பள்ளி நாட்கள் பழையவர்… “நான் உங்களை எப்படியும் நினைவில் வைக்கலை!” – ரீயூனியன் ரகசிய பழிவாங்கல்

நண்பர்களுடன் பள்ளி மறுதொடக்கம் சந்திப்பு, நினைவுகளை பகிர்ந்து கொண்டு, திரைப்படத்திற்கேற்ப நடைமுறை.
எங்கள் பள்ளி மறுதொடக்கம் நிகழ்ச்சியின் ஒரு திரைப்படக் காட்சி, 25 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு மீண்டும் சந்தித்த போது சிரிப்பு மற்றும் நினைவுகள் ஓடியது. இது நினைவுகளால் நிரம்பிய ஒரு இரவு, ஆச்சரியங்கள் மற்றும் காலம் கடந்த நெருங்கிய உறவுகள் எங்களின் இதயங்களில் சிறப்பான இடத்தை பிடித்தது.

பள்ளி நாட்கள்… அந்த நினைவுகள் தான் வாழ்க்கை முழுக்க நம்மை பிடித்துப் பிடித்தே போகும். “பிள்ளையார் சுழி” போல ஆரம்பிக்கும் பள்ளி நண்பர்கள் சந்திப்பு, சிலருக்கு சிரிப்பு, சிலருக்கு கனவுகள், சிலருக்கு பழைய புண்கள்… ஆனா, இந்த கதை ஒரு அசுரன் போல பழிவாங்கும் நம்ம ஊர் சம்பந்தப்பட்ட கதையா இருந்தா?

இன்னொரு நாள், 25 வருடங்கள் கழித்து நடந்த பள்ளி ரீயூனியனில் நடந்த ஒரு சூப்பர் ‘பெட்டி ரிவெஞ்ச்’ கதை தான் இதோ!

அந்த பள்ளி எப்படின்னு கேட்டீங்கன்னா, நம்ம ஊரில உள்ள சர்வதேச பள்ளி மாதிரி – குட்டி ஃப்ரெண்ட்ஸ், வட்டமான கிளிக்-க்கள் இல்லாத சூழல், ஒட்டுமொத்தம் 72 பேர் மட்டும். எல்லாரும் ஒருவரை ஒருவர் நன்கு தெரிந்துகொள்ளும் அளவுக்கு நெருக்கம்.

இந்த கதையின் ஹீரோ John – (நாமே சும்மா ரகசியமாக பெயர் மாற்றிக்கிட்டோம்) – அப்படியே ஸ்மார்ட், நல்ல மனசு, நண்பர்களுக்கு உதவும் பையன். ஆனா, பள்ளியில் Tom என்பவன் மட்டும் இவரையும் இவருடைய நண்பர்களையும் சுத்தி சுத்தி ‘அசிங்கப்படுத்துற’ மாதிரி நடந்துக்கிட்டான். கடுப்பாக வேலை பார்த்து, மோசமான ஜோக்ஸ், வெறுப்பான பிராங்க்ஸ் – எது வேண்டுமானாலும் செய்துவிட்டு, “நகைச்சுவை தான் பாஸ்!”ன்னு விட்டுவிட்டுப் போய்விடுவான்.

காலம் ஓடிக்கிட்டு போனது. John, பள்ளி முடிந்து, தன் தொழிலில் பெரிய அளவு வெற்றியடைந்து, சமூக சேவையில் தலையிட்டுவிட்டார். ஊரில் புகழ்பெற்றவர், பள்ளிக்கே ஒரு பெரிய அறிவியல் மையம் கட்டிப்போட்டவர்! அவருடைய பெயர் அந்த கட்டிடத்தில்! ஊரே அவரை பேசும் அளவுக்கு புகழ் பெற்றவர்.

இப்போ அந்த Tom-னு சொன்னவன், நம்ம ஊர் நடுத்தரமான சினிமா வில்லன் மாதிரி – எப்பவும் “என்ன புது பிஸினஸ்?”, “சொத்து, செல்வம், க்ரிப்டோ, இன்வஸ்ட் பண்ணு”ன்னு ஏதாவது ஒரு தந்திரம். சற்றும் நம்பிக்கையில்லாத முயற்சிகள், டிஜே, வாடிக்கையாளர் சேவை, வீடு வாங்கு விற்பனை, ஒரே கலாட்டா!

இந்த ரீயூனியனில், John அவருடைய வீட்டில் ஒரு பெரிய விருந்தை ஏற்பாடு பண்ணிக்கிறார். எல்லா பழைய நண்பர்களும், குடும்பத்துடன் வந்திருக்காங்க. நம்ம John, அவருடைய நண்பர்கள், குடும்பத்தோடு பக்கத்தில ஒரு சின்ன கூட்டத்தில் வசதியா பேசிக்கிட்டு இருக்காங்க.

அப்போ தான் Tom வர்றான், “யாரு பாஸ் நீங்க, பெரிய ஆளா ஆயிட்டீங்க, ஆனா க்ரிப்டோ-ல இன்னும் அதிகம் சம்பாதிக்கலாம்!”ன்னு தன்னம்பிக்கையோட பேச ஆரம்பிக்கிறான்.

John, கொஞ்சம் சிரிச்சப்படி, “மன்னிக்கணும், நீங்க எங்க கல்யாணத்தோட வரவேண்டியவரா?”ன்னு கேட்கிறார். Tom குழப்பமா, “டா! நான் தான் Tom! நம்ம பசங்க எல்லாம் சேர்ந்து விளையாடினோம், என்னை மறந்து போனியா?”ன்னு வருத்தம்.

John, “நீங்க சொன்னது போல் நினைவில்லை. நம்ம classmates-ல இருக்கீங்கன்னா, நிச்சயமா எனக்கு ஞாபகம் இருக்குமே. ஆனா, இல்லை போலிருக்கு…”ன்னு ஒரு பக்கமாக பேசுகிறார்.

பக்கத்தில இருந்த நிகழ்ச்சி ஒருங்கிணைப்பாளர் Ashley-யை அழைத்து, “இவர் லிஸ்ட்ல இருக்காரா என பார்த்து சரிபார்க்கலாம்…”ன்னு சொல்றார். Ashley ஒரு ‘பிரமாண்டமான’ புன்னகையோடு, Tom-ஐ அப்புறப்படுத்தி, அவருடைய அடையாளம் சரிபார்க்க போகிறாள்.

இதையெல்லாம் பக்கத்தில இருந்த நண்பர்கள் பார்த்து, முகம் சுழிக்கிறார்கள். John மட்டும் ஒரு சின்ன விஞ்சு பார்வையோடு, “இப்படி எல்லாம் நடக்குது. நான் சற்று கவனமா இருக்க வேண்டிய நிலை தான்.”ன்னு சொல்கிறார். மற்றொருவன், “அது Tom தான், நம்ம classmates-ல இருந்தவனே!”ன்னு சொல்ல, John உயிரோட்டமா “ஓ? என்னோட ஞாபகத்தில் இல்லையே…”ன்னு சட்டென முடித்துவிடுகிறார்.

பத்து இருபது நிமிஷம் கழித்து, Tom-க்கு ஆதரவாக மற்றொரு பழைய நண்பி வருகிறார். “John, Tom நம்ம classmates தான், நானே நினைவுபடுத்துறேன்!”ன்னு சொல்ல, John அசட்டையாக, “சில பேர் பரிசு இல்லாமல் போயிடுவாங்க… எல்லோரும் என் வீட்டில் சந்தோஷமாக இருக்கணும்!”ன்னு முடித்துவிட்டு, குழந்தைகளை பார்த்து, “அவங்க தான் முக்கியமானவங்க… போய் பார்க்கலாம்!”ன்னு போய்விடுகிறார்.

இந்த சம்பவம், நம்ம ஊர் பழைய கதை மாதிரி – “பழி வாங்கும் வழி தெரியாமல் போனவனுக்கு, நேர்மையானவன் காட்டும் பெரிய பாடம்” என்று சொல்லலாம். John-ன் இந்த ஃபார்மல், நாகரீக பழிவாங்கல் – தமிழ்ப் படங்கள் போல ஹீரோவின் அமைதியான பதிலடி!

இந்த கதை நம்ம எல்லாருக்கும் ஒரு நல்ல பாடம்: வாழ்க்கையில் யாரையும் வெறுக்காமல், நேர்மையாக உயர்ந்தால், பழையவர்கள் தானே நம்மை அடையாளம் காண்பார்கள். பொய் புகழை நாடும் Tom மாதிரி குருமியை நோக்கினால், உண்மையான அன்பும் மரியாதையும் கிடைக்காது.

உங்களுக்கும் இப்படிப்பட்ட பழைய பள்ளி நண்பர்கள் சம்பவங்கள் இருக்கா? உங்களோட அனுபவம், கமெண்ட்-ல பகிருங்க! நம்முடைய நட்பும், பழைய நினைவுகளும் சிரிக்கவும், யோசிக்கவும் வைப்பது தானே வாழ்க்கை!


நண்பர்கள், உங்கள் பள்ளி நாட்கள் நினைவுகள் எப்படியிருக்கின்றன? கீழே உங்கள் கருத்துக்களை பகிர்ந்து, இந்த கதையை உங்கள் நண்பர்களோடு பகிர்ந்து ரசிக்கவும்!


அசல் ரெடிட் பதிவு: “I have no idea who you are.” At class reunion