பக்கத்து வரிசையில் பேட்டிக் பழிவாங்கல் – போகிமொன் கார்ட்ஸ் கதை!
போகிமொன் கார்ட்ஸ் வாங்கும் ஆர்வம் நம்ம ஊரிலும் நாளுக்கு நாள் அதிகரிச்சிருக்கு. சின்ன பசங்க மட்டும் இல்ல, பெரியவர்களும் இந்த கார்ட்ஸ் சேகரிக்க ஓர் “அசுர” ஆர்வம். அந்தக் கார்ட்ஸ் வெளியான நாளில் கடையில் வரிசை போட்டு நிற்பது, சாமானியமான காட்சி. ஆனா, அந்த வரிசையில் நடந்த ஒரு சிறிய பழிவாங்கல் சம்பவத்தை கேட்டா, சிரிப்பு வரும்னு மட்டும் சொல்ல முடியாது!
நம்ம ஊரு வாடகை வீட்டுத் தாத்தா போல, “என்னடா இந்த கார்ட்ஸ் விலைக்கு வரிசை, பழைய காலத்துல நாங்க பஜ்ஜி வாங்க அப்படி வரிசையில நிக்கலையே!” என்று சொல்லுவார்கள். ஆனா, இந்த காலத்து கார்ட்ஸ் பைத்தியங்களுக்கு, அதுவே உலகமே!
அந்த நாள் போகிமொன் கார்ட்ஸ் ரிலீஸ் நாள். நம்ம கதாநாயகன் (அவரு ஒரு கடையில் வேலை பார்ப்பவர்) வேலை நேரம் என்பதால், நேரில் வர முடியவில்லை. ஆனா, கடையில vendor வந்ததும், புது கார்ட்ஸ் வந்ததும், “வரிசை” என்ற வார்த்தைக்கு புதிய அர்த்தம் கிடைத்தது. நம்மவர், வரிசையில் முதலாளியாய் நிற்பவரை பார்த்து, “அண்ணே, எனக்காக ஒரு கார்ட்ஸ் வாங்கி தர்றீங்கலா? கொஞ்சம் பணம் தரேன்,” என்று கேட்டார்.
அந்த நேரம், அண்ணாச்சி (முதல் வரிசை) எதுக்கு தெரியுமா, 20 பேருக்குள்ளேயும், “இல்ல! உனக்காக எதுவும் வாங்கமாட்டேன்!” என்று முழு கடை கேட்கும் அளவுக்கு கூச்சலிட்டாராம். நம்மவர், “சரி அண்ணே, வாங்க” என்று மனசில கொதிக்க, முகத்தில் சும்மா நடக்க ஆரம்பிக்கிறார்.
சில வாரங்கள் கழித்து, அந்த வரிசையில் நம்மவர் தான் முதலாளி! யாரு தெரியுமா, அந்தக் கூச்சலிட்ட அண்ணாச்சி தான் இரண்டாவது இடம். இது ஒரு தமிழ் சினிமா ட்விஸ்ட் மாதிரி இல்லையா? “இந்தக் கணம் தான், பழிவாங்கும் கணம்!” என்று சின்ன சின்ன குரல் உள்ளுக்குள் பேசும்.
அண்ணாச்சி, “மன்னிக்கணும் அண்ணே, அப்போ நான் வாங்கி தர முடியல. என் குழந்தைக்கு ஒரு கார்ட்ஸ்தான் வாங்கணும்,” என்று பேச்சு ஆரம்பிச்சாரு. நம்மவர் மனசுக்குள், ‘இந்த மாதிரி “குழந்தை” கதையெல்லாம் நம்ம ஊர் பஜார் டீக்கடையில் நிறைய கேட்டிருக்கேன்!’ என்று நினைத்துக்கொண்டு, அமைதியா நிக்கிறார்.
Vendor வந்து, அந்த அண்ணாச்சி தேடிய கார்ட்ஸை நாலு வெச்சிருந்தாராம். “நாலு இருக்கே! நல்லா இருக்கு!” என்று அந்த அண்ணாச்சி முகம் மலர, நம்மவர் பக்கத்தில் சும்மா இருந்தார். ஒரு மணி நேரம் காத்திருந்து, கடை திறக்கும் நேரம் வந்தது.
அப்போ நம்மவன், “நீங்க எதுக்கு வந்தீங்கன்னு எனக்கு தெரியும்!” என்று நினைச்சுக்கொண்டு, அந்த நாலு கார்ட்ஸும் தூக்கிக்கொண்டு போய்விட்டார்! அண்ணாச்சி, “என்னடா இது!” என்று முகம் புளிங்க மாதிரி பார்த்தார்.
இது தான், நம்ம ஊரு “பழிவாங்கும்” கலை. ஒருத்தர் நம்மை அவமானப்படுத்தினா, நேரில் பதில் சொல்லாம, சந்தர்ப்பம் வந்தப்போ பழி வாங்கறது தான் நம்ம ஸ்டைல்! தலையாயிருக்க வழி இருந்தா, நம்மையா விட்டுவிடுவோம்?
இந்த சம்பவத்தில் நம்மவர் ஸ்கால்பர் (scalper) இல்லை. ஆனா, கொஞ்சம் petty ஆக பழிவாங்கி இருக்கார். “நீங்க நம்மை கேலி பண்ணினீங்க, அப்போ இந்தக் கார்ட்ஸ் உங்களுக்கு கிடைக்காது!” என்று பதிவிட்டுள்ளார்.
நம்ம ஊருல, இதுக்கு ஒத்த உவமை என்னனா, “அப்பா, அப்பா, சில்லறை கொடுங்க எனக்கு லாட்டி வாங்கணும்” என்று கேட்ட பையனுக்கு, கடைமுனையில் நிக்கற அந்தச் சின்ன பையன், “நான் வாங்கி தர முடியாது!” என்று சொல்லி, பத்து நாளைக்கு பிறகு அதே லாட்டி எல்லாம் வாங்கிக்கிட்டுப் போற மாதிரி தான்!
இதைப் படிச்ச பிறகு, நம்ம தமிழ் வாசகர்களுக்கு ஒன்று மட்டும் சொல்லணும் – யாரையும் தேவையில்லாமல் அவமானப்படுத்த வேண்டாம். ஒருநாள், அந்தப் பழி வந்து கூடும்! அதுவும், போகிமொன் கார்ட்ஸ் வரிசையில்!
உங்களுக்கு இந்த சம்பவம் பிடிச்சதா? உங்க வாழ்க்கையிலயும் இப்படிப் petty பழிவாங்கல் நடந்திருக்கா? கீழே கமெண்ட்ல பகிரங்க!
போகிமொன் கார்ட்ஸ் வரிசை போல, வாழ்க்கையிலும் நல்லவரா இருங்க; பழிவாங்கும் நேரம் வந்தா, நம்ம ஊர் ஸ்டைலில் அதையும் ரசிக்கறது தான் நம்ம கலாச்சாரம்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Petty revenge in the Pokemon line