'பேட்டை' என்றால் என்னங்க? – நகர பாதையில் நடந்த ஒரு குமிழ் பழி கதையுடன் சிரிப்பும் சிந்தனையும்!
நகரத்தில் நடக்குறது தான் ஒரு கலாச்சாரம்! "நம்ம ஊர் தெருவில் எல்லாம் சைக்கிள், மோட்டார், வண்டி, ரோடு முழுக்க எங்க போனாலும் ஒரு சும்மா ஜாமம் தான்" என்று நம்ம எல்லாருக்கும் தெரியும். ஆனா வெளிநாட்டில், குறிப்பா அமெரிக்கா மாதிரி இடங்களில், பாதையில் நடக்குறவங்கதான் பெரிய விஷயம் போல. அவங்க பாதை நெறி, நடக்கும் முறை எல்லாமே ஒரு விதமான குட்டு சட்டம் மாதிரி! அது மாதிரி ஒரு சின்ன பழி சம்பவம் தான் இந்த ரெடிட் கதையில இருக்கு. சின்ன விஷயம், ஆனா அதில சிரிப்பும் சிந்தனையும் இருக்கு!
நம்ம கதையின் நாயகி சொல்லுறாங்க: "நான் எப்பவும் நகர பாதையில் வலது பக்கம் தான் நடப்பேன். கட்டடத்தோட அருகிலே ஒட்டி, வேற யாரும் இடம் இல்லாம நமக்கு இடம் கொடுத்துடலாம் என்று நினைச்சு நிம்மதியா நடக்குறேன்." அப்படின்னு. நம்ம ஊர்ல ஹைடெராபாத் பஸ்ஸில் இருந்து இறங்கும் போது, "பக்கத்துல இருக்குற சிமெண்ட் தூணை ஒட்டி போங்கம்மா, இல்லனா போனீங்க" என்று பெரியம்மா சொல்வது மாதிரி தான்!
அந்த நாள், நாயகி தன்னோட கணவர், தம்பியுடன் நகரத்தில் சுற்றி பார்க்குறாங்க. வழக்கம்போல கட்டடத்தோட அருகில் ஒட்டி நடக்குறாங்க. எதிர்புறம் நடக்குற, வயதான ஒரு நபரும், அதே வழியில், கட்டடம் ஒட்டி வர்றார். சும்மா, "இந்த பக்கம் நானும் ஒட்டி வர்றேன், நீங்க ஏன் இடம் விடணும்?" என்று பார்ப்பது போல!
இதை பார்த்த நாயகி, "சரி, இவங்க கடைசியில் திரும்பி போயிடுவாரு" என்று நினைச்சாங்க. ஆனா, அப்படியே அவரும் நின்று, நம்ம நாயகியும் நின்றாங்க. அந்த நபர், பசங்க ஊரில பார்க்கிற ரௌடிகள் மாதிரி, "ஹாய், உங்க பேர் என்ன?" என்று கேட்க ஆரம்பிச்சார். நாயகி, "அது உங்களுக்குத் தெரிய வேண்டியதில்லை" என்று பதில் சொல்ல, அவர் இன்னும் தலையாட்டி சிரிச்சார்.
இந்த நிலைமை நம்ம ஊர்ல நடந்திருந்தா, "போங்கப்பா, எங்க வேலை பாக்குங்க" என்று சொல்லி விட்டிருப்போம். ஆனா, நாயகி மிகவும் குளிர்ச்சியா, "நல்ல நாளாச்சு, போங்கள்" என்று சொல்லிட்டாங்க. அப்புறம் உடனே ஒரு சாஸ் காட்டி, சுவர் ஒட்டிக் கொண்டு, கைபேசியில் மெசேஜ் அனுப்ப ஆரம்பிச்சாங்க. அந்த நபர், "நீங்க மாதிரி பழி பிடிக்கிறவங்கன்னா..." என்று ஓடிப்போனார். கடைசியில் அவர் சொன்னது, "உங்களை மாதிரி ஆளுங்க பார்த்தா 'Petty' (பழி பிடிக்கிறவங்க) என்று சொல்வோம்!"
அது கேட்ட நாயகி, சிரிச்சுக்கொண்டே தம்பி, கணவர் இடம் சேர்ந்து விட்டாங்க. இந்த பழி பிடிக்குற தனத்தை, அவர் பெருமையாக சொல்லியதும், நம்ம நாயகிக்கு சிரிப்பை தூண்டியிருக்கிறது!
இந்த சம்பவம் நம்ம ஊரில் நடந்திருந்தா?
நம்ம ஊர்ல, பாதையில் நடக்குற போது, திடீர்னு ஒருத்தர் முன்னாடி நின்னு, "பாதை எங்க பக்கம்?" என்று சண்டை போடுறது புதிது இல்லை! ஆமாங்க, "பாதை முழுக்க என் சொத்து" என்று சிலர் நினைக்குறது உண்டு. ஆனா, நம்ம ஊர்ல யாராவது "நீங்க Petty" என்று சொல்லுவாங்கன்னா, "என்ன புடிங்க சொல்றீங்க?" என்று கேட்போம்!
அதனால இந்த சம்பவம் நம்ம ஊரு வாசகர்களுக்கு, ஒரு சிரிப்பும் சிந்தனையும். ஒரு வழி நெறி வைத்துக்கொண்டு நடக்குறது நல்லது – ஆனா, சில சமயத்தில், முன்னாடி வர்றவர்களைப் பார்க்கி, கொஞ்சம் இடம் கொடுத்துக்கலாம். வயதானவர்கள், மாற்றுத் திறனாளிகள், குழந்தைகள், நாய்கள் – இவர்களுக்கு வழி விடுவது நம் பண்பாட்டு மரபு. ஆனா, சிலர் "நான் தான் நியாயம்" என்று பிடிவாதம் பிடிச்சாலும், எதுவும் பெரிய பிரச்சனை இல்லை – சிரிச்சு விட்டுக்கொடுக்கலாம்!
இதுல நம்ம நாயகி போல, கம்பீரமா நின்று, "நான் என் வழியில் தான் இருக்கப்போறேன், நீங்க போங்க" என்று நம்மை பாதுகாத்து, கொஞ்சம் பழி எடுத்துக்கொள்வதும் ஒரு சின்ன சந்தோஷம் தானே!
அது போல, வாழ்க்கையில் சில சமயம் சின்ன சின்ன பழிகள், நம்மை மட்டும் அல்ல, மற்றவர்களையும் சிரிக்க வைக்கும். பெரிய பழி, பெரிய சண்டை வேண்டாம் – சின்ன சின்ன பழி, சிரிப்போடு போதும்!
சிறப்பு குறிப்பு: நம்ம நாயகி போல, நாமும் பாதையில் நடக்கும்போது, பெரியவர்களுக்கு, மாற்றுத் திறனாளிகளுக்கு, குழந்தைகளுக்கு இடம் கொடுப்பது நம் பண்பு. பழி எடுக்குறது மட்டும் நம்ம பண்பாடு இல்ல! வாழ்க தமிழ், வளர்க நம் கலாச்சாரம்!
நீங்களும் பாதையில் பழி எடுத்த அனுபவங்கள் உங்களுக்கு உள்ளதா? கீழே கமெண்டில் பகிருங்கள்! சிரிப்போம், ரசிப்போம்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: The stupidest little petty thing