த மரக் கிளை ஜன்னலுக்கு அடிக்கிறது, எனக்கு தூக்கம் வரலை!”ன்னு புகார். நம்ம ஊர்ல ஜன்னல் திறந்தா பூனை வந்துருச்சுன்னு சொல்வாங்க, இங்க மரம் கிளை ஆட்டும் போதும்!
உண்மையிலேயே, இந்த ஹோட்டல் நகர வீதியில் இருக்குது. ஆகவே, மரம் இருந்தாலும், அது சாதாரண விஷயம். ஆனா அம்மாவுக்கு, “நீங்க திட்டமிட்டு எனக்கேத்த மாதிரி ரூம் கொடுத்தீங்க!”ன்னு சந்தேகம். நம்ம ஊர்ல, இது மாதிரி சந்தேகம் வந்தா, “நம்மை பார்த்து தான் இப்படி செய்றாங்க!”ன்னு வழக்கம்தானே?
இதுக்கப்புறம், ஹோட்டல் மேலாளர் அவருக்கு, “இப்படி ஒவ்வொரு தடவையும், யாரும் நம்பமுடியாத குறைகளை சொல்லி, பணம் தள்ளுற முயற்சி புரியுது, அதனால இதே மாதிரி தொடர முடியாது. இனிமேல் வேற இடம் பாருங்க!”ன்னு நேராக சொல்லியிருக்காராம். அப்புறம் அந்த அம்மா முகத்தை பார்த்து சிரிக்கலாமா, அழக்கலாமா தெரியல!
இது மாதிரி வாடிக்கையாளர் அனுபவங்கள், நம்ம ஊர்லயும் அடிக்கடி நடக்குது. கடையில், “காபி சூடா இல்லை!”ன்னு ஒருத்தர், “பேஷன் டாக்டர் பார்ப்பது வேகமில்லை!”ன்னு மற்றொருத்தர். “வாடிக்கையாளர் ராஜா”ன்னு சொல்வது கொஞ்சம் வாடிக்கையாளர்களுக்கு தலைக்கேறிடும் போல. ஆனா, எங்க ஊர்லயும், உரிமையோடு நம்ம பணியாளர்களும், இந்த மாதிரி அற்பமான குறைகளை சிரிப்போடு சமாளிக்கிறாங்க.
இது நம்மை என்ன சொல்ல சொல்ல வைக்கிறதுன்னா, ஒருவேளை நாம் வாடிக்கையாளர் என்ற முறையில் சில சமயம், நாமும் அலோசிக்காமல் அப்படியே பேசிவிடுவோம். ஆனாலும், எல்லா விஷயத்திலும் குறை சொல்லும் பழக்கம் இருந்தா, நம்மை யாரும் விரும்பமாட்டாங்க. அன்பும், புரிந்துணர்வும் இருந்தா தான் நம்ம வாழ்க்கை இனிமை!
நீங்க என்ன நினைக்கிறீங்க? உங்க ஹோட்டல் அல்லது கடை அனுபவங்களை கீழே கமெண்ட்ல பகிருங்க! அப்படியே, உங்க நண்பர்களும் இந்த கதையை படிக்க, ஷேர் பண்ண மறந்துடாதீங்க!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Some people.. good lord