'நீ ஒருத்தரை பார்க்க மாட்டியா? – சாப்பாட்டுப் பில்லைய பின் தொடர்ந்த சிறிய பழிவாங்கும் கதை!'
வணக்கம் நண்பர்களே!
நம்ம ஊர்லே ‘அட, நம்மைய ஏமாத்தி ஓட்டிக்கிட்டு போறாங்க!’ன்னு தோனும் போது, ஓர் சிறிய பழிவாங்கும் ஆசை யாருக்கு வராததுன்னு சொல்ல முடியுமா? நம்ம வீட்டிலேயே சின்னப்பிள்ளை சண்டையில “நீ சாப்பாட்டுக்குப் பக்கத்தில இருக்குற உருளைக்கிழங்கைக் கூட கொடுக்க மாட்டேன்”ன்னு சொல்லுவாங்க. ஆனா அமெரிக்கா போனாலும் இந்த பழிவாங்கும் கலாச்சாரம் மாறவே மாட்டேங்கிறது போல இருக்கு!
அப்படிப்பட்ட ஒரு கதைதான் ரெடிட்டில் பிரபலமான r/PettyRevenge பகுதியில், Killwind என்பவர் பகிர்ந்திருக்கிறார். அவரோட அனுபவத்தை நம்ம ஊர் வழக்கத்துக்கு ஒத்துப் பார்க்கும் போது, அது நம்ம வீட்டு கடையில நடந்திருக்கலாம் போல இருக்கும்!
மார்க்கெட்டில் சின்ன திருப்பம்:
“ஒரு பெரிய டிபார்ட்மென்ட் ஸ்டோர்ல" (நம்ம ஊரு பெரிய சுப்பர் மார்க்கெட் மாதிரி), ரெண்டு பேரு பில் கட்ட வரிசையில் நிக்குறாங்க. நம்ம கதாநாயகன் – அவரு நல்ல உயரம், உடம்பு கட்டியது – அவரை யாராலும் காணாம இருக்க முடியுமா? ஆனா, அந்த பக்கத்து பெண், அவரை பாக்காத மாதிரி, காதுல பூவை போட்ட மாதிரி, நேராக முன்னாடி போய் பொருள்கள் எடுத்து வைக்குறாங்க!
நம்ம ஊரு ரோட்டிலே, ஒருத்தர் முன்னாட்டி பைக் ஓட்டிப் போனாலும், உடனே “அட, சார், நான் முன்னாடி வந்தேனே!”ன்னு சத்தம் போட்டிருப்போம். அதே மாதிரி, நம்ம கதாநாயகனும், “இப்ப நீ என்னை பாக்காம போய்ட்டியா?”ன்னு சொல்லுறாரு. ஆனா, அந்த பெண், இன்னும் நடிப்பில் வல்லவரா, அவரை காணாதவங்க மாதிரி இருக்குறாங்க.
பழிவாங்கும் நேரம் வந்தது:
இருவரும் பொருட்கள் வாங்கி முடிச்சு, புறப்படுற நேரம். அந்த பெண், தன்னுடைய ஷாப்பிங் கார்ட்டை அருகிலிருக்கும் காருக்குப் பக்கத்திலேயே தொலைச்சு விடுறாங்க. நம்ம ஊரு மார்க்கெட்டில் கூட, பழைய காலத்தில், ‘கார்ட்டை திரும்ப வைத்து வா’ன்னு அம்மா சொல்லுவாங்க. ஆனா இங்க, பத்து அடியில் சென்று கார்ட் டிராப்பில் வைக்கலாமேன்னு சோம்பல்.
அவரும், “கார்ட் டிராப்பு உங்க பின்புறமே இருக்கு!”ன்னு சொல்லுறாரு. ஆனாலும், இன்னும் அந்த பெண், காதில் பூவை போட்ட மாதிரி, ‘யாரும் பேசலை’ன்னு நடிக்குறாங்க. அப்படியால், நம்ம கதாநாயகன், நம்ம ஊரு பழங்கதை மாதிரி, "நீயும் எனக்காக பாதி பண்ணியா, நானும் உனக்காக பாதி பண்ணுறேன்"ன்னு நினைச்சுட்டு, அந்த ஷாப்பிங் கார்ட்டை நேரா அந்த பெண்ணின் காருக்குப் பின்புறம் நிறுத்துறார்.
அவங்க காரை ரிவர்ஸ்லே போடும்போது, கார்ட்டை பார்த்து, இப்போ தான் நம்ம கதாநாயகனை கவனிக்க ஆரம்பிக்குறாங்க! நம்மவர், “இப்போ பார்த்தியா?”ன்னு சொல்லிட்டு, திரும்பிப் போய்விடுறார்.
நம்ம ஊரு அனுபவம்:
இதை நம்ம ஊர்ல எடுத்து வைத்தாலே, சின்ன சின்ன இடங்களில் இதே மாதிரி நடக்கும்னு நினைக்கிறீங்களா? சூப்பர் மார்க்கெட்டிலோ, சந்தையிலோ, பேருந்து க்யூயிலோ, "நான் முன்னாடி வந்தேன்"ன்னு சண்டை போடுவதைப் பார்க்கிறோம். ஒரு பக்கத்தில், 'பழிவாங்கும்' சின்ன சந்தோசம் – அதுவே, பெரிசா எடுத்துக்கொள்ளும் பழிகூட இல்லாமல், ஒரு சிறிய மனநிறைவு!
நம்ம ஊரு படங்களில் மாதிரி, "நீ ஒன்னு பண்ணினா, நான் ரெண்டு பண்ணுவேன்"ன்னு டயலாக் போடுற நிலை இல்லையென்றாலும், இந்த கதையிலிருக்கும் சூழ்நிலையை நம்ம ஊரு இளைஞர்கள் ரசிப்பார்கள். ஒருத்தர் முறையிடாம, சமாளிக்குறதற்கு இது ஒரு சின்ன ரகசிய satisfaction.
சிறிய பழிவாங்கும் – பெரிய களிப்பு!
இந்த கதையிலிருந்து சொல்லிக்கொள்ள வேண்டிய ஒன்று – எங்கும், எப்போதும், நம்மைப் பார்த்து ஒரு சிலர் பைத்தியமாக நடிக்கிறார்கள். ஆனால், அது நம்மை பாதிக்காம, ஜாலியாக, ஒரு சிறிய பழிவாங்கும் மூலமாக நம்ம மனதை சுத்தம் செய்து விடலாம். அதுவே, நம்மை நிறைய நேரம் உருக்குலையாமல் காப்பாற்றும்!
நீங்க என்ன நினைக்கிறீர்கள்? உங்க வாழ்க்கையிலேயும் இப்படி யாராவது முறையீட்டுக்கு இடம் வைக்காமல் உங்களை ஏமாற்றி விட்டால், நீங்களும் இப்படித்தான் ஒரு சின்ன பழிவாங்கும் செய்திருக்கிறீர்களா? உங்கள் அனுபவங்களை கமெண்ட்டில் பகிருங்கள்! நம்ம ஊரு பழிவாங்கும் கதைகள் எல்லாம் வாசிக்க ரொம்ப ஜாலியா இருக்கும்!
நன்றி நண்பர்களே! அடுத்த தடவை சந்திப்போம், உங்கள் சந்தேகங்களை, அனுபவங்களை, கருத்துகளை கீழே பகிர மறந்துடாதீர்கள்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Steps I front of me at check out now wait while I put your shopping cart behind you car.