'டிக்கெட் இல்லாமலே வேலை கேட்போர்களுக்கு ஒரு நல்ல பாடம்!'

தொழில்நுட்ப ஆதரவுக்காக காத்திருக்கும் நிர்வாக உதவியாளர்களுடன் ஒரு வரவேற்பு பகுதியின் அனிமேஷன்-style வரைபடம்.
இந்த உயிரூட்டமான அனிமேஷன்-ஐப் பற்றிய காட்சியில், நமது நாயகன் நிர்வாகக் கூடத்திற்கு வந்து, அன்பான நிர்வாக உதவியாளர்களால் வரவேற்கப்படுகிறார். இந்த வரைபடம் எதிர்பார்ப்பு மற்றும் குழு வேலை செய்யும் தருணத்தை அழகாகப் பதிவு செய்கிறது, தொழில்நுட்ப சிக்கல்களை தீர்க்கும் நாளுக்கு மேடை அமைக்கிறது.

நமக்கெல்லாம் தெரியும், ஒவ்வொரு ஆஃபிஸிலும் ‘அந்த டெக் சப்போர்ட் அண்ணா’ அல்லது ‘அக்கா’ இருக்காங்க. சிலர் ஒழுங்கா டிக்கெட் போடுவாங்க, சிலர் நேரில் வந்து, “ப்ராச்சனை இருக்கு, பாருங்களேன்!” என்று கேட்க வருவாங்க. ஆனா, இந்த கதை – ரெட்டிட் ரில் வந்த ஒரு அசத்தலான அனுபவம் – நம்ம ஊர் ஆளு, டெக் சப்போர்ட் வாழ்க்கையை நம்ம மொழியில் சொல்லணும்!

இன்று காலை, நம்ம கதையின் நாயகி, ஆஃபிஸ்லயே பெரிய அதிகாரிகள் உட்காரும் ‘எக்ஸிக்யூட்டிவ் ஸ்யூட்’ பகுதியில் போய், கடந்த வாரம் டிக்கெட் போட்ட ஒரு பயனாளருக்கு உதவ போறாங்க. அங்க போனதும், அந்த பயனாளர் ரிசெப்ஷனில் வைக்கும் சோபாவில் நிதானமா காத்திருக்க, பக்கத்து இரண்டு நிர்வாக உதவியாளர்கள் கலாய்த்து பேசிட்டு இருந்தாங்க. நம்ம நாயகி வந்ததை கண்டதும், அந்த இரண்டு பேர், “அய்யோ, நீங்க வந்ததுக்கு ரொம்ப சந்தோஷம்! எங்களுக்கு நிறைய வேலையிருக்குங்க!” என்று கைத்தட்டலோடு வரவேற்பு.

நம்ம நாயகி, சற்றும் அச்சமில்லாமல், “அந்த வேலையெல்லாம் டிக்கெட் போட்டீங்களா?” என்று கேட்டாங்க. (இது கேட்பதும் ஒரு ஹீரோ ஹீரோயின் ஸ்டைல்!) முன்னமே தெரிந்த விஷயம்தான், அவங்களுக்கெல்லாம் டிக்கெட் போட்டதும் இல்லை. உடனே, அந்த நிர்வாகி ஒருவர், “அது யாரு பண்ணுவாங்க? யாருமே அப்படி செய்ய மாட்டாங்க!” என்று சும்மா கை அசைத்து விட்டார்.

அப்போ நம்ம நாயகி, பக்கத்தில் அமைதியா உட்கார்ந்திருந்த அந்த டிக்கெட் போட்ட பயனாளரைப் பாயிண்ட் பண்ணி, “அவங்க தான் போட்டாங்க. அதனால்தான் இப்போ அவங்களுக்கு உதவ வர்றேன்!” என்று சொல்லி விட்டாங்க. அந்த நேரம் அந்த அதிகாரிகள் முகம் பார்த்தாலே போதும் – ஊரு ராமசாமி சண்டை பார்த்த மாதிரி!

வேலை முடிச்சதும், நம்ம நாயகி, “நீங்க என்ன வேணும்னு கேட்டுக்கோங்க” என்பதற்கும் நேரம் செலவழிக்காமல், நேராக வெளியே போயிட்டாங்க. அவங்க நினைத்தது, “இவங்க எல்லாம் வருடக்கணக்கில் இங்கே வேலை பார்த்து, இந்த முறையைப் பின்பற்றணும் என்று நன்கு தெரிந்தவர்கள்தான். ஆனா, சோம்பேறித்தனத்துக்கு மரியாதை காட்ட முடியுமா? இல்லை!” என்றது.

இந்த சம்பவம், நம்ம ஊர் ஆஃபிஸ்களுக்கு ரொம்ப பொருத்தமானது. பலர், முறையை பின்பற்றாமல், “நான் சொன்னா போதும்” என்ற மனப்பான்மையோட அவரவர் பிரச்சனையை டெக் சப்போர்ட் மேசைக்கு தூக்கி வைக்கிறாங்க. டிக்கெட் போடுறது, நம்ம ஊர்ல கூட, “அதெல்லாம் யாரு பண்ணுவாங்க” என்ற கேள்வி தான் அதிகம் கேட்கும்.

நம்ம ஊர் சினிமா ஸ்டைலில் சொல்லனும்னா:

“நீங்க டிக்கெட் போட்டா தான் டெக் சப்போர்ட் ஹீரோ வருவார். இல்லாட்டி, ஆவணமாகவே இல்ல!”

இந்த டிக்கெட் சிஸ்டம் – ஆங்கிலத்தில் Ticketing System – என்பது ஒரு பிரச்சனைக்கு தீர்வாக, ஒவ்வொரு கோரிக்கையும் பதிவு செய்து, ஒழுங்காக சீராக வேலை செய்ய உதவுறது. நம்ம ஊர் சதுரங்கம் மாதிரி, ஒவ்வொரு நகர்வும் பதிவு செய்யணும்; இல்லாட்டி, பின்னாடி யாராவது கேட்கும்போது, “நான் சொன்னேன், நீங்க கேட்டீர்களா?” என்று வாதம் வரும்.

அது மாதிரி, இந்த டெக் சப்போர்ட் நாயகி, முறையை பின்பற்றாதவர்களுக்கு நேரில் உதவி செய்யாமல், டிக்கெட் போட்டவருக்கு மட்டும் உதவி செய்தது – இது ஒரு பெரிய பாடம். நம்ம ஊர் பழமொழி மாதிரி, “முறைப்படி வந்தால் முன்னேற்றம், shortcut-க்கு நேரம் இல்லை!” என்பதற்கு உதாரணம்.

இது நமக்கெல்லாம் ஒரு நினைவூட்டல்:

  • ஆஃபிஸில் என்ன பிரச்சனை இருந்தாலும், முதலில் முறையை பின்பற்றி, டிக்கெட் போடுங்கள்.
  • டெக் சப்போர்ட் அண்ணா/அக்கா-க்கு நேரம் மதிப்பும், அவர்களது சீரிய வேலை முறைக்கும் மரியாதை கொடுங்கள்.
  • Shortcut-க்கு ஓடினால், வேகமாய் முடியும் என்று நினைத்தாலும் – “சதுரங்கத்தில் சிங்காரி நகர்வால் மட்டும் ஜெயிக்க முடியாது!”

கடைசியாக,

நீங்க என்ன நினைக்கிறீங்க? நம்ம ஊர் ஆஃபிஸ்களில் இந்த மாதிரி அனுபவம் உங்களுக்கு நேர்ந்திருக்கு? உங்கள் கருத்துகள், அனுபவங்களை கீழே பகிர்ந்து சொல்லுங்க! “முறை” என்பது சும்மா ஒரு வார்த்தை இல்லை; அது உங்களையும், மற்றவரையும் பாதுகாக்கும் காவல் கோட்டை!

நன்றி! உங்கள் டிக்கெட் எப்போதும் தயார் படுத்திக்கொள்ளுங்கள்!



அசல் ரெடிட் பதிவு: Ticket, please