'நீங்க யாரு? – நம்ம வீட்டுக்குள்ள வர்ற அய்யோப்பா கடிதங்களின் கதை!'
நமக்கு எல்லாருக்கும் ஒரு புதிய வீடு, புதிய வாழ்க்கை ஆரம்பிக்கணும்னா, அந்த உற்சாகமும், வேலைப்பளுவும் சேர்ந்து விடும். புது வீட்டு வாசலில் பூஜை போட்டு, வாசல் தூய்மை செய்து, நண்பர்கள், குடும்பத்தாரை அழைத்து, புது சாப்பாடு, புது வாழ்க்கை என உச்சக்கட்ட சந்தோஷம்! ஆனா, அந்த சந்தோஷத்துக்கு உண்டு ஒரு பக்கவிளைவு – ‘பழைய வாடிக்கையாளரின் கடிதங்கள்’!
அப்படின்னு சொன்னா, நம்ம முன்னாடி அந்த வீட்டுல யாரோ இருந்தாங்க, அவர்களோட கடிதங்கள், கம்பனிகளோட ஸ்டேட்மென்ட், வங்கிக் கடிதம், அரசு கடிதம் எல்லாமே நம்ம வீட்டுக்கு வாரம் வாரமா வர ஆரம்பிச்சா, எப்படிருக்கும்? நம்ம ஊரில், அஞ்சல் தாத்தா "இந்த வீட்டு ராமு இல்லையா?"னு கேட்டு, வாசல் வாசல் போய் கடிதம் வைக்கிற மாதிரி, அங்க யாரும் திரும்பிப் பார்க்கவே இல்ல. அந்த வீட்டு வசதிக்கு ஏற்கனவே பழகி இருந்த அந்த அமெரிக்க வாழ் நண்பர், கடிதங்களை மொத்தமாக எடுத்துக்கொண்டு, வாழ்நாளில் ஒருநாள் கூட முகவரி மாற்றியிருக்க மாட்டார் போல!
முதலில், அந்த புதிய தம்பதியர் – நம்ம கதையின் நாயகன், நாயகி – பொறுப்புடன் நடந்துகொண்டு, "இவரு இங்க இல்ல, திருப்பி அனுப்பு"னு எழுதிட்டு, அஞ்சலில் போட ஆரம்பிக்கிறாங்க. நம்ம ஊர்ல மாதிரி, "கடிதம் வந்திடுச்சு, அழைச்சு சொல்லுங்க"ன்னு கூப்பிடும் பழக்கம் இல்ல. ஒரு மாதம் கழிச்சு, அந்த கடிதங்கள் அப்படியே தொடர்ந்தா, நம்ம நாயகன் கண்ணு சிவந்து போயிடுது. "இவருக்காக நான் ஏன் தலையெடுக்கணும்?"னு நினைச்சு, அடுத்த கடிதம் வந்த உடனே நேரா தூக்கிப் போட்டு, குப்பை தொட்டியில் போட்டாராம்!
இதுதான் அடுத்த மூன்று வருஷம் நடந்தது. ஒரு மாதம், இரண்டுமாதம், ஒருசில கடிதங்கள் மட்டும் வந்தாலும், அந்த பழைய பயலோட பெயர் வந்தா, நேரா பின் வாத்தியார் சொல்லும் மாதிரி, ‘குப்பை’!
ஆனா, ஒருநாள் மிகவும் விசித்திரமான கடிதம் வந்துச்சு. பண்டிகை கார்டு மாதிரி, மேலே நிறையக் கலர், உள்ளே பரிசு இருக்கும்னு தோன்றும் envelope! நம்ம நாயகனுக்கு அப்போது ‘பூனைக்கு பால்’ மாதிரி ஒரு சந்தேகம். இந்தக் கடிதத்தைக் கிழிச்சு பார்த்தாராம்! உள்ளே, அந்த பழைய வீட்டுக் குடியிருப்பாளரின் அம்மா அப்பா எழுதிய இனிய பிறந்த நாள் வாழ்த்து. அதோடு ஒரு செக்! நம்ம ஊர்ல அஞ்சல் மனையில் முத்திரை வைத்து அனுப்புவாங்க, இங்க cheque-யும் வருதாம்!
அந்த cheque-ல அந்த அம்மா அப்பாவின் சுய விபரங்கள் இருந்ததால், நம்ம நாயகன் நேரா அந்த அம்மாவுக்கு போன் பண்ணி, “அங்க பையன் இங்க இல்ல, நானும் அவன் பெயர்ல வந்த கடிதங்களை குப்பையில் போட்டுட்டேன்”ன்னு சொன்னாராம்! நம்ம ஊர்ல அப்படின்னா, ‘மாப்பிள்ளை முகவரி சொல்லாம இருக்கிறான்னா, அம்மா அப்பா உச்சம் போய் சண்டை போடுவாங்க’ன்னு நமக்கு தெரியும். அந்த அமெரிக்க பையனும், இனிமேல் தன்னோட முகவரியை சரி செய்யாமல் இருந்திருக்க மாட்டான்!
இந்த கதை படித்ததும் நமக்கு நினைவுக்கு வருது – நம்ம ஊர்ல வீட்டை மாற்றும்போது, “அஞ்சல் காரர், புது முகவரி இங்க தான்!”னு சொல்லி, பக்கத்து வீட்டு பாட்டியிடம் சொல்லி வைப்போம். அதே மாதிரி, அங்கயும் செய்யலாம்னு தோணுது. இல்லன்னா, ஒரு நாள் அடுத்தவங்க பரிசு, வாழ்த்து, cheque எல்லாம் நம்ம கையில் தான் முடியும்!
இது மட்டும் இல்ல, நம்ம ஊர்லும் இதே மாதிரி அனுபவம் பலருக்கு இருக்கும். ‘பழைய வீட்டு கடிதம் வந்தா, அப்போ எடுக்கணும், இல்லனா குப்பையில போடணும்’ன்னு சொன்னு, ‘அட நம்ம ஊரு பசங்க போல் பழிவாங்குறாங்கப்பா!’னு சொல்லிக்கலாம்.
இவங்களோட சின்ன பழிவாங்கும் அட்டகாசம், நமக்கு ஒரு நல்ல பாடம் சொல்லுது – முகவரி மாற்றம் பண்ணுவது முக்கியம், இல்லனா நம்ம வாழ்நாள் வரைக்கும் பிறர்க்கு பரிசு போய்விடும்!
நம்ம வாசகர்களே!
உங்க வீட்டுக்கு இதுபோலவே யாரோ ஒருத்தருக்கு கடிதம் வந்த அனுபவம் உங்களுக்கும் இருக்கா? பாத்ததும் என்ன பண்ணீங்க? கீழே கமெண்ட்ல சொல்லுங்க, நம்ம எல்லாரும் சிரிச்சு மகிழலாம்!
முடிவில் சொல்றேன்:
முகவரி மாற்றம் பண்ணுங்க, இல்லன்னா… நம்ம கதையோட ஹீரோ மாதிரி, அடுத்தவரோட cheque-யும் வாழ்த்தும் நம்ம கையில் தான் முடியும்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: You've got mail...