நடு இரவில் 'நடலி இம்ப்ரூலியா' பாடலுக்கு கத்தும் அண்டை வீடு? என் பூனை சேவை செய்ய வந்தது!
“ஓய்வில்லா உறக்கம், அண்டை வீட்டில் இருந்து கடும் சத்தம், அதுவும் ஒரே பாடலை திரும்ப திரும்பச் சத்தமாக பாடினால்... எப்படிப்பட்ட கோபம் வரும் தெரியுமா? அந்த கோபத்திலிருந்து பிறந்த ஒரு சின்ன பழி, ஆனா கடுமையான பழி! இதோ உங்களுக்காக...”
நம்ம ஊரிலேயே, ஒரு வீட்டில் யாராவது ராத்திரி பன்னிரண்டு மணிக்கு டப்பாங் டப்பாங் செஞ்சா, அடுத்த நாள் பக்கத்து வீட்டுக்காரர் நேரில் வந்து "ஏங்க, ராத்திரி சத்தம் அதிகமா இருந்தது..."ன்னு நயமா கேட்டுடுவாங்க. ஆனா வெளிநாட்டில், குறிப்பாக பெல்ஃபாஸ்ட் மாதிரி நகரங்களில், வீட்டுகள் எல்லாம் நெளிக அடுத்தடுத்து கட்டப்பட்டிருக்கும். அந்த வீடுகளுக்கு இடையே ஒரு சின்ன சுவர் தான் எல்லாம் பிரிக்குது. அந்த சுவரில் கூட ‘bullet hole’ இருந்தா, சத்தம் மட்டும் இல்லை, வாசனையும் அப்படியே கடந்து வரும் – இதுதான் இந்த கதையின் முக்கியமான ட்விஸ்ட்!
இந்த கதை எழுதியவர் – u/AliceMorgon – தனக்கு இரண்டு ‘service cat’ய்கள் இருக்கின்றன. நம்ம ஊருக்கு ‘service cat’ன்னா விளக்கவேண்டும். இது ஒரு வகை பயிற்சி பெற்ற பசுமை பூனை, உடல் அல்லது மனநலம் குறைபாடு உள்ளவர்களுக்கு உதவுவதற்காக வளர்க்கப்படும் ஒரு விசேஷ பூனை. நம்ம ஊரில் ‘service dog’யை பார்த்திருப்போம், ஆனா ‘service cat’ ரொம்பவே அரிது. இந்த Schrödinger (இது பெரிய விஞ்ஞானியின் பெயர் தான்!), அந்த பூனை, வெகு சாதாரணமாக இல்லாமல், அவனது கழிப்பை விட்டால், வாசனை பத்து வீடுகளுக்கு போய்ச் சேரும்!
இப்ப, Schrödinger-ன் இந்த “சிறப்பு திறமை”யை நம் கதாநாயகி எப்படி பயன்படுத்தினார் தெரியுமா? அண்டை வீட்டில் கடைசி நாள் வரை ஒரே பாடலை – "நடலி இம்ப்ரூலியா" – சத்தமாக பாடிக்கொண்டிருந்தனர். நம்ம ஊரில் இருந்திருந்தா, "சுப்பிரமணியர் பாடல்களோ, ராகமாலைப்பூ பாடல்களோ" கத்தின மாதிரி! அதுவும், சுவர் வழியாக உள்ள இரு பெரிய துளைகள் மூலமாக, ஓர் இசை வெள்ளம் அப்படியே கடந்து வந்தது.
ஆனா இந்த துளைகள் வழியாக இன்னொரு விஷயம் கடக்கும்னு யாரும் நினைக்க மாட்டாங்க. Schrödinger-க்கு சிறப்பு புசிப்பூண்டு கொடுத்து, அவன் செய்யும் காரியத்தை காத்திருந்தார். அதுவும், மிக மோசமான வாசனை வரும்படி பார்த்து, அந்த கழிப்பை இரண்டு பைகளில் போட்டு, ஒவ்வொன்றிலும் ஒரு துளை, அதையும் அந்த சுவர் துளையின் நேருக்கு நேர் வைத்து, டக்டேப் போட்டு ஒட்டிவிட்டார்!
ஒரு நிமிஷம் கூட ஆகாதே, அண்டை வீட்டு பாட்டி, "ஓடா, இது என்ன வாசனை!"ன்னு கத்த ஆரம்பித்து விட்டார்கள். பத்து நிமிஷத்துக்குள், கடுமையான வாசனைக்கு ஆளாகி, அந்த அறை வெறிச்சோடி போனது. இசை, குரல், சத்தம் எல்லாம் ஓய்ந்தது. நம்ம Schrödinger-க்கு 'சேவை' பூர்த்தி!
இந்தக் கதையை படிக்கும்போது, நம்ம ஊரில் "தோசை வாசனை" வீட்டை கடந்து அண்டை வீட்டுக்குப் போய் பிடிக்கும் கதைகள் நினைவுக்கு வரும். ஆனா இது சாதாரண வாசனை இல்லை – அங்கே விட்டிருந்த Schrödinger-ன் "சிறப்பு வாசனை"!
இந்தக் கதையின் போக்கும், பழிவாங்கும் விதமும், நம்ம ஊரில் 'சிறு பழி' எடுப்பதைப்போலவே இருக்கிறது. நேரில் சென்று 'வாக்குவாதம்' செய்வதைவிட, சிறு நகைச்சுவையோடு, அடுத்தவர் தப்பை அவர்களே உணர வைப்பது தான் உண்மையான கலை. இதைப் போல, அண்டை வீட்டில் சத்தம் அதிகமா இருந்தாலும், நேரில் சென்று சண்டைபோடாமல், நம்ம Schrödinger-ன் "சேவையை" பயன்படுத்தி, அப்பாவியாக பழி வாங்கி விட்டார்.
இப்படி ஒரு சின்ன பழிவாங்கும் அனுபவம் உங்களுக்கு நடந்திருக்கா? உங்கள் அண்டை வீட்டில் நடந்த சம்பவங்களை நமக்குத் தெரியப்படுத்துங்கள்! உங்கள் கர்த்துக்களையும் நம்முடன் பகிர்ந்துகொள்ளுங்கள் – நம்ம Schrödinger-க்கு நன்றி சொல்ல மறந்துடாதீங்க! 😸
உங்கள் வீட்டு அண்டை சத்தத்திற்கு நீங்கள் எடுத்த 'அம்மா பழி' என்ன? கீழே கமெண்ட்ல பகிருங்கள்!