நண்பனின் அக்கா என் காரில் ‘கழிவுப் பாக்கெட்’ வீசிய கதை – பழிவாங்கிய பசங்க ஸ்டைலில் ஒரு சிரிப்பு!
நம்ம ஊர் பசங்கன்னா, யாராவது மேல ஏதும் செய்யுறாங்கனா, அதுக்கு பதில் சொல்லாம விட்டுடுவமா? ஓர் ஆளு சும்மா இருந்தாலும், அவங்க சண்டை பிடிச்சா, அதுக்கு நம்ம ஸ்டைலில் ‘பழிவாங்கும்’ கலாச்சாரம் நம்ம தமிழருக்கு புதுசா இல்லை. இதோ, அப்படிப்பட்ட ஒரு கதைதான் இது – ஊருக்குப் பக்கத்து நண்பனின் வீட்டில நடந்த கொஞ்சம் கெட்டச்செயல், அதுக்கு நான் கொடுத்த ‘பொறுமை கலந்த பழி’!
ஒரு சூடான கண்ணாடி வெயில் நாள் – சும்மா சனி, ஞாயிறு போல சோம்பல் mode-ல நண்பன் Aaron வீட்டுக்கு போறேன். 10-11 வருட பழக்கமான நண்பர். அவன் வீட்டில்தான் அவன் அக்கா Tanya-வும் இருக்காங்க. அவங்க இரண்டு பேரும், 27, 24 வயசு ஆனாலும், இன்னும் அம்மா வீட்டில்தான் தங்கியிருக்காங்க. நம்ம ஊரு மாதிரி தான் – “மாப்பிள்ளை, பெண்ணு, நாளைக்கு கல்யாணம் பண்ணுவோம்; எப்போ விடுறதோ!”ன்னு சொல்லிட்டு, வீட்டிலேயே வாழ்ந்துட்டிருந்தாங்க.
நான் நாய்க்கு பெரிசா நேசிக்குறவனும் இல்ல, அவர்களோட Jack Russell நாயும், என்னை பெரிசா எதிர்பார்த்ததில்ல. அந்த நாள், Tanya நாயை நடக்க வச்சிட்டு வீட்டுக்குள் வர்றாங்க. கையில், நாய்க்கு செய்த ‘service’-ஐ ஒரு plastic பாக்கெட்டுல கட்டி பக்கத்தில் வைத்திருக்காங்க. நான் காரை நிறுத்தி, வெளிய வரப்போறேன். அப்போ, ஆனா, அவங்க என் windshield-க்கு அந்த கழிவு பாக்கெட்டை தூக்கி வீசிட்டாங்க!
யாராவது இப்படி பண்ணினா, நம்ம ஊர்ல என்ன ஆச்சு இருக்கும்? “என்னங்க இது? நாய்க்கழிவா?”ன்னு, சத்தம் போட்டு, வீட்டுக்குள்ளே எல்லாரையும் கூப்பிட்டிருப்போம்! ஆனா, இந்த நண்பன், cool-ஆ இருந்தேன். கையில அந்த பாக்கெட்டை எடுத்தேன்; சுத்தி பார்த்தேன் – எங்க போடலாம்? அப்ப தான் கண்ணு விழுந்தது Tanya-வோட கார்ல. வெயிலில் வெந்து போகும்னு, sunroof-ஐ கொஞ்சம் திறந்து வைத்திருந்தாங்க. நம்ம ஊர்ல, ‘பொறுமையா பழி வாங்கனும்’ன்னு சொல்வாங்க. அதே மாதிரி, அந்த பாக்கெட்டை, அவங்க காரில sunroof வழியா, passenger seat-க்கு neatly drop பண்ணிட்டேன்!
அதுக்கப்புறம், வீட்டுக்குள் போய், நண்பனோட குடிப்பு, video games, chill moments. Tanya பாத்ததும், அவங்க முகத்தில் ஒரு ‘வெற்றி சிரிப்பு’, ஜெயிச்ச மாதிரி! நான் அவங்க பேசறதையே கண்டுக்கல.
அடுத்த நாள், அங்க போனேன். Tanya, “நான் காரை விக்க போறேன், but அந்த smell-கு யாரும் வாங்க மாட்டாங்க!”ன்னு, முகத்தில் கோபம் கலந்த ஏமாற்றம். நம்ம ஊர்ல, “கழிவுக்கே வாசனை இருக்குது; பழிக்கே timing இருக்குது!”ன்னு சொல்வாங்க. Tanya-வோட கார்ல, வெயிலில் அந்த ‘பாக்கெட்’ வெந்து, aromatic perfection-க்கு வந்துருச்சாம். Used car வாங்க வர்றவங்க, வாசனைக்கு shock ஆகி, வெகு சீக்கிரமே car-யை avoid பண்ணிட்டாங்களாம்.
இது தான் ‘petty revenge’ – பெரிய பழி இல்ல, ஆனா அந்த satisfaction கிடைச்சுருச்சு! நம்ம ஊர்ல, இது மாதிரி சம்பவம் நடந்தா, “அட சாமி! எப்பண்டா இது நடக்குது!”னு எல்லாரும் சிரிச்சிருப்பாங்க. இப்போ, Tanya என் கார்க்கு அப்படி ஒரு ‘கழிவு பார்சல்’ வீசறதில்ல. ஒரு மறக்க முடியாத பழி, ஒரு unforgettable வாசனை!
கலைஞர்களும், வாசகர்களும், நீங்க இதைப் படிச்சு சிரிச்சீங்களா? உங்க நண்பர்களோட, உறவினர்களோட, வீட்டு ‘petty revenge’ கதைகளை கீழே comment-ல பகிர்ந்துக்கங்க! நம்ம ஊரு சுவாரசிய சம்பவங்கள், சிரிப்போடு பகிர்ந்தால் தான் வாழ்க்கை ருசி!
முடிவில்:
நம்ம தமிழருக்கு பழி தீர்க்கும் கலாச்சாரம் புதுசல்ல. ஆனா, அதை சிரிப்போட, சமாளிப்போட, செம்ம டைமிங்கில் செய்யறது தான் கலையா இருக்கு. உங்களுக்கு இப்படிப்பட்ட ‘petty revenge’ அனுபவம் இருந்தா, கீழே பதிவு பண்ணுங்க. சிரிப்பும், அனுபவங்களும் தொடரட்டும்!
உங்க நண்பர்களோட இதைப் பகிருங்க; சிரிப்பும், பழியும் வாழ்க!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Friend's sister threw poop at my car.