நாய், அதன் 'கழிப்பு', ஒரு 'டிங் டாங்' — பசங்களின் சின்ன சின்ன பழிவாங்கல் கதை!
“காயா புலி, காக்கா கதை!” – வாசிப்பதற்கே சிரிப்பா இருக்கு இல்லையா? நம்ம ஊர்ல, தெருவில் நாய் கழிப்பை எடுத்து வீட்டுக்கு கொண்டு போய் போடுவது, சினிமா காட்சில்தான் பார்க்க முடியும். ஆனா அமெரிக்காவில் 90-களில் வளர்ந்த ஒரு குடும்பத்தில் நடந்த ஒரு நாய், அதன் கழிப்பு மற்றும் குழந்தைகளின் "பழிவாங்கும்" சேட்டை — இதுதான் இன்று நம்ம ப்ளாக் பக்க கதை!
நம்ம ஊர்ல அண்ணன், தங்கச்சி கூட்டணி என்றால், பக்கத்து வீட்டு பசங்களை கூட பயப்பட வைப்பார்கள். அந்த மாதிரி தம்பி, அக்கா கூட்டணி அமெரிக்காவில் இருந்தாலும், இவர்களும் அதே ரேஞ்ச்! அவர்களுக்கு எதிரி யார் தெரியுமா? ஓர் வயதான பக்கத்து வீட்டு பாட்டி, அவளுடைய சிறிய நாய், மற்றும் அவன் விட்டுப் போன “கொஞ்சம் கொஞ்சம்...” (சொல்ல வேண்டியதே இல்ல, புரிஞ்சுக்கோங்க).
90-களில் அமெரிக்கா – நாயும், பாட்டியும், பசங்களும்
அந்த காலத்தில், அமெரிக்காவில் “லாட்ஜ் கீ கிட்ஸ்” (Latchkey Kids) என்று சொல்வார்கள் – பெற்றோர் வேலைக்கு போயிருப்பார்கள், பசங்கள் சாவிக்கீ பார்த்து வீட்டிலேயே தனியா இருப்பார்கள். சின்ன வயசு பசங்கள், உறவினர்கள் வராத நேரம் எல்லாம் வீட்டுக்கு ராணி, ராஜா.
ஆனா அவங்க வீட்டுக்கு ஒரு நிரந்தர தொல்லை – நாள்தோறும் வீட்டின் முன்புறம் குப்பை போல் நாய் கழிப்பு இருக்கும்! வீட்டில் இருக்குற நாய்கள் பின்புறம் தான். இதெல்லாம் பக்கத்து வீட்டு நாய்களா, அல்லது சுட்டி நாய்களா என்று குழப்பம். எல்லாம் சரி, ஒரு நாள் உண்மை வெளியில வந்தது.
ஒரு நாள், குடும்பம் வெளியே செல்லும்போது, பக்கத்து மூலை வீட்டு பாட்டி அவளுடைய நாயை (சிறிய தச்சரு/சிவாவா வகை) அழைத்துக்கொண்டு வந்துகொண்டிருந்தாள். அந்த நாய், வீட்டின் முன்புறம் ‘கலைப்படை’ செய்து விட்டது! அப்பா, பேசிக்கொண்டே போனார் – “அதை எடுத்துக்கொள்ளுங்க!” என்று. பாட்டி, அந்த வார்த்தையைக் கேட்டு எரிச்சலோடு முகம் சுண்டி, கழிப்பை எடுத்துக்கொள்ளாமலேயே போனார்.
அதற்குப் பிறகு, பாட்டி அந்த நாயை இன்னும் வீட்டுக்குள் கடைசியில் வரை அழைத்து வந்து கழிப்பை விட்டுவிட்டுப் போக ஆரம்பித்தார். ஏன் தெரியுமா? அவர் வசிக்கும் வீட்டில் "HOA" (சொந்த வீட்டு சங்கம்) விதிகள் கடுமை; கழிப்பு எடுத்துக்கொள்ளாதவர்களுக்கு அபராதம். அதனால, நம்ம வீடு அகில உலக கழிப்புக் குப்பை மையம் ஆகி விட்டது.
பழிவாங்கும் திட்டம் – நம்ம பசங்கள் ஸ்டைலில்!
நம்ம ஊர்ல, ஒரு நாள் பாதையில் கால் வைக்கும்போது நாய் கழிப்பில் கால்வைத்து பாத்தீங்கன்னா, அம்மா உங்களை வீட்டுக்குள்ளே போகவே விடமாட்டாங்க. இங்கே, அந்த 8, 11 வயசு பசங்களுக்கு அது நேரில் நடந்தது! நாய் கழிப்பு காலில் ஒட்டிக்கொண்டு, காரில் எல்லாம் பரவியது. அப்புறம் என்ன செய்யணும்? பழி வாங்கணும் தானே!
அப்பா சொல்லிக்கொண்டிருந்தார் – “நான் சொல்லி அடிச்சு தெரிஞ்சிக்கிறேன்” என்று. ஆனா, பசங்கள் மனசில் வெறும் "கொம்பு" தான்! “நாமே பார்த்துக்கொள்ளலாம்” என்ற தீர்மானம்.
சின்ன வயசு பசங்கள், கதவுக்கு யாரும் வரும்போது திறக்கக் கூடாது என்று சொல்லிக் கேட்டிருந்தாலும், இந்த வேலையில் தான் பசங்களின் "சி.ஐ.டி" வேலை ஆரம்பித்தது. ஜன்னல் ஓரம் பதுங்கி, பாட்டியும் நாயும் திரும்பி வரும்போது காத்திருந்தார்கள். அந்த நாள், அதிர்ஷ்டமாக, பாட்டி திரும்பி வந்தார்.
“கழிப்பை எடுத்து, பாட்டி வீட்டுக்கு திருப்பி அனுப்பணும்!” — இது தான் திட்டம். நம்ம ஊர்ல மாதிரி, காகித மூட்டையில் போட்டு தீயே போடல. ஏன் தெரியுமா? வீட்டில் காகித மூட்டை இல்லை; தீ மூட்டக் கூட தெரியவில்லை.
அதனால், அம்மாவின் பூண்டு தோண்டும் கரண்டியிலேயே, அந்த “காலையில் சூடாக இருந்த” கழிப்பை எடுத்து, பாட்டி வீட்டின் வாசலில் போட்டு, “நீங்க விட்டது தான் இது!” என்று கிராயனில் எழுதின சின்ன நோட்டும் வைத்தார்கள். கதவு மணி அடித்து, ஓடி புதருக்குள் பதுங்கினார்கள்.
இறுதியில் – சூப்பர் ட்விஸ்ட்!
நம்ம ஊர்ல, கதவு திறக்கும் போது பாட்டி காலில் விழுந்திருக்கும், அதுக்கப்புறம் சண்டை, நேரில் சண்டை என்று நினைத்தீர்களா? இல்லை! பாட்டியின் கணவர் தான் கதவு திறந்து, காலில் ஒட்டிக் கொண்டார்! பசங்கள், தூக்கி போட்டு வீடு அடைந்தது!
பிறகு, பெற்றோர்கள் எப்படி தெரிந்தது என்று தெரியவில்லை. கேட்டப்போதும், பசங்கள் பெருமையாகவே சொன்னார்கள். “நீங்க ஏன் மூட்டையில் போடலை?” என்று கேட்டதும், “யாரும் எதிர்பார்க்க மாட்டாங்க இல்லையா, நேர்பட வாசலில இருக்கும் என்று!” – டிவில பார்த்த மாதிரி செய்யவேண்டும் என்றே நினைத்தார்களாம்!
இறுதியில், பாட்டி நாயை வேறு வீடுகளுக்கு அழைத்துச் செல்ல ஆரம்பித்தார். நம் வீட்டை பார்த்தாலே வழிமாறி போனாராம்!
நம்ம ஊரு பார்வையில்
இந்தக் கதையை நம்ம ஊரு பசங்கள் படிச்சா, "சின்ன வயசில இருந்தாலும், புத்திசாலித்தனம் இருக்குமே!" என்று சொல்லுவார்கள். நம்ம ஊர்ல, தெருவில் நாய் கழிப்பை எடுத்து போய் விட்டால், பக்கத்து அம்மாக்கள் கல்யாணக் கூடை மாதிரி வார்த்தை பேசுவாங்க. ஆனா, பழிவாங்கும் இந்த குழந்தைகளின் புத்திசாலித்தனம், நம்ம ஊரு பசங்களுக்கு நல்ல கத்துக்கூடுதான்.
நம்ம ஊர்ல "நாய் விட்ட புண்ணுக்கு, பசும் பால் பூசினாலும் கசக்கும்" என்ற பேச்சு இருக்கு. ஆனா, இங்கே, "கழிப்பு விட்ட பாட்டிக்கு, பசங்களின் பழி இன்னும் கசக்கும்!"
முடிவில்...
நீங்களும் இப்படி சின்ன சின்ன பழிவாங்கல் செய்த அனுபவமா இருக்கு? அல்லது, உங்கள் தெருவில் இப்படி ஒரு நாய், பாட்டி, பழி பாட்டும் நடந்ததா? கீழே கமெண்ட்ல பகிருங்க! சிரிப்போடு, சிந்தனையோடு, அடுத்த பதிவில் சந்திப்போம்.
—
நீங்கள் வாசித்தது பிடித்திருந்தால், உங்கள் நண்பர்களும் சிரிக்க பகிருங்கள்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: A Dog, A Poo, and a Ding Dong Ditch