பக்கத்து வீட்டு பாம்பை சமாளிக்கப் போனேன் – என் ‘கொஞ்சம்’ பழிவாங்கும் கதை!
நம்ம ஊர்ல “பக்கத்து வீட்டுக்காரர்” என்றால், சில பேருக்கு ரொம்ப நல்லவர்கள் நினைவு வருவாங்க. ஆனா, சில சமயம் அவர்கள் தான் நமக்கு தலைவலி. “அடப்பாவியே, இது என் வீடு, நீங்க அப்படியே இருக்கணும்!” என்று நினைக்கும் ஒரு வகை. இப்படி ஒருத்தர் தான் என் கதையிலேயும் வந்துட்டாங்க!
அவங்க வீட்டில ஒரு நாய் இருக்கு. ஆனா, அது நாய் மாதிரி இல்ல, பக்கத்து வீட்டு தலைவன் மாதிரி. வீதியில எங்க வேண்டுமானாலும் ஓடிடும்; ஒரே ஒரு கட்டுப்பாடும் இல்ல. குழந்தைகள் விளையாடுற இடத்தில் ஓடி போயிடும்; எதுவும் கவலை இல்லை. “சார், நாய் கயிறு போடுங்க”ன்னு கொஞ்சம் நாகரீகமா கேட்டா, அவர்கள் முகம் மாறி, ஆத்திரம் பொங்குது!
“நீ யாரு ரா என்கிட்ட சொல்றதற்கு?” மாதிரி அங்கன்னே சத்தம் போட்டு, வார்த்தைகள் எல்லாம் கிழிச்சு, போலீஸ் கூட அழைப்பேன் என்கிறாங்க! நமக்கு கேட்டதற்கு இப்படியா? நம்ம ஊர்ல இப்படிச் சொன்னாங்கன்னா, அடுத்த வீட்டு அம்மா உடனே கையில மொட்டை வைக்க மாட்டாங்களா?
நான் என்ன செய்தேன்? அவங்களோட சட்டம் மீறுற நடத்தை ஒவ்வொரு முறையும் நன்றாக பதிவு செய்து, மாநகராட்சி அதிகாரிகளிடம் புகார் கொடுத்தேன். முதலில், அவங்க கண்ணுக்கும் தெரியல. ஆனால், பத்திரமாக எல்லா சம்பவங்களையும் பதிவு செய்து அனுப்பினேன் – எல்லாம் கைவசம் வைத்தேன். கடைசியில், அதிகாரிகள் வந்தாங்க. நாய்க்கு கட்டுப்பாடு இல்லன்னு அபராதம் போட்டாங்க! அதுதான், நாய்க்கு கயிறு போட்டாங்களே தவிர, என் மீது கோபம் மறையவே இல்லை.
இதுக்கு பதிலா, என் வீட்டின் முன்பு போனபோது, பனி (snow) வாங்கி, என் பாதையில் தூக்கி போட்டாங்க. நம்ம ஊர்ல பனி இல்லை, ஆனா நீங்க நினைச்சுக்கோங்க – வீட்டுக்குள் குப்பையை தூக்கி போட்ட மாதிரி தான். இது போதும்! என் பொறுமை முடிந்தது.
அடுத்த நாள் இரவு, நான் காரை ஓட்டிக்கொண்டு அவங்க வீட்டை கடந்து போனேன். அப்போ, ஹார்ன் (horn) அடிச்சேன் – அது ஒரு நிமிஷம் கொஞ்சம் நீளமான சத்தம்! உள்ளே தூங்கிக்கொண்டிருந்தார்களா, என்னவோ தெரியாது; ஆனா, அந்த சத்தம் கேட்டதும் நிம்மதியை இழந்திருப்பாங்க என்று என் மனசு சந்தோஷப்பட்டது.
சரி, பிறர் வீட்டுக்காரர்களுக்கும் ஒரு நிமிட தொந்தரவு ஏற்பட்டிருக்கும். அதற்கு நான் வருத்தப்படுகிறேன். அதனால், என் பகுதி சாலைகளைக் கூடுதலாக சுத்தம் செய்து நல்லது செய்யப் போகிறேன் என்று முடிவு செய்தேன். பாவம், சும்மா பழிவாங்கும் வெறியில நம்மளும் பழையவர்களாக இருக்கக்கூடாது இல்லையா?
இது தான் என் அனுபவம்! நம்ம ஊர்ல இருந்தா, இதே மாதிரி நடந்திருந்தா, எல்லாரும் சேர்ந்து அவங்க வீட்டுக்கு நேரில் போய், "அம்மா, இதுல நாய்க்கு கயிறு போடுங்க, இல்ல பாரதியார் போல கவிதை எழுத வேண்டியதுதான்!" என்று சொல்லி விட்டிருப்போம்!
நம்ம ஊரிலும் இது போல் விதிகள் மீறுவோர் இருக்கிறார்கள். சமயம் பார்த்து, பொறுமையோடு சட்டப்படி நடவடிக்கை எடுக்கலாம். ஆனா, எல்லாம் ஒரு எல்லை வரை தான்! நிறைய பேர் இதுபோல பக்கத்து வீட்டு பிரச்சனைகளை அனுபவித்து இருப்பீர்கள். உங்கள் அனுபவங்களை கீழே கருத்தில் பகிர்ந்துகொள்ளுங்கள்!
நம்ம ஊர்ச் சொல் போல, “கோபத்துக்கு பதில் கோபம் என்றால், உலகம் எப்போதும் சத்தத்தில்தான் இருக்கும்!” ஆனாலும், சில சமயம் – ஒரு நல்ல ஹார்ன் அடிக்கவேண்டும் போல தோன்றும், இல்லையா?
நண்பர்களே, உங்கள் பக்கத்து வீட்டு அனுபவங்களை, பழிவாங்கும் கதைகளை, யாராவது உங்களுக்குத் தொந்தரவு செய்தாங்களா? கீழே கமெண்ட்ல சொல்லுங்க!
இதைப் படித்த நண்பர்களே, பக்கத்து வீட்டு பிரச்சனைகள் உங்களுக்கும் இருந்தால் என்ன செய்தீர்கள்? உங்கள் கருத்தை பதிவு செய்ய மறக்காதீர்கள்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Sunk to her level today