உள்ளடக்கத்திற்கு செல்க

'நான் இவ்வளவு கவலைப்படுகிறேனா? இல்லை என் வேலைதானே வேறு லெவல்?'

ஒரு சிறிய ஹோட்டலின் வேலைகளை சமாளிக்கும் மன அழுத்தத்தில் உள்ள ஹோட்டல் ஊழியரின் கார்டூன்-3D வடிவமைப்பு.
இந்த உயிர்வளர்ச்சியான கார்டூன்-3D படம், சிறிய ஹோட்டலில் overwhelmed ஆகும் உணர்வைப் பிரதிபலிக்கிறது. நம் கதாபாத்திரம் போல நீங்கள் too many வேலைகளை சமாளிக்கிறீர்களா? விவாதத்தில் ஆழமாய் செல்லுங்கள், இது உங்கள் தனிப்பட்ட அனுபவமா அல்லது வேலை உண்மையிலேயே அதிகம் demanding ஆக இருக்கிறதா?

"சாமி, இந்த வேலைக்கு நான் மட்டுமே வேண்டுமா?" – இது நம்ம ஊருக்கு ரொம்பவே பரிச்சயமான ஒரு மனக்கேள்வி. வீட்டில் இருந்து வேலைக்காரன் வரை, எல்லாரும் ஒருமுறையாவது கேள்விப்படுவார்கள். ஆனால், இந்தக் கதையோ, அமெரிக்காவில் ஒரு நபர் பணிபுரியும் நான்கு நட்சத்திர ஹோட்டலில் நடந்தது. அவர் உள்ளதை எல்லாம் பகிர்ந்திருக்கும் ஒரு Reddit பதிவை பார்த்தபோது, நம்ம ஊரில் உள்ள ஹோட்டல் ரிசெப்ஷன் வேலைக்காரர்கள், "இது என்ன சினிமா சீன் போல இருக்கு!" என்று சொல்லுவார்கள்.

அதான், அந்த பதிவாளரின் கதையை நம்ம பார்வையில், நம்ம ஸ்டைலில், சிம்பிளா, சிரிக்கவும் சிந்திக்கவும் வைக்கும் வகையில் கொஞ்சம் அலசியிருக்கேன்.

"தலைக்கு மேல் வேலை, கையிலே சம்பளம் கொஞ்சம்!"

அந்த பதிவாளர், u/SnooSeagulls2125, ஒரு நாலு நட்சத்திர ஹோட்டலில் 37 ரூம்கள் கொண்ட ஒரு ஸ்மால் பிராப்பர்டியில் வேலை செய்கிறார். "சின்ன ஹோட்டல், பெரிய வேலை" – இதுதான் அவருடைய நிலைமை. நம்ம ஊரில், 'சின்ன கடை பெரிய விற்பனை' மாதிரி!

பழைய வேலை – மூன்று நட்சத்திர ஹோட்டல், 50 ரூம்கள், அதிகமான வெளிநாட்டு வாடிக்கையாளர்கள். வேலைக்குப் போன பிறகு, அவ்வப்போதும் ஸ்ட்ரெஸ் இருந்தாலும், "ஆஹா, பரவாயில்லையே!" என்று முடிந்தது.

இப்போ இருக்குற ஹோட்டல் – ஒவ்வொரு ரூமிலும் "Special Experience" (முக்கியமான அனுபவம்) என்கிற பெயரில் ஒரு டெக்னிக்கல் அம்சம். அவை தினமும் பழுதாகின்றன! இந்தப்போதே, நம்ம ஊரில் ஆட்கள் "ஏன் சார், எல்லா பெட்டிக்கு ஒரே மாதிரி ரிமோட் கண்ணா?" என்று கேட்கும். ஆனால், இவருக்கு அந்த ரிமோட்டு மாதிரி பல டெக்னிக்கல் பிரச்சனைகள்.

"நீங்க ரிசெப்ஷனில் இருந்தா போதுமா? இல்லை, எல்லா அறை பழுதுகளுக்கும் நீங்கவே போய் சரி செய்யணும்!" என்று மேலாளர் சொல்றாராம். நம்ம ஊரில், 'மாணவன் மட்டும் படிக்கணும்; விளையாடக் கூடாது' என்ற மாதிரி!

"ஒரே நேரத்தில் பல வேலை, உதவிக்காரர் இல்லை!"

ரூம் சர்வீஸ் இருக்கிறது, ஆனால் அந்த வேலைக்காரனுக்கு ஓர் உதவி தேவையாகிறது. அதனால், அவங்களும் ரெசிப்ஷனும் சேர்ந்து, காலை உணவு முதல் இரவு சாப்பாடு வரை ரூம்களுக்கு கொண்டு போய்ப் போட வேண்டும். இதற்கு மேலாக, காரோக்கி, வேறு சேவைகள், அதற்கான விளக்கம், வாடிக்கையாளர்களுடன் கூட்டாக போக வேண்டியதும், ஹோட்டல் நிகழ்ச்சிகள் – எல்லாம் இவரே பார்த்துக்கொள்ள வேண்டும். நம்ம ஊரில் இந்த மாதிரி வேலைக்கு "ஆறு மணி நேர வேலை, பத்து மணி நேர வேலை போல" என்று சொல்வார்கள்.

மேலாளரே இல்லை – சில நேரம் முழுக்க முழுக்க தனியாக மட்டுமே வேலை பார்க்க வேண்டும். இது நம்ம ஊரு 'ஒரு கையில் தீபம், இன்னொரு கையில் திருடன் பிடிக்கணும்' என்ற மாதிரி!

"டெக்னாலஜி இல்லை, டென்ஷன் அதிகம்!"

பணம் வசூல் செய்யும் போது, 'பேமெண்ட் டெர்மினல்' ஹோட்டல் மென்பொருளுடன் இணைக்கப்படவில்லை. ஒவ்வொரு ட்ரான்ஸாக்ஷனும் கைமுறையாக பதிவு செய்ய வேண்டும். நம்ம ஊரில் இது 'நூறு ரூபாய் கணக்கை புத்தகத்தில் எழுதுவது' மாதிரி.

இந்த எல்லா கடின தருணங்களிலும், "இது எனக்குத்தானா அதிகமா இருக்கு? இல்லை, நான் தான் சரியாக மாறிக்கொள்ள முடியலையா?" என்று பதிவாளர் கேட்கிறார்.

"நம்ம ஊரு அனுபவம் – எல்லாம் நம்ம மீதே!"

நம்ம தமிழ்நாட்டில், பலருக்கும் இது புதிய அனுபவமல்ல. ஒரு இடத்தில் வேலை பார்க்கும் போது, 'ஒரு வேலைக்காக வந்தாலும், பத்து வேலை செய்யணும்' என்பது வழக்கம். "நீ ரெசிப்ஷன் என்றால் ரெசிப்ஷன் வேலை மட்டும்; பாக்கி வேலைக்கு வேறு ஆள் இருக்கணும்!" என்பது சுத்தமாக நடக்காது.

"ஒரு கால் அடி தன்னாலே, பத்து கால் வேலை பிறருக்காக!" என்று நம்ம அம்மா சொல்வது போல, மேனேஜ்மென்ட் முறைமை இல்லாம, எல்லா வேலைகளும் ஒரே பேர் மேல் வந்தால், நிச்சயமாக அது உடலை மட்டும் அல்ல, மனசையும் சோர்வடைய வைக்கும்.

"உண்மையில் யார fault?"

இது உங்கள் தவறா? இல்லையே! பணியிட மேலாண்மை சரியாக இல்லாததால், வேலைக்காரர்களுக்கு அதிகமான பொறுப்புகள் வருகிறது. இது நம்ம ஊரில் மட்டும் இல்லாமல், உலகம் முழுக்க நடக்கும் ஒரு பிரச்சனை. ஒருவரை பல வேலைகளுக்கு பயன்படுத்தும் பழக்கம், 'ஆள் குறைவு' என்ற பெயரில் மேலாளர்களால் உண்டாக்கப்படுகிறது.

"சிறு ஹோட்டல் – பெரிய கனவு!"

சிறிய ஹோட்டல்களில், நம்ம ஊரில் கூட, ஒரே ஆள் பல வேலை பார்க்க வேண்டிய நிலைமை உள்ளது. ஆனால், அதற்கு உரிய ஊதியம், மதிப்பு, மற்றும் ஓய்வு நேரம் தரப்படுகிறதா என்பது தான் கேள்வி.

"முடிவில்…"

இந்த பதிவுக்கு நம்ம தமிழ் வாசகர்கள் என்ன சொல்வீர்கள்? உங்களுக்கும் இப்படிப்பட்ட அனுபவம் இருந்ததா? "ஒரே ஆள், பத்து வேலை" என்ற நிலைமை எப்படி சமாளிக்கலாம்? உங்கள் கருத்துக்களை கீழே பகிர்ந்தால், இது போல் மனம் சோர்வடைந்த பலருக்கும் ஊக்கம் கிடைக்கும்.

"வேலை செய்வதற்காக வாழ்கிறோம்; வாழ்வதற்காக வேலை செய்வதில்லை" என்பதில் நம்பிக்கை வையுங்கள்!


நீங்களும் உங்கள் அனுபவங்களை பகிர்ந்தால் நன்றாக இருக்கும். ஒரு காப்பி, ஒரு சிரிப்பு – வேலை சுமையை குறைக்கும்!


அசல் ரெடிட் பதிவு: Am I overreacting or is my job actually too much?