புத்தாண்டு ராத்திரியில் ஹோட்டலில் நடந்த ஒரு 'இசை விழா' – என் வாழ்நாள் மறக்க முடியாத அனுபவம்!
பொதுவாகவே, புத்தாண்டு ராத்திரிகள் தமிழர்களுக்கு உற்சாகமும், உறவுகளும், சிரிப்பும் கலந்த ஒரு விருந்தாக இருக்கும். ஆனாலும், வெளிநாட்டில், குறிப்பாக அமெரிக்க ஹோட்டலில், அது எப்படி இருக்கும் என்பது நம்மில் பலருக்குத் தெரியாது. அந்த அனுபவத்தை நான் நேரில் பார்த்து, என் இரண்டாவது வேலை அனுபவத்திலேயே துவங்கியிருந்தேன். அந்த இரவு, என் வாழ்க்கையில் ஒரு மறக்க முடியாத இசை விழாவாக மாறும் என்று யாருக்குத் தெரியும்!
படிப்போடு வேலைக்கு வந்த அந்த வயசு பதினொன்பது. பெற்றோர்களிடம் இருந்து குடிவந்த புதுமுகம். 'புதியவர்கள்' என்றால் விடுமுறைகளில் வேலை இங்கே கட்டாயம். நான் steady-ஆனா சம்பளம் வந்ததாலே சந்தோஷம். அந்த ஹோட்டலில் இரண்டு பிராண்டுகள் – மேல் வகுப்பு, கீழ் வகுப்பு; நமக்கு budget ஹோட்டல் தான் பிடிக்கும்னு எண்ணம். ஏனென்றால், அங்கே மது கடை இல்லை. சும்மா சமாதானமா வேலை பார்க்கலாம் என்பதே எண்ணம்!
அந்த வருடம், எனக்கு கிறிஸ்துமஸ், புத்தாண்டு இரவு – இரண்டும் வேலை வந்தது. மேலாளர் சிரிப்புடன் "Good luck!" என்று பணப்பெட்டியில் நோட்டுடன் ட்யூட்டி போட்டிருந்தார். என்னவோ, அதுவும் ஒரு சங்கதி!
புத்தாண்டு ராத்திரி – எல்லாரும் வெளியே கொண்டாட்டத்துக்குப் போயிருந்தார் போல அமைதியாக இருந்தது. நானும் towels மடித்து, பத்திரிகை வேலை முடிச்சேன். இரவு ஏழு மணி. "இன்று ரொம்ப சுமாரா தான் இருக்கும்" என்று நினைத்தேன். ஆனால், கதை அங்கிருந்து தான் ஆரம்பிக்கிறது!
சுமார் நாற்பது வயசு ஒருத்தர் – அவருக்கு 'ஜாக்' என்று பெயர் வைப்போம் – கிட்டத்தட்ட ஒரு ஜேம்ஸ் வணிகப் பாத்திரம் மாதிரி முகம். அவர் guitar-ஐ தூக்கிக்கொண்டு லாபியில் வந்தார். "இங்கே கொஞ்ச நேரம் வாசிக்கலாமா? மற்ற விருந்தினர்களுக்கு தொந்தரவு ஆகாமல் இருக்க விரும்புகிறேன்" என்றார். நான் அப்போதும் சின்ன பையன்தான் – "பரவாயில்லை, வாசிங்க" என்று சொன்னேன். அவர் இரண்டு மூன்று பாடல்கள் வாசித்து, அமைதியாக சென்றார்.
அதற்கு அரை மணி நேரம் கழித்து, திரும்ப வந்தார். இந்த முறை கொஞ்சம் வித்தியாசமாக இருந்தார். சத்தமாக guitar வாசிக்க ஆரம்பித்து, பாடவும் தொடங்கினார். அவருடைய குரல்... எப்போதும் நம்ம ஊரிலே சுப்ரமணியபுரம் திருவிழாவில் mike அதிகமாக வைத்து பாடுவது போல! அதுவும், Fergie national anthem பாடும் குரல் என்றால், நம்ம ஊரிலே ஒரு முப்பது பாட்டி சேர்ந்து 'என்ன தலைவா' பாடுவது போல!
இதோ, இப்போது அவர் பையில் இருந்து Jack Daniels ஒரு பாட்டில், shot glass எடுத்தார். கண்ணில் கண்ணீர், கையில் கண்ணீர்! ஒவ்வொரு பாடலுக்கும் ஒரு shot! "எங்க காதலி என்ன விட்டுப் போனாங்க; இப்போ சூரிய அஸ்தமனமும் ரசிக்க முடியல" – அந்த அளவுக்கு ஞாபக ரொம்ப!
நானும் towel trolleyக்குள்ளே ஒளிஞ்சு போய்விடணும் போல மனசு. அவரோ ரொம்பவும் சோகமும், ரொம்பவும் சத்தமும்! மேலாளருக்கு call பண்ணினேன் – கிடைக்கவில்லை. பக்கத்திலே வேலை பார்த்த agent-ஐ கேட்டு பார்த்தேன் – "Coke, ice கொடுத்து பாரு!" என்று சிரித்தார்.
இவ்வளவு விஷயத்திற்குப் பிறகு, 9.45-க்கு அவர் குடித்த பாட்டில் கழித்துவிட்டு, வளைந்து ஒரு வணக்கம் வைத்து, "நீங்க நல்ல audience!" என்று போனார். நான் உடனே கதவை பூட்டி விட்டேன்.
ஆனால், ஜாக் அங்கிருந்து முடிந்துவிட்டார் என்று நினைத்தேன். பத்து நிமிஷத்தில் கதவை தட்டினார் – "என் அறை திறக்க முடியவில்லை!" என்கிறார். Intercom-ல் ID கேட்டேன். இல்லை. பிறகு, சத்தம், அழுகை, "நீங்க என் ex மாதிரி, என் உயிரை வாங்குறீங்க!" என்று சப்தம். Replacement key? வேணாம்!
அந்த சமயத்தில் மேலாளர் call பண்ணினார். "அவரை உள்ளே விட வேண்டாம்; 911 call பண்ணு!" என்றார். மேலாளர் வந்த போது, ஜாக் guitar-ஐ கதவுக்கு swing பண்ணி, தானே கீழே விழுந்து, முகத்தில் காயம், ரத்தம்! காவல்துறை வந்தது. அவர் police car-லே vomit பண்ணியிருப்பார் போல தோன்றுகிறது!
பின்னாடி தெரிந்தது – ஜாக் ஒவ்வொரு புத்தாண்டும் அங்கே guitar, drink, drama – ஒரு tradition போல! புதிதாக வந்தவர்களுக்கு இவரை handle பண்ணும் சோறு. இந்த முறை தான் அவர் அளவுக்கு மீறினார். இந்த அனுபவம் பிறகு, ஜாக் ஹோட்டல் blacklist ஆனார்!
முடிவுரை:
நம்ம ஊரில் சுப்ரமணியர் கோயிலில் mike வாங்கி, drunk uncle பாடும் விஷயம் போல, அமெரிக்க ஹோட்டலில் புத்தாண்டு ராத்திரியில் ஒரு ஜாக் guitar-இன் இசை விழா – unforgettable! உங்களுக்கும் இதுபோன்ற காமெடி அனுபவங்கள் இருக்கிறதா? கீழே comment-ல் பகிருங்கள்!
அவ்வளவுதான் – புத்தாண்டு நாளில் வேலை போனாலும், அந்த நாள் எனக்கு "வாழ்நாள் பாடம்" தான்!
நீங்களும் உங்கள் வேலை அனுபவங்களையும், சுவாரசிய சம்பவங்களையும் பகிர்ந்து, மற்றவர்களை சிரிக்க வையுங்கள்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: I Wanna Rock 'n' Roll All Night