தேநீர்கப்புகளின் புதிய வீடு: ஒரு குடும்ப மனிதனின் சாமானிய புரட்சி
நமது வீட்டில் உள்ள பாத்திரங்கள் பற்றிய சண்டைகளை எல்லோரும் அனுபவித்து இருப்பீர்கள். “இந்தக் கப்புகளுக்கு வேலை என்ன?” – அப்படியும், “இதுவரை எத்தனை பேருக்கு தேநீர் ஊத்தி இருக்கீங்க?” – அப்படியும் கேள்விகள் வரும். ஆனா, அந்தக் கப்புகள் எங்க போகும், அவை எப்படி ஒரு புதிய வாழ்க்கை ஆரம்பிக்கின்றன என்பதைக் கேட்டிருப்பீர்களா?
இதோ, நான் சொல்கிறேன், ஒரு சாமானிய குடும்ப மனிதனின் சின்ன புரட்சி எப்படி நடந்தது!
தேவாலயத்துலும், தேநீர்கப்புகளும்:
நம் ஊர்ல, பெருசா சொன்னா, வார இறுதியில் குடும்பம் முழுக்க கோவிலுக்கு போவோம். ஆனா, இந்தக் கதையில, மேற்கத்திய நாடுகளில், "Church"க்கு குடும்பமோட போறாங்க. நம்மோட கதாநாயகன் ஆன்டவர் மேல நம்பிக்கையில்லாதவரா இருந்தாலும், மனைவிக்கு உதவிக்காக, பசங்களோட சேர்ந்து போறாரு. ஆனா, அந்த தேவாலயத்தில் ஒரு விசேஷம் இருக்கு – ஒவ்வொரு வாரமும் ஒரு குடும்பம் அல்லது குழு, எல்லா பேருக்கும் சாப்பாடு வைத்திருப்பாங்க! இது நம்ம ஊர்ல, பூஜை முடிஞ்சதும் பிரசாதம் தர்றது மாதிரி தான். ஆனா இங்க, சாதம், சாம்பார், கறி மாதிரி முழு உணவை எல்லாரும் சேர்ந்து சாப்பிடுவாங்க.
இப்படி ஒரு இடத்தில், நம்மவர், பசங்களை பார்த்துக்கிட்டு, சபையில் எப்ப சலிப்பா இருந்தாலும், கிச்சனுக்கு போய், தண்ணீர், காபி, தேநீர் எல்லாத்தையும் தயார் பண்ணுவாராம். கிச்சன்ல தண்ணீர் குடிக்க கேணி கிடையாது, குடிவளர்ச்சி மாதிரி கண்ணாடி, பாத்திரம் எல்லாம் எடுக்க சொல்லாம, நம்மவர் தானே எல்லாத்தையும் வரிசைபடுத்தி, எல்லாரும் சாந்தியோட சாப்பிட முடிய மாதிரி பண்ணுவாராம். "நான் தன்னார்வலர் கிடையாது, கையெழுத்து போட சொல்லாதீங்க!"னு நக்கல் போட்டுக்கிட்டே!
வீட்டில், பாத்திர கூட்டத்தில் கலகம்:
ஒரு நாள், வீட்டில பாத்திரங்கள் நிறைய இடம் பிடிச்சிருக்கு னு மனைவி சொல்வது வழக்கம். எல்லா வீட்டிலும் இந்த விவாதம் கண்டிப்பா நடக்கும். “இந்த தேநீர்கப்புகள் யாருக்குப் பிடிக்கும்? ஒன்னும் ஒத்துப் போகாது! இந்த ugly-யான கப்புகளை தூக்கிப் போட்டு விடலாம்னு” மனைவி ஆசைப்பட, நம்மவர் “சரி, நீ பிடிக்காததை மட்டும் கொடுத்து வச்சுடு, நாம யாராவது கொடைக்குடுப்போம்”ன்னு சமதானம் பண்ணுறாரு.
ஆனால், கண்ணுக்குள்ள களவு தான்! தேவாலயத்தில் பெரிய கப்புகள் குறைவு, பல நேரம் காகித கப்புகளை பயன்படுத்த வேண்டி வருது னு நம்மவர் மனசுக்குள்ள நினைச்சிருக்காரு. அதுவும், நல்ல பெரிய கப்புகள் இல்லாததால, நமக்கே கொஞ்சம் வருத்தம்.
தேநீர்கப்புகளுக்கு புதிய வீடு:
அடுத்த வாரம் தேவாலயத்துக்கு போற சமயத்தில், மனைவி பிடிக்காத எல்லா தேநீர்கப்புகளையும் ஒரு பாக்ஸ்ல போட்டு, வண்டில போட்டுட்டு போயிட்டாரு. தேவாலயத்துல, வழக்கம்போல கிச்சனுக்கு போய், தேவையில்லாத கப்புகளை எல்லாம், அங்க இருக்குற கப்புகளோட முன்னணியில் எடுத்து வச்சுட்ராரு. எவனுமே இந்த புதிய கப்புகள் எங்கிருந்து வந்தனனு கேக்கல, நம்மவர் கூட சொல்லல. மனைவியும் அமைதியா இருக்குறாங்க.
அந்தக் கப்புகள் இப்போ தேவாலயத்தில எல்லாருக்கும் வேலை செய்து கொண்டிருக்கிறது. நம் குடும்பம் மணிதானம் செய்ததாகவும், வீட்டில் இடம் செய்ததாகவும், தேவாலயத்தில் துணை புரிந்ததாகவும், எவருக்கும் தெரியாமல் ஒரு சின்ன நகைச்சுவை கலந்த செயல்.
நம்ம ஊர்காரர்கிட்ட Lesson:
நம்ம ஊர்ல கூட, வீட்டில தேவையில்லாத பாத்திரங்களை "சமூகம்"க்கு கொடுக்குறது சகஜம். ஆனா, பாத்திரங்கள் எங்கே போய் சேருதுன்னு யாருக்கும் தெரியாது. இந்தக் கதையில மாதிரி, ஒரு சின்ன ஸ்மார்ட் வேலை பண்ணி, எல்லாருக்கும் பயனாக வச்சுட்றது ஓர் அற்புதமான விஷயம்.
அதனால, அடுத்த முறையாவது வீட்டில் உங்களுக்கு பிடிக்காத பாத்திரம் இருந்தா, அது யாருக்காவது பயனாகுமா னு நினைச்சு, அப்படி ஒரு நல்ல இடத்துக்கு அனுப்புங்க. ஒருவேளை அந்த பாத்திரம், ஒரு பெரிய சமுதாய வாழ்வில் முக்கிய பங்கு வகிக்கலாம்!
முடிவில்:
இந்தக் கதையில் உள்ள நகைச்சுவை, குடும்பம், தேவாலய சமூகம், எல்லாமே நம்ம வாழ்க்கையில எங்கோ ஒட்டிக்கிடக்கும். உங்க வீட்டில வந்திருக்கும் “தேநீர்கப்புகளின் புதிய வீடு” மாதிரியான கதைகளை கீழே கமெண்ட்ல பகிருங்க! உங்களுக்கும் இப்படியொரு புரட்சி நடந்திருக்கா?
- உங்க நண்பன்
(ஒரு கப்பின் பக்கம் நிற்கும் தமிழன்!)
அசல் ரெடிட் பதிவு: The Teacups' New Home