'நூறு டாலர் நோட்டுக்கு தக்க சவால்: வாடிக்கையாளர் “அணுங்க!” என்று நினைத்த போது...'
நமக்கு முன்னாடி பெட்டிகடை, டீக்கடை, பக்கத்து provision கடை – எங்க போனாலும், “சின்ன நோட்டு இல்லையா?”ன்னு கேக்குறதிலே ஒரு தனி கதை இருக்கு. ஆனா, அமெரிக்கா மாதிரி நாட்டிலே கூட, இதே கதையா நடந்துச்சுனா நம்புவீங்களா?
அப்படியே ஒரு நாள், அங்க ஒரு convenience store-ல வேலை பார்க்கும் நண்பர், 'u/OvrNgtPhlosphr', சந்தித்த அனுபவம் தான் இந்தக் கதை. வாசிக்க ஆரம்பிச்சீங்கனா, நாம பக்கத்திலேயே நின்று கண்டு ரசிக்கற மாதிரி இருக்கும்!
சூரியன் முழுசா எழுந்து குளிர் பறவைகள் கூவுற நேரம். கடை just open ஆயிருக்கும். காசு கையிலே கம்மி. அப்பவே ஒரு வாடிக்கையாளர் – சுறுசுறுப்பா கடையில் சுற்றிட்டு, $7.50 விலை பொருள்கள் எடுத்துக்கிட்டு, கவனமா வந்து counter-க்கு வந்துடார்.
“ஏய் அண்ணே, சின்ன நோட்டு இல்லையா? இப்ப தான் கடை திறந்தேன். Change கொடுக்க முடியுமா தெரியல”ன்னு அன்போடு கேட்டாராம்.
ஆனா, அந்த வாடிக்கையாளருக்கு அப்படியே “நான் தான் ராஜா, நீ என் சேவகர்”ன்னு முகத்தில் ஒரு look-உம், குரலில் ஒரு arrogance-உம்! “இது தான் இருக்குது, வேற பணம் இல்ல”ன்னு உரிமையுடன் சொன்னார்.
நம்ம ஊர்லே இத மாதிரி உங்க வீட்டுக்காரர் மட்டும் இல்ல, பக்கத்து சந்தை லயும் நிறைய பேர் இப்படி தான் நடந்து கொள்வாங்க. “நான் வாங்குறதுக்கு கடை இருக்குது”ன்னு வந்த உடனே ரஜினி swag!
அப்புறம் என்ன, counter காசபெட்டி திறக்கப் போறாரு. உள்ளேயே மூணு $20, இரண்டு $10, சின்ன சின்ன $5, $1, பைசா எல்லாம் கலந்துகிட்டு உக்காந்திருக்கு! கடைசி வரைக்கும் suspense-ஆ இருந்தாலும், தேவையான change-யும் வந்தது.
$100 நோட்டுக்கு, $7.50 பொருள் வாங்கி, $92.50 change-யும் neatly கொடுத்தாராம். அது மட்டும் இல்ல, சின்ன சின்ன நோட்டு, மாதிரி மாதிரி காசு எல்லாம் சேர்த்து கொடுத்தாரு.
வாடிக்கையாளர் முகத்தில் அந்த “என்னடா இது?”ன்னு ஒரு confusion! நம்ம cashier, “எல்லாம் சரியா? இது நல்ல அமெரிக்க பணம்தானே?”ன்னு இனிமேல் ஒரு கேள்வி.
அந்த வாடிக்கையாளர், “இந்த ஊர் வேற மாதிரி தான்!”ன்னு நினைச்சு, கோபப்பட முடியாம, புகார் சொல்ல முடியாம, மனசு வருத்தத்தோட வெளியே போனாராம்.
இந்த கதை நம்ம ஊர்ல நடந்திருந்தா, நம்ம cashier, “சின்ன நோட்டு இல்லன்னா, பிறகு வாங்கிட்டு வா”ன்னு கொஞ்சம் கடுப்பா சொல்லி இருக்கலாம். இல்ல, “பாக்கி கொடுக்க முடியல, சுட்டிக்கட்டிக்கோ!”ன்னு சொல்லி இருக்கலாம். ஆனா, இந்த நண்பர், ஒரு புது பக்கம் காட்டி இருக்கிறார்.
இந்தக் கதை சொல்லும் பாடம்: வாடிக்கையாளர் சேவைல இருந்தாலும், dignity-யும், உண்மையும் முக்கியம். நம்ம ஊர்ல “வாடிக்கையாளர் ராணி”ன்னு சொன்னாலும், எல்லாம் ஒரு அளவுக்கு தான்! பணம் change-யும், மரியாதையும் இரண்டையும் காப்பாத்துறது தான் கலை.
நம்ம ஊர் ரயில்வே ஸ்டேஷன் டீ கடை, big bazaar, பஜார் பஜாரு – எங்கயும் இப்படியே நடக்குது. பெரிய நோட்டு எடுத்துத்தான் வாங்குறது ஒரு style ஆகிவிட்டது. ஆனா, counter-ல நிக்குற cashier-க்கும் ஒரு மனசு இருக்கு, practical problem இருக்கு என்பதையும் இந்தக் கதை நமக்கு நினைவூட்டுகிறது.
கடைசியாக ஒரு கேள்வி: உங்களுக்கு இப்படியொரு அனுபவம் இருக்கா? பெரிய நோட்டு change கேட்ட வாடிக்கையாளரா? இல்ல cashier-ஆ? உங்கள் அனுபவங்களை கீழே comment-ல பகிரங்க. இந்த blog-க்கு like & share செய்ய மறக்காதீங்க!
அடுத்த தடவை கடைக்குப் போனீங்கனா, “சின்ன நோட்டு இருக்கா?”ன்னு ஒரு முறையாவது கேளுங்க! நம்ம cashier-க்கு ஒரு சிரிப்பு வரச்செய்யலாம்!
(Sources: r/MaliciousCompliance / u/OvrNgtPhlosphr)
அசல் ரெடிட் பதிவு: 'It's good US money......'