பாம்பூக் பழிக்கு பக்கா பதில் – ஒரு குட்டி ஊரிலான ‘சின்ன’ பழிவாங்கும் கதை!
நம்ம ஊரிலே அண்டை வீட்டார் என்றால், சிலர் அப்பாவி, சிலர் ரொம்ப நல்லவர்கள், ஆனா சிலர்... மனசிலே சும்மா எரிச்சலாக இருக்க வைக்கும் விதமானவர்கள்! அப்படி ஒரு அண்டை வீட்டாரைப் பற்றி சொல்ல வந்திருக்கேன். இவரை சந்தித்தால் தான் “அண்டை வீட்டுப் புண்ணியம்” என்று ஏன் சொல்கிறார்கள் என்று புரியும்!
சிறிய ஊர், எல்லாரும் நெருக்கமாக வாழும் ஒரு தெரு. அந்த நிறைய சந்தோஷங்களை உடைய தெருவுக்கு, ஐந்தாண்டுகளுக்கு முன்னர், ஒரு புதிதாக வந்த அண்டை வீட்டுக் குடும்பம்... அந்த வீட்டின் தலைவரோ, யாரும் பேசவே முடியாதவர்! அவருடைய வாழ்க்கை மனைவியோ, வயதில் இருபது ஆண்டுகள் குறைவானவர்; அவரை விட்டால் எல்லாம் சரிதான். ஆனா அவரோ... ஒரு விபரீதம்!
பூனையைப் பார்த்து பசிக்கிற நாய்!
இதுவரை எப்படியும் இருக்கும் தெருவில், இவர்கள் வந்ததும் கிழக்கு பார்த்து மேற்கு போன மாதிரி! முதலில், இவர்களுடைய பெரிய நாய்கள் அடிக்கடி கதவு தாண்டி திருட்டுத்தனமாக சுற்றும் – நம்ம ஊரிலே சின்ன சின்ன வீடுகள், எல்லாரும் பசுமை வளர்க்கும். ஆனா இந்த நாய்கள், எதிரி போலவே நடந்து கொண்டன. நம்ம கதாநாயகி வீட்டிலிருக்கும் இரண்டு நாய்கள் மீது கூட தாக்குதல்! நம்ம ஊருல, “நாய் பசு பிள்ளையைக் கடிச்சா கூட, அண்டை வீட்டுக்காரனிடம் சொல்லியிருக்கணும்” என்று பழமொழி! ஆனா இவன் கேட்கவே மாட்டான்!
போடா நாயே!
ஒரு நாள் வீட்டுக்கு வெளியே படகு வைக்கிறாராம். ரியல் எஸ்டேட் முகவர் ஒருவர் இது சரியில்லை என்று புகார் சொன்னதும், எல்லா அண்டை வீட்டார்களும் இவரிடம் எதிராகிவிட்டோம் என்று நினைத்து, புகார் கொடுக்க ஆரம்பிக்கிறார். நம்ம ஊரிலே, சின்ன விஷயத்திலேயே “ஒன்றுக்கு பத்து” என்று வைத்துக்கொள்வோம் – இதுவும் அதே மாதிரி!
பூனையும், நாயும், கூழும்!
அடுத்த பரிதாபம் – இவர்களுக்கு நாய்களை வளர்ப்பதில் ஆர்வம் வந்துவிட்டதாம். நம்ம கதாநாயகி வீட்டிலும் Dachshund நாய்க்கு சரியான பயிற்சி கொடுத்திருப்பார். ஆனா இந்த அண்டை வீட்டுக்காரர், நாளு Dachshund நாய்களை அசிங்கமாக வெளியில் இரண்டுபோதும் கட்டி வைத்துவிட்டார். அவர்கள் வீட்டில் யாரும் இல்லாத நேரம் முழுக்க, அந்த நாய்கள் ஒரே சத்தமாக குரைக்கும்! “நாய்க்கு சத்தம் இல்லை என்றால் அது நாய் இல்ல” என்பது உண்மைதான், ஆனா மூன்று மணி நேரம் தொடர்ந்து அரட்டையா? அசிங்கமாக உள்ளது!
அதிற்கு மேல், பசுமை நிழலுக்குமான சண்டை!
அவர்கள் வீட்டில் புது பூல் – அதுவும் நம்ம கதாநாயகியின் பழைய Crape Myrtle மரத்தின் நிழலில் தான். அந்த மரத்தை வெட்ட சொல்லி, வாயை விட்டு சண்டை! நம்ம ஊரிலே, “மரம் வெட்டினால் பாவம் வரும்” என்று சொல்வது போல, கதாநாயகியும் மரத்தை வெட்ட மறுத்துவிட்டார்.
அப்புறம் வந்தது ‘பாம்பூ’ பழி!
நம்ம ஊரிலே, “நாய்க்கு நாய் பழி” என்றது போல், இங்கே ‘பாம்பூ’ பழி! கதாநாயகி, fence-க்கு பக்கத்தில் புதிதாக Crape Myrtle மரம் ஒன்றும், நடுவில் clumping bamboo (அதாவது பரவாத வகை பாம்பூ) ஒன்றும் நட்டு, அதில் Bluetooth speaker வைத்துவிட்டார்! அந்த மரத்தில், அந்த அண்டை வீட்டுக்காரர் கேட்டுக்கொள்ள முடியாத ஒலி – ஒரே ஒரு சங்கிலிப்போல ஒலி! அவர்கள் வீட்டின் பூலை மூன்று வாரமாக பயன்படுத்தவே முடியவில்லை!
போலீஸும் வர முடியாது!
அந்த fence-க்கு permit இல்லாமல் கட்டியிருப்பதால், அவர்கள் போலீஸ் சொன்னால், நம்ம கதாநாயகி உடனே report பண்ணும் என்று பயம்! அது தான் சொல்றோம், “பொறுமைக்கு எல்லையில்லை, பழிக்கு முடிவில்லை!”
சிறப்பான திட்டம், பசுமை பாதுகாப்பும்!
பாம்பூ பரவாத வகை, rhizome barrier போட்டிருக்கிறார்கள் – நம்ம ஊரிலே, “பசுமை வளர்ப்போம், பழி தீர்ப்போம்!” என்பதே கதையின் முடிவு.
முடிவுரை:
நம்ம ஊரிலே, அண்டை வீட்டாரும், அவர்களுடைய பிரச்சனைகளும், வழக்கமான விஷயம்தான். ஆனா, சின்ன சில்லரை பழிகாரத்திலும், திட்டமிட்டு நம்ம பசுமையையும் பாதுகாத்துக்கொள்ளலாம் என்று இந்த கதையிலிருந்து தெரிகிறது! உங்களுக்கும் இப்படியான சுவாரஸ்ய அண்டை வீட்டார் அனுபவங்கள் இருந்தால், கமெண்ட்ஸில் பகிர்ந்துகொள்ளுங்கள்!
நல்லது நினைத்து நடப்போம், பழியை பசுமையில் மறைப்போம்!
நீங்களும் உங்கள் அண்டை வீட்டாருடன் இதுபோல் சண்டை போட்டு பழி வாங்கிய அனுபவம் இருக்கா? கீழே கருத்தில் பகிருங்க!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Bamboo for you.