'பொறுமைக்கும் பனிக்காற்றும் – ஓர் ஓய்வூட்டும் இல்லத்தில் நடந்த சுவாரஸ்யம்!'
அந்த பனிக்காற்று மட்டும் தான் திடீரென வந்ததில்லை – அவமானமும், உரிமை மீறிய குடும்ப அன்பும் அப்போதுதான் வந்தன!
நம் ஊர்களிலோ, "அம்மா இருக்குறதுக்கு கூட ஒரு வாரம் பார்ப்பதில்லை, ஆனா சொத்துக்கெல்லாம் முதலிலே வருவாங்க" என்பதற்கு ஒரு உதாரணம் தான் இந்த கதை.
பெருமையாய் சொல்கிறேன், இது எங்க ஊரில்தான் நடந்திருக்கணும் போல இருக்கிறது. ஆனால், இது ஆஸ்திரேலியாவில் நடந்தது. அந்த Retirement Village (ஓய்வூட்டும் இல்லம்) – நம்ம ஊரிலே சொல்வதுபோல் "வயோதிகர் இல்லம்" – அங்கே வேலை பார்த்த ஒருவரின் அனுபவம் இது.
ஒரு முடிவில்லாத குளிர், ஒரு முடிவில்லாத சோகம்!
அந்த இல்லத்தில் சாம் என்ற அம்மா இருந்தார். அவரைச் சுற்றி இருந்த குடும்பம் – ஏற்கனவே நமக்கு தெரிந்தவங்க மாதிரியே – சாம்பார் குடிச்சு, சொத்துக்காக மட்டும் வருவாங்க. அந்த குடும்பம், சாமுக்கு தேவையான உடை, பொருட்கள் எதுவும் தரமாட்டாங்க. ஆனா, "Power of Attorney" – நம்ம ஊரிலே சொல்வது போல, 'சொத்துக்கான முழு அதிகாரம்' – அவர்களுக்குத்தான்.
இப்படி அம்மாவை கவனிக்காம, அப்புறம் எல்லா உரிமையும் தாமாக எடுத்துக்கொடுத்த குடும்பம், ஒரு நாள், அங்குள்ள கிறிஸ்துமஸ் விருந்துக்கு வரணும்னு முடிவு பண்ணாங்க. நம்ம ஊருல எல்லா விழாக்களும் வீட்டிலேயே நடக்குமே, ஆனா வெளிநாட்டில் பெரியவர்கள் தனியாக வாழும் Retirement Village-ல தான் இப்படி எல்லாம் நடக்கும்.
"ஜம்பர்" எடுத்து வர சொல்லி, அழைப்பிதழ் அனுப்பினாங்க. அதாவது, குளிர் அதிகமா இருக்கும்; வெளியே இருந்து உள்ளே அடிக்கடி வாசல் திறக்கப்படும், அதனால் ஏசி ஆட்டம் அதிகமா இருக்கும். நம் ஊர்லோ, மார்கழி மாதம் ராத்திரி சாலையிலே தூங்குற மாதிரியே!
நடப்பது என்ன?
சாம் குடும்பம், முன்னமே பதிவு செய்யாம, கடைசியில் வந்து, "எங்களுக்கு இடம் வேணும்"ன்னு கேட்கின்றது. அதுவும், ஜம்பர் எதுவும் இல்லாம! நம்ம ஊர்ல யாராவது பசமாப் பார்ப்பாங்க, குளிருக்கு சுடிதார் மேல ரொம்ப கம்பளி போட்டுக்கிட்டு வருவாங்க. ஆனா இங்க, family-க்கு மேலே ஒரு துணி கூட இல்ல.
விருந்துக்காக அவர்களுக்கு இடம் பார்த்த அந்த ஊழியர், சாமுக்கு ஒரு அழகான சூடான உடை போட்டுவிட்டு, அவங்க குடும்பத்தோட மேசையை ஏசியின் கீழே, பனிக்காற்று ஊதும் இடத்தில் அமைத்து விட்டார். இதுதான் அந்த “malicious compliance” – அதாவது, சட்டப்படி கேட்கும் விஷயத்தை, தங்கள் மனதுக்கு பிடிச்ச மாதிரி வச்சு பழி வாங்குவது.
அடுத்த பத்து நிமிஷத்துக்குள்ளே, சாமின் மகன்-மருமகள் வந்து, "ஏசி ரொம்ப குளிரா இருக்கு, தயவு செய்து குறைச்சுட முடியுமா?" என்று கேட்டாங்க. நம்ம ஊர்லோ, "அண்ணே, பாயசம் கொஞ்சம் அதிகமா போட்டுடீங்க"ன்னு கேட்ட மாதிரி தான்!
அந்த ஊழியர், "நிச்சயம், குறைச்சுட்றேன்"ன்னு சொல்லி, ஏசியை இன்னும் 4 டிகிரி குறைத்து, பனிக்குளிரில் 16 டிகிரிக்கு கொண்டு வந்தார்!
அப்படியே, family-க்கு அந்த பனிக்காற்று பிடிக்காம, அவங்க எல்லாரும் வேகமேல் கிளம்பிட்டாங்க. ஆனா, சாம் மட்டும், அந்த உங்கள் இல்லத்தில் இருந்த மற்றவர்களோடு, மகிழ்ச்சியாய் அந்த கிறிஸ்துமஸ் நாளை அனுபவித்தார்.
இதில் உள்ள கலை:
நம்ம ஊர்லயும், பிறந்த அன்பு, பெற்ற அன்பு, சொத்துக்காக வரும் உறவுகள் – இவை எல்லாம் பொதுவானது. ஆனா, மனசு உள்ளவர்கள் எப்போதும் தன்மானத்தோடு இருக்கிறார்கள்.
அந்த ஊழியர் செய்தது, நம்ம ஊர்லயே ஒரு பெரிய பழமொழி போல – "நாயை அடிச்சா, நாயும் உடம்பு காட்டும்; மனுஷனை அடிச்சா, மனசு காட்டும்" – என்று சொல்லப்பட்ட மாதிரி தான்.
இப்படிக்கு, ஒரு Retirement Village-ல் நடந்த ஒரு சுவாரஸ்ய சம்பவம்! எந்த ஊரிலோ நடந்தாலும், மனம் மட்டும் மனிதத்தோடு இருக்கணும்.
நீங்களும் உங்கள் ஊரில் நடந்த இப்படியான சம்பவங்களை நினைவு கூர்ந்தால், கீழே கருத்தில் பகிர்ந்து மகிழுங்கள்!
நல்லதொரு பனிக்காற்று, நல்லதொரு மனிதநேயம் – இரண்டும் வாழ்க!
உங்களுக்கு இப்படிப் பொல்லாத compliance சம்பவங்கள் தெரிந்திருக்கா? உங்கள் கருத்துக்களை கீழே பகிருங்கள்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Making them cold just seemed like the right thing to do.