பிறந்தநாள் பரிசாக கிடைத்த அன்பும், அதிசயமும் – ஓர் விடுதி ஊழியரின் சுவாரசிய அனுபவம்!
விடுதியில் வேலை பார்த்தவர்கள் யாரும் மறக்க முடியாத சில வாடிக்கையாளர் அனுபவங்கள் இருக்கும். சில நேரங்களில், இந்த அனுபவங்கள் நம்மை சிரிக்க வைத்தாலும், சில சமயம் இதயத்தை நெகிழ வைத்துவிடும். இன்று நான் சொல்வது, அப்படிப்பட்ட ஒரு நெகிழ்ச்சியும், நகைச்சுவையும் கலந்த கதைதான்.
இன்றைய இளைஞர்கள் “Airbnb” “VRBO” மாதிரி குறுகிய கால வாடகை வீடுகளில் (STR - Short Term Rentals) தங்குவது புதுமையில்லை. ஆனா, நம்ம ஊர் தாத்தாக்கூட இந்த மாதிரியான சிக்கலில் சிக்கிக்கொள்வார்னு யாருக்கும் எதிர்பார்ப்பில்ல! விடுதியில் வேலை பார்த்த அந்த நண்பருக்கு நடந்த ஒரு பிறந்தநாள் அனுபவம் இதோ…
அது ஒரு சாதாரண காலை. விடுதி முன்பலகையில் வேலை பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன். வயதில் எழுபதைக் கடந்த ஒரு நாற்பதுக்கார தாத்தா வந்தார். முகத்தில் ஒரு புன்னகை, கையில் ஒரு பை. "Check-in" செய்ய வந்ததாக சொன்னார். நம்ம தமிழ்நாட்டில், பெரியவர்கள் வந்தா, ஒரு சும்மா அசரீரி மரியாதை தானே – "வணக்கம் தாத்தா, எப்படி இருக்கீங்க?" என்று கேட்டேன்.
ஆனால், அவருடைய பெயர் எங்கள் பட்டியலில் இல்லை! "தாத்தா, ரிசர்வேஷன் கன்ஃபர்மேஷன் இருக்கா?" என்று கேட்டேன். தாத்தா, தங்களிடம் இருந்த புத்தகத்தை போலிருக்கும் பிரிண்ட் அவுட்டை கொடுத்தார். அதைப் பார்த்தேன் – இது நம்ம விடுதி இல்லையே, பக்கத்தில உள்ள வேறொரு நிறுவனம்தான்!
இதை நம்ம ஊர்காரர்களுக்கு சொன்னா, "அப்பப்பா, எங்க ஊர் நகைச்சுவைத் தாத்தா மாதிரி, தப்பா வீட்டுக்கு வந்து 'சாமி, சாப்பாடு ரெடி பண்ணி வைங்க'ன்னு கேட்பது மாதிரி!"
அந்த வேறொரு நிறுவனம், ரிசர்வேஷன் செய்தவுடன் 72 மணி நேரத்துக்குள் ஒப்பந்தப் படிவம் பூர்த்தி செய்யவேண்டும் என்று கட்டாயம் வைத்திருக்கிறார்கள். அதுதான் அவர்களுக்கு 'custom' போல. நம்ம தமிழ்நாட்டில், நிச்சயதார்த்தம் முடிந்ததும் உடனே திருமணக் கட்டுப்படிவம் பூர்த்தி செய்யணும் என்பதுபோல!
"தாத்தா, அந்த form பூர்த்தி பண்ணீங்களா?" என்று கேட்டேன். தாத்தா, "இல்லைப்பா." "பணம் கட்டினீங்களா?" – "அதுவும் இல்லைப்பா."
அப்போ எனக்கு புரிந்தது – அந்த நிறுவனம் அவருடைய ரிசர்வேஷனை ரத்து செய்திருப்பார்கள். அதுக்காக, அவரை ஏமாத்த முடியுமா? நம் தமிழர் மரபில், வயதானவர்களை மதிக்கணும், உதவணும் என்பதுதானே உண்டு!
"இன்று என் பிறந்தநாள்," என்று தாத்தா சொன்னதும், எனக்கு மனசு உருகிப் போச்சு. அதே நேரம், "நீங்க எந்த மாதிரி ரூம் reserve பண்ணீங்க? இப்போ walk-in reservation செய்ய விருப்பமா?" என்று கேட்டேன். தாத்தா, சம்மதித்து விட்டார். நானும் எது முடியுமோ அந்த அளவுக்கு தள்ளுபடி (discount) கொடுத்து, ஒரு விருந்து மது (wine) பாட்டிலையும் இலவசமாக பரிசளித்தேன்.
வாடிக்கையாளருக்கு உதவினால், அவர் மகிழ்ச்சி நிச்சயம் நமக்கும் திருப்தி தரும். அந்த தாத்தா, மிகவும் சந்தோஷமாகவே இருந்தார். பிறகு அவர் குறித்து எந்தக் குறைவும் வரவில்லை. "அவருக்கு நன்றாக இருந்திருக்கும் போல இருக்கே!" என்று நம்புகிறேன்.
இந்த கதையிலிருந்து நமக்கு கிடைக்கும் பாடம் என்ன தெரியுமா? தொழில்நெறி ஒழுங்குகள், விதிகள், ஒப்பந்தங்கள் எல்லாம் இருக்கட்டும்; ஆனாலும், மனிதநேயம் என்பதுதான் கடைசியில் வெல்லும். நம் ஊர் “விருந்தோம்பல்” பாரம்பரியத்தை இவனை விட யாரும் நன்றாக காட்ட முடியாது!
இதை வாசித்த உங்களுக்கும், உங்கள் குடும்பத்தினருக்கும், "பிறந்தநாள் வாழ்த்துகள், நண்பா!" என்று சொல்லும் மனநிலை கிடைக்கட்டும்!
நீங்களும் உங்க வேலை இடத்தில் இதுபோன்ற அனுபவங்களை எதிர்கொண்டிருக்கிறீர்களா? உங்கள் கருத்துக்களை கமெண்டில் பகிருங்கள். இதுபோன்ற கதைகளை உங்களுக்கு விரும்பமா? கீழே லைக், ஷேர் செய்து ஆதரவு கொடுங்கள்!
வாழ்க வள்ளுவம்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Happy Birthday Buddy