“நானும் என் வேலைக்கும் விடை கொடுத்த ருசிகரமான கதை – ஒரே வேலை, இரு பாடங்கள்!”
நண்பர்களே! வாழ்க்கையில் சில நேரம் ‘ஏன் இப்படி ஆயிற்று?’ என்று மனதில் தோன்றும். அந்த நேரத்தில் எடுத்த முடிவும், அந்த முடிவின் ஆனந்தமும் – அவை சொல்வது தான் இந்தக் கதை. “நீங்க எவ்வளவு நேரம் உழைச்சாலும், மேலாளரின் மனசு திருப்தியா இல்லனா... சோறு கூட தக்காது!” என்பதற்கு ஒரு அற்புதமான உதாரணம், அமெரிக்காவின் ஒரு ஆப்பீஸ் கதையை தமிழருக்கே உரிய முறையில் சொல்ல வந்திருக்கேன்.
வருகிறேன், வருகிறேன்...!
உலகம் முழுக்க ஆளும் ‘சேல்ஸ்’ (Sales) வேலைகள், நம்ம ஊரு ‘மடத்துக்காரன்’ கதையைப் போலதான் – யாருக்கு ஊக்கமோ, அவங்க விளையாடுவாங்க; யாருக்கு வேலை தெரியுமோ, அவங்க தான் கஷ்டப்படுவாங்க! நம்ம கதையின் நாயகன், இரண்டு வருஷம் வேணும்னு ஒரு பெரிய கம்பெனியில் சேல்ஸ் வேலை பார்த்தாராம். ஊதியம் குறைந்த ஆண்டில் 87,000 டாலர் (இதை நம்ம ரூபாயில் கூட எண்ணி பார்த்தீங்கனா, ஊசி மாதிரி குத்தும்!) அதிக ஆண்டில் 1,23,000 டாலர்!
ஆனா punctuality இல்லன்னு, மேலாளர் மூன்று தடவை எழுத்து எச்சரிக்கை கொடுத்து, நாயகன் சும்மா விட்டுட்டாராம். ஏனெனில், அங்க டாப் சேல்ஸ்மேன் தினமும் தாமதமாக வந்தாலும், அவர் சம்பளம் 1,75,000 டாலர்! சரி, அப்புறம் என்ன ஆயிற்று? நாலாவது எச்சரிக்கை வந்ததும், “உங்கள் சேவையை வேண்டாம்” என்று சொல்லி வீட்டுக்கு அனுப்பிட்டாங்க.
ஆஃபிஸ் அரசியல் – தமிழன் பார்வையில்
நம்ம ஊரு ஆஃபிஸ்களிலே இப்படி ஒரு சூழ்நிலையில, “எங்க மேலாளர் உக்காந்தா நம்ம வேலை போச்சு!” என்று பயப்படுவோமே, அங்கேயும் அதே கதைதான். மேலாளருக்கு பிடிச்சவங்க மட்டும் ‘பொறுப்பு’ பண்ணிக்கலாம்; உழைப்போடவர்களுக்கு ‘நியாயம்’ கிடைக்காது.
ஆனா நாயகன் மனம் உடையாமல், ஆறு மாதம் கழித்து, அதே கம்பெனி, “வந்து ஜாயின் பண்ணிருங்க, ஆனா இந்த தடவை customer service தான்... சம்பளம் குறைவு, ஆனாலும் 90 நாளில் மீண்டும் salesக்கு போகலாம்!” என்று அழைத்தாங்க.
‘பொறுமை’ என்பதுக்கு தமிழில் ஒரு பழமொழி இருக்கு – “பொறுமை விருந்துக்கு போகும் வழி” – நம்ம நாயகன் அந்த 90 நாளில், customer service-ல் 30 calls செய்யணும் என்கிற வேலைக்கு, 80 calls செய்து அசத்தியாராம்! மேலாளர்கள் வாயை பிதுக்கி பாராட்டினாங்க.
“நான் மீண்டும் salesக்கு போக போறேன், அதுவரை மட்டும் மட்டும் மாதிரி இருக்குங்க!” என்று சொல்லி, நம்மவர் தன்னம்பிக்கையோட வேலை பார்த்தவர்.
நம்ம ஊரு ஆஃபிஸ்களில் customer service-ன்னா “கஸ்டமர் complaint வந்தா எட்டுத் திசையும் ஓடணும்!” – அப்படி ஓடி ஓடி, மேலாளர்களுக்கு நெஞ்சை வெச்சாராம் நம்மவர்.
90வது நாள் – ஆட்சேபணை, அசிங்கம், முடிவு
நாற்பது நாள் கழித்து, head office லிருந்து பெரியவர்கள் வராங்க. மேலாளர்களும் போர்வை விரிக்குற மாதிரி, நம்ம நாயகனோட வேலைப்பாடுகள் பற்றி சொல்றாங்க. பெரியவர்கள் “90வது நாளில் salesக்கு உங்க ஆள் போகணும்!” என்று சொல்லி போயிட்டாங்க.
90வது நாள் வந்தது – ஆஃபிஸ் முழுக்க ஒரு பெரிய கூட்டம். எல்லாரும் எதிர்பார்ப்போட, “இனி salesக்கு வரப்போறேன்!” என்று நம்மவர் நம்பிகையோட இருந்தாராம்.
ஆனா கூட்டம் முடிந்ததும் மேலாளர் சொன்னதுதான் – “சரி, எல்லாரும் போய் வேலையை பாருங்க!” – நம்மவரை salesக்கு அனுப்பவே இல்லை.
அங்க இருந்த sales குழுவும், நம்மவரும் குழப்பம். “ஏன் என்ன செய்யல?” என்று மேலாளரை நேரில் போய் கேட்டாராம் நம்மவர்.
மேலாளர், “உங்களுக்கு யாராவது salesக்கு போகணும் என்று நேரில் வாக்குறுதி கொடுத்தாங்களா?” என்று கேட்க, நம்மவர், “நான் salesக்கு வரணும் என்று சொல்லி, இதற்காகவே வந்தேன்” என்று பதில் சொன்னார்.
“இப்ப வேணாம், இன்னும் 90 நாள் கழித்து salesக்கு அனுப்பலாம்!” – மேலாளர்.
நம்மவர், “இன்னும் 90 நாள்? அதுக்குள்ள sales target எல்லாம் போயிடும்; இங்க இருக்க வேணுமா?” என்று மனையில் வருத்தப்பட்டு, badge-யும், key-யும் ஒப்படைத்து, “நான் வேலையை விட்டுடறேன், நன்றி!” என்று கிளம்பி போனார்.
கண்ணீரோடு கண்ணாடி – ஆனால் மனம் மகிழ்ச்சி!
மேலாளர் முகத்தில் கண்ணீரோடு, sales குழுவும் அதிர்ச்சி. பின்பு அவருக்கு பலரும் call பண்ணி, “நீங்க போயிட்டீர்கள், மேலாளர் ரொம்ப கோபமா இருந்தார்” என்று சொன்னாங்க.
ஒரு வருடம் கழித்து, அவர் மீண்டும் அந்த இடம் சென்றபோது, எல்லோரும் சந்தோஷமாக பேசினாங்க; sales வாய்ப்பு வந்தாலும், அவர் மறுத்திட்டார். “ஒரு ஊரில் எல்லாரும் ஒருவரை ஒருவன் தெரிந்துகொள்வது தான் வழக்கம்; ஆனா நம்பிக்கை தடுமாறினால், மீண்டும் ஒரே குழுவில் சேர முடியாது!” என்பார் போல, நாயகன் அந்த கம்பெனிக்கு திரும்பவே இல்லை.
புதிய வேலை, நல்ல சம்பளம் – பழைய நண்பர்கள் கூட சந்தோஷம். தற்போதைய sales குழுவும், “ஆஃபிஸ் அரசியல் அதிகமா இருக்கு” என்று வேறு வேலை தேடி போய்ட்டாங்க.
முடிவுக்கு...
நாம் எங்க வேலை செய்தாலும், நம்ம ஊர் பழமொழி போல – “உழைப்பு பண்ணினவன் அஞ்ச வேண்டாம்; நியாயம் பண்ணினவன் பயப்பட வேண்டாம்!” இதுவே இந்த கதையின் நியாயம்.
நீங்கள் ஏற்கனவே இப்படி ஒரு அனுபவம் பார்த்திருக்கீர்களா? உங்கள் கருத்துக்களை கீழே கமெண்ட் பண்ணுங்க, நண்பர்களோடு பகிரங்க!
ஏன், ஒருவரின் விடை என்பது 'சின்ன விஷயம்' இல்ல; அது ஒரு வாழ்க்கையின் திருப்பு!
நன்றி!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Quick Story Where I Satisfyingly Quit My Job