பிரிமியர் விளையாட்டு அணிகள் வந்தா... உணவு கட்டிலிருந்து கவலை வரைக்கும்!

உள்ளூர் சேவைகளை மற்றும் அணியின் உணர்வை முன்னிலைப்படுத்தும், உணவு பரிமாறும் இடத்தில் விளையாட்டு அணியின் 3D கார்டூன் படம்.
இந்த பரபரப்பான 3D கார்டூன் உருவாக்கம், ஒரு விளையாட்டு அணியின் சேர்ந்து உணவு சாப்பிடும் பரிசோதனையை எடுத்துக்காட்டுகிறது. உள்ளூர் உணவுக்குழுவுடன் நாங்கள் இணைந்து வழங்கும் சுவையான உணவுகள், எங்கள் விருந்தினர்களுக்கு எங்கள் பகுதியில் தங்கும் போது வீட்டு உணர்வை வழங்குகின்றன.

ஒரு ஓட்டல் வேலைக்கு போனாலே தினமும் புதுசு புதுசா சம்பவங்கள் நடக்காம இருக்காது. அப்படி ஒரு நாள், பிரிமியர் விளையாட்டு அணி ஓட்டலில் தங்கியிருந்தது. யாராவது பெரிய function பண்ணுற மாதிரி, முழு ஊருக்கே சாப்பாடு வைக்கும் அளவுக்கு, அவங்க ஒவ்வொரு உணவும் “கேட்டரிங்” மூலம் ஆர்டர் பண்ணி வைத்திருந்தாங்க. நம்ம ஊர் கல்யாண ஹால்ல சாப்பாடு வாங்குற மாதிரி, இங்க அண்ணறை விருந்து! ஆனா, இதுல தான் twist!

இந்த அணியோட ஏற்பாட்டாளரே, அந்த ஊர்ல இல்ல. தூரத்தில இருந்தபடியே, எல்லா ஏற்பாடுகளும் கைலெடுத்துக்கிட்டாங்க. நம்ம ஊர் நபர்கள் மாதிரி, ‘நீங்க பார்த்துக்கங்க’னு ரிமோட் கம்ப்ளைன்ஸ் நடத்துறாங்க. நம்ம ஓட்டல் உரிமையாளர்கள், கிட்டத்தட்ட மூன்று ஓட்டல்கள் வைத்திருக்காங்க. அதனால ஒரு நல்ல கேட்டரிங் கம்பெனி உடன் reduced rate-ல deal போட்டிருந்தாங்க.

அப்படி ஒரு நாள், நாலு நாள் முழுக்க, ஒன்பது உணவு! நம்ம கல்யாண வீடு சாப்பாடு போலவே, காலை, மதியம், இரவு – எல்லாமே. $8,000 (என்னடா, எட்டாயிரம் டாலர்!) செலவு பண்ணி, ஒவ்வொரு உணவுக்குமொரு விருந்து.

ஆனா, நாலு உணவு முடிந்ததும், அந்த sports team-ஐ நடத்துற madam, திடீர்னு ஒரு கடுகடுப்பான மெயில். “உங்க சாப்பாடு பிடிக்கலை. நாங்க order பண்ணாத dish வந்திருக்கு. இனிமேல் dinner-ஐ lunch-ஆக்குங்க. Lunch cancel பண்ணுங்க”ன்னு. இது பண்ணுறாங்க கடைசி நிமிஷத்துல!

இந்த மாதிரி கடுமையான order-களுக்கு நம்ம ஊர்ல சொல்வோம், “தோணுறதெல்லாம் பேசுறாங்க”ன்னு! ஆனா இங்க, கேட்டரிங் அண்ணன் தாங்க முடியாம நேர்ல அவசரமா அந்த madam-க்கு call பண்ணிட்டார். Usually, இது நடக்காது. Madam-க்கு பதில் சொல்ல தெரியல. “ஐயோ, நான் அங்க இல்லையே... எனக்கு தெரியாது...”ன்னு பின் வாங்க ஆரம்பிச்சுட்டார்.

அப்புறம் twist இன்னும் இருக்கு. அந்த sports players எல்லாம் staff-க்கு வந்து “சூப்பர் சாப்பாடு! ருசி!”ன்னு பாராட்டு சொல்லி, தட்டிப் போட்டு, சாப்பாடு முழுக்க சாப்பிட்டுட்டாங்க. ஆனா, organizer madam மட்டும், “நாங்க real bacon வேணும். Turkey bacon-ன்னு சொன்னோம், sausage-ன்னு சொல்லி வேறது வந்திருக்கு!”னு ரீப்லை.

இந்த மாதிரி சூழ்நிலை நமக்கு நம்ம ஊர் function-ல, “பாசிப்பருப்பு பாயசம் வந்து, அது வந்துடுச்சு! ஆனா நாங்க பாயசம் வேண்டாம்னு சொல்லியிருந்தோம்!”ன்னு பெரியம்மா கத்துற மாதிரி தான்!

உண்மையிலேயே, இந்த கேட்டரிங் அண்ணா, “இப்போ lunch-கும் dinner-க்கும் order மட்டும் மாற்றிக்கறேன். அதுக்கப்புறம், நீங்க வேற கேட்டா முடியாது”ன்னு முடிவு செய்து விட்டார்.

இந்த மாதிரி பிரிமியர் sports teams வந்தா, பிரஷர் cooker-க்கு மேல பிரஷர் தான். எப்போ எதுக்கு யார் கத்துவாங்கன்னு தெரியாது. நம்ம ஊர் தாத்தா சொல்வது மாதிரி, "பெரிய மனுசங்க சாப்பாடு காசு கொடுத்தாலும், மனசுக்கு அமைதி கிடையாது!"

இதைப் படிக்கிற உங்ககிட்ட, உங்க ஓட்டல், function, office, school, எங்கயாவது இப்படியை உணவு சம்பந்தமான சம்பவம் நடந்திருக்கா? “பட்டினி இருந்தா படுத்து தூங்கலாம்னு சொன்னாலும், ஓட்டல் விருந்தினர்களுக்கு அப்படி சொல்ல முடியுமா?” உங்க அனுபவங்களையும் கீழே கமெண்ட்ல பகிருங்க.

ஒவ்வொரு முறையும் விருந்தினர்கள் வரும்போது, நம்ம ஊரு உண்டி பழமொழி சொல்வது போல, “விருந்திற்கு வந்தவருக்கு விருந்தும், விமர்சனமும்!” – உண்டு!

நன்றி! எதிர்பார்க்கிறேன் உங்கள் சுவையான (pun intended!) கமெண்டுகளை!


(கூடுதல் வாசிப்பு: மூன்றே பேர் தான் அந்த reddit post-க்கு comment போட்டுருக்காங்க. ஆனா நம்ம தமிழர் அனுபவங்கள் பட்டாலே, ஒரு சுவை மாதிரி தான்! உங்களுக்குள்ளும் ஏதேனும் கதை இருந்தா, உறுதியாக பகிருங்க!)


அசல் ரெடிட் பதிவு: Premier Sports Teams