“நேரடியாக ஏற்றுக்கொண்ட துரோகி” – ஒரு ஹோட்டல் முன்பணியாளரின் சுவையான அனுபவம்!
ஒரு வாடிக்கையாளர் ஹோட்டலில் தங்கும் போது அவர் எப்படிச் செயல்படுகிறார் என்பதில் பல விதத்திலான அனுபவங்கள் கிடைக்கும். ஆனா, சிலர் தங்களது தனிப்பட்டு வாழ்க்கையை நேரடியாக வெளிப்படுத்தும் போது, அந்த அனுபவம் மட்டுமல்ல, அவர்களைப் பற்றிய புரிதலும் வியப்பும் கிடைக்கும். நான் படித்த இந்தக் கதையைப் போல ஒரு “நேர்மையாக துரோகம் செய்பவர்” யாராவது உங்களுக்குத் தெரிந்திருக்கிறார்களா?
இது நடந்தது ஒரு வெளிநாட்டு ஹோட்டலில். ஹோட்டலில் முன்பணியில் இருந்தவர் நம்ம கதையின் நாயகன். சுமார் இரு வருடங்களுக்கு முன்பு ஒருவர் ஹோட்டல் ரூமில் ‘Madame’ உடன் வந்தார். அவ்வளவு நட்பாகவும், சிரித்தும் பேசும் அந்த வாடிக்கையாளர், முன்பே இரண்டு தொடர்ச்சியான முன்பதிவுகள் செய்திருப்பதை முன்பணியாளர்கள் கவனித்தார்கள். “என் மனைவியோடு அல்ல, இரண்டு பேருடன் இரு முன்பதிவு” என அவர் நேரடியாகவே சொல்கிறார்.
அந்தக் காலத்தில் நம்ம ஊரிலே இவங்க மாதிரி ஒருத்தர் வந்தா, கண்ணால பார்த்து, காதில் சொல்லிக்கிட்டு, பக்கத்தில இருக்குறவர்கிட்ட ‘என்னங்க, இவன் ஒன்னும் சரியில்ல போல’னு சொல்வாங்க. ஆனா, இந்த வாடிக்கையாளர் நேரடியாகவே சொன்னார். ‘இப்போ நானும் என் lady friend-உம் வர்றோம். பிறகு, அடுத்த நாள், என் மனைவி வருவாங்க. ரூம் மட்டும் மாற்றி வையுங்க.’ என்கிறார்.
நம் தமிழ் கலாச்சாரத்தில், இதைச் சொல்லும் தைரியம் பலருக்கே வராது. “அடப்பாவீ, இரண்டாவது பக்கம் இருக்கிறவரை வீட்டிலேயே வைத்துக்கிட்டு, ஹோட்டலில் தனியா வர்றாரே!” என நினைக்கலாம். ஆனாலும், ஹோட்டல் ஊழியர்கள் அவருடைய விருப்பத்தை மரியாதையோடு ஏற்றுக்கொள்கிறார்கள்.
முதலாவது நாட்கள் நிம்மதியாக முடிந்துவிடும். இரண்டாம் முன்பதிவில் அவர், “இந்த ரூம் ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு; ரூமையே மாற்ற வேண்டாம். ஆனா, இப்போது எல்லா படுக்கைத் துணிகள், துவைக்கும் துணிகள், சோப்புகள் எல்லாமே புதிதாக மாற்றிவிடுங்கள். ஹோட்டல் ஊழியர்களும், உணவகம் ஊழியர்களும், யாரும் நான் கடந்த சில நாட்களுக்கு இங்கே தங்கியதை சொல்லக்கூடாது. என் மனைவிக்கு தெரியக்கூடாது!” என்கிறார்.
இதற்காகவே, அவர் பல முறை சொல்லிகொண்டே இருக்கிறார். நம்ம ஊரிலே இதெல்லாம் “பட்டைய கிளப்புறாரு!” என்றாற்போல் தான்! ஆனா, அவர் நேரடியாகவே தன்னுடைய துரோகத்தை ஏற்றுக்கொள்கிறார். “நான் துரோகி தான், ஆனா வாடிக்கையாளராக என் விருப்பம் இதுதான்!” என்கிறார் போல.
இறுதியில், அவருடைய ‘மனைவி’ வந்தாலும், அவர்கள் ஹோட்டலில் தங்காமல் வேறொரு இடத்துக்கு சென்றுவிடுகிறார்கள். யாருக்கும் தெரியவில்லை, அவர் மனைவிக்கு உண்மை தெரிந்ததா, இல்லையா என்று!
இந்தக் கதையில் நமக்கு ஒரு முக்கியமான உண்மை தெரிகிறது. நம் தமிழ் சமூகத்தில், வெளிப்படையான துரோகம் பெரும்பாலும் மூடிய கதையாகவே இருக்கும். “ஊருக்கு தெரியக்கூடாது”, “மனைவியார் சந்தேகிக்க கூடாது”, இப்படி பல கவலைகள் இருக்கும். ஆனாலும், இந்தக் கதையின் நாயகன், “நான் இப்படித்தான் இருக்கேன்” என்று நேர்மையாக ஏற்றுக்கொள்கிறார். இது நம்ம ஊருக்கு ரொம்பவே வித்தியாசமானது!
பழமொழியிலே சொல்வது போல, “கொள்ளை பிடிக்கிறவன் கூட, தன்னுடைய குட்டையை மறைக்க முயற்சிப்பான்”. ஆனா, இவன் மாதிரி களவு செய்கிறவன் தான் ‘நான்தான் களவு செய்யறேன்’னு அப்பாடி யாரும் சொல்லுவாங்க?!
இந்த அனுபவம் படித்த பிறகு, நமக்கு ஒரு சின்ன சிரிப்பு வரும். “சொல்லும் நேர்மை, செயலை மறைக்கும்!” – இது தான் நம்ம தமிழ் வாழ்க்கையின் சுவாரசியம்!
உங்க ஹோட்டல் அல்லது வேலை இடத்தில் இதுபோன்ற வாடிக்கையாளர்கள் உங்களுக்கு வந்திருக்கிறார்களா? அல்லது வாழ்க்கையில் நேரடியாக தங்களது குறைகளை (குறும்புகள் கூட!) வெளிப்படையாக சொல்பவர்களை பார்த்திருக்கிறீர்களா? உங்கள் அனுபவங்களை கீழே கருத்தில் பகிருங்கள்!
நம்ம ஊரு கலாச்சாரத்தில், நேர்மை என்றால் நல்லது, ஆனா சில நேரங்களில் அது தேவையில்லாத இடத்தில்தான் அதிகம் வெளிப்படுகிறது போல!
இந்த கதையிலிருந்து, நமக்கு ஒரு நல்ல ஞாபகம் – “தப்பை செய்வதை விட, அதை எப்படி ஹோட்டல் ஊழியர்களிடம் நடத்துவது?” என்பதில் கூட யாராவது கலை காட்டுகிறார்கள்!
– உங்கள் கருத்துக்களை எதிர்பார்த்து,
ஒரு தமிழ் நண்பன்
அசல் ரெடிட் பதிவு: A cheater who accepts it