'நான்தான் பொறுப்பை விட்டுவிட்டு ஓடினேனா? – ஒரு வேலைவாழ்க்கையின் சில்லறை பழிவாங்கும் கதை!'
ஆஹா… வேலைக்குப் போனாலும், மேலாளர்களின் வேடிக்கைகள் விட மாட்டேங்கிறதா? நம்ம ஊரிலே "வெள்ளை வேலை"ன்னாலே பாஸ்'கள் ராவணனாக வருவாங்க, ஆனா இந்த கதையில வந்த மேலாளர் ரொம்பவே சாமான்யமானவன் இல்லை! இந்த இளைஞர் கண்ட அனுபவத்துல, நம்ம எல்லாருக்கும் நம்ம பசங்க, பையன்கள் வேலைக்குச் சேர்ந்தபோது சந்திக்கிற விசயங்கள் நினைவுக்கு வரும்!
நல்லமாதிரி, இந்த கதை ஒரு அமெரிக்காவில் நடந்தது. ஆனா, நம்ம ஊரு வாசகர்கள் புரிஞ்சுக்க எளிமையா, சுவாரசியமா சொல்லப்போறேன். வாங்க, கதைக்குள்ள போகலாம்!
இது ஒரு கல்லூரி பையன் – வயசு இருபது. கோடை விடுமுறையில அமெரிக்காவில் வேலை பார்த்து, கொஞ்சம் காசு சேமிக்க ஆசைப்பட்டான். ஏற்கனவே ஒரு நல்ல உணவகத்தில் (Restaurant) வேட்டர் வேலை பார்த்துட்டிருந்தான், ஆனா "சிறிது கூடுதல் வருமானம்" தான் எல்லாருக்கும் ஆசை! அதனால, இன்னொரு உணவகத்தில் 'Host' வேலைக்கு சேர்ந்தான். அந்த ரெஸ்டாரண்ட் பேரை ‘Sapphire Wednesdays’ன்னு வைத்துக்கலாம்.
அந்த இடம் எப்படி இருந்துச்சு? நம்ம ஊர்லே தலபதி விஜய் படம் பாக்குற மாதிரி, மேலாளர் நேரலேயே மதியம் 2 மணிக்கே பீர் குடிக்கறாரு! (உங்க கற்பனைக்கு விடையளிக்கிறேன்!) ஆனா, பையனுக்கு வேலை ரொம்ப சிம்பிள் – வாடிக்கையாளர்கள் வர, அமர வைக்கணும், வேட்டர்களுக்கு சொல்லணும், முன்புறம் சுத்தம் பண்ணணும். நம்ம ஊரு ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனிஸ்ட்டு மாதிரி தான்.
ஒரு வாரத்துக்குள்ள, மதிய உணவு முடிந்து, இரவு கூட்டம் ஆரம்பிக்கல. அப்போ திடீர்னு, ரெஸ்டாரண்ட் முன்னால ஒரு காருக்கு, லாரி நேரில் அடிச்சு, போஸ்த் தகராறாயிட்டது. பையன் – மனசு நல்லவன் – உடனே ஓடி செஞ்சது என்ன? "சார், 911 (அதாவது அவசர உதவி) அழைக்க சொல்லி, கார்ல இருக்குறவர்களை பார்க்க போனான்." சொந்த ஊரில இருந்தா, நம்ம பசங்க போலே – "ஏய், சம்பவம் நடக்குது, ஓடிப்போ!"ன்னு நடந்து இருக்கலாம்!
அவங்க எல்லாரும் பாதுகாப்பா இருக்காங்கன்னு பார்த்துட்டு, நம்ம ஹீரோ மீண்டும் ரெஸ்டாரண்டுக்குள்ள வந்தான். அங்க மேலாளர் வெறிச்சோடி நிக்குறாரு – "நீங்க எங்கே போனீங்க?"ன்னு கேட்டார்.
"அங்க ஒரு விபத்து நடந்தது, எல்லாரும் நலமா இருக்காங்கன்னு பார்த்துட்டு வந்தேன்,"ன்னு நம்ம பையன் புரியவைக்க முயற்சி.
"அதுக்கு நீயே போகணுமா?" – மேலாளர் கேள்வி. நம்ம ஊரு பாஸ் மாதிரி, "நீங்க எதுக்கு தலையீடு பண்ணிரீங்க?"ன்னு சினம். ஏனோ, மனிதக்குணம் காட்டினதுக்கு மேலாளர் ரொம்ப கோபம். உடனே, "பொறுப்பை விட்டுவிட்டு போனீங்க"ன்னு எழுதி, 'write up' (நம்ம ஊரு டிஸிபிளினரி நோட்டிஸ் மாதிரி) கொடுத்தார். இன்னும் ஒரு தவறு பண்ணினா வேலை போயிடும்,ன்னு எச்சரிக்கை!
அந்த பையன் வீட்டுக்கு போய், தந்தைக்கு சொன்னான். தந்தை – நம்ம ஊரு அப்பாவை மாதிரி – "பிடிக்கலைனா, வேற வேலையே பாரு! ஏன் இந்த பைத்தியக்கார மேலாளரைத் தாங்கணும்?"ன்னு கலகலன்னு சிரிச்சார்.
இந்தக் கலாட்டா இங்க முடியல. நம்ம பையன் அடுத்த வேலைக்கு, அந்த மேலாளர் இருக்குற நாளில், ஒரு மணி நேரம் தாமதமா வந்தான்! அதோடு, அந்த நாள் வெள்ளிக்கிழமை இரவு – ரெஸ்டாரண்ட் கூட்டம் உச்சம் – ஒரே ஹோஸ்ட் அவன்தான்!
மூச்சு முடிஞ்சு மேலாளர் வர, "எங்கே போனீங்க? இவ்வளவு நேரம் ஏன் தாமதம்?"ன்னு ஸ்கூடர் ரகசியம் மாதிரி கேள்வி கேட்டார். பையன் கல்பான்னு – "இப்போ என்ன, மறுபடியும் எழுதப்போறீங்களா?"ன்னு கேட்டான்.
"நிச்சயம் எழுதுவேன்! நீ வேலைக்கு போயிடுறது!"ன்னு மேலாளர் கத்தினார் – அதுவும் வாடிக்கையாளர்களின் முன்னிலையிலே! நம்ம பையன் அடுத்த நிமிஷமே – "ஆஹா, அப்போ வேலை போச்சு! நன்றி, வணக்கம்!"ன்னு விட்டு கிளம்பி வீட்டுக்குப் போய், அப்பாவோட பின்னால ஒன்னு வாட்டி விச்கி குடிச்சு, சிகார் புகைத்தான்! நம்ம ஊரு மகிழ்ச்சி கூட இதுக்கெல்லாம் பரவாயில்லை!
இதிலிருந்தே என்ன கற்றுக்கொள்வது?
நேர்மையும், மனிதநேயம் இருக்கணும். ஆனா, மேலாளர் முட்டாள்தனம் காட்டினா, நம்ம ஊரு பசங்க போலவே, "சில்லறை பழி" வாங்குறது தான் ஜாக்பாட்! வேலைக்காக மனசை குடுக்காம, தன்னம்பிக்கை காட்டணும் – நம்ம மேலாளர்கள் (அல்லது பாஸ்) நம்மை மதிக்கலையென்றால், நல்லா வாழும் வழிகளும் இருக்கு!
நம்ம ஊருல, "வீணா வேலை பார்த்து, மனசை புண்படுத்திக்க வேண்டாம்"ன்னு பெரியவர்கள் சொல்வாங்க. இந்த கதை அதுக்கே ஒரு புகழ்பெற்ற உதாரணம்.
வாசகர்களே, உங்களுக்கு இப்படியொரு பழிவாங்கும் அனுபவம் நடந்ததுண்டா? உங்க கருத்துக்களை கீழே பகிருங்கள்! உங்க நண்பர்களோட இந்த கதையைப் பகிர்ந்து, சிரிப்பும், சிந்தனையும் ஏற்படுத்துங்கள்!
(இந்தக் கதை r/PettyRevenge-ல் u/Clayith13 எழுதிய அனுபவம் அடிப்படையில் தமிழில் சுவாரசியமாக எழுதப்பட்டது.)
அசல் ரெடிட் பதிவு: I was written up for 'abandoning post'