பள்ளி வரலாற்றில் 'கொடி' கெடுத்தவர் – ஒரு பழிவாங்கும் பழைய கதையின் இனிமை!
பள்ளி நாட்கள் என்றாலே நினைவுக்கு வருவது – நண்பர்கள், சிரிப்பு, சண்டை, கண்ணீர், வாடை, புடவை, சுட்டி – சும்மா சொல்லப் போனால், ஒரு ‘சேமியா’‐போல் கலந்த கலவையே! ஆனா, எல்லாருக்கும் அந்த நாட்கள் இனிமையாகத்தான் இருந்திருக்கும் என்று யாரும் நினைக்க வேண்டாம். சிலருக்கோ, அந்த நாட்கள் ஒரு தண்டனைக்கூட ஆகிவிடும்.
நம்ம ஊர்லயும், ‘கிளாஸ் புலி’ மாறி, எல்லாரையும் துன்புறுத்தும் ‘கொடி’ மாணவர்கள் இருந்திருப்பாங்க. அந்த மாதிரி ஒரு ‘கொடி’ மாணவியிடம் நீண்டகாலமாக சுத்தி சுற்றின பழிப்புக்கு, ஒரு நாள் சரியான பழிவாங்கல் கிடைத்தது – அதுவே இந்த நிகழ்ச்சியின் ஹீரோ!
இது நடந்து இருப்பது அமெரிக்க பள்ளியில் தான். ஆனால், நம்ம ஊரிலேயே நடக்கக்கூடிய ஒரு சம்பவம் போலவே இருக்கிறது. கதையின் நாயகன், மிகவும் வறுமையில் வளர்ந்தவர். வீட்டில் துன்பம், பள்ளியில் பிணக்கு. தூக்க முடியாத வாடை, பழைய துணிகள், சொந்த நண்பர்களே இல்லாமல் தனிமை – அந்த நிலையை யாரும் எதிர்பார்க்க முடியாது. அப்பாவி பிள்ளை, வாயை திறக்கவும் தயங்கும் அளவுக்கு அடக்கப்பட்டவன். அப்படி ஒரு சிறுவனாக இருந்தவர், அவனை ‘L’ என்பவரும், அவள் கூட்டமும் தினமும் நாளும் துன்புறுத்தினாங்க.
நம்ம ஊர்ல செஞ்சது மாதிரி, ‘கிளாஸ் புலி’ – ‘L’ – வந்து, “நீ வேற மாதிரி இருக்கிறே, நாறுகிறே”ன்னு கேலி செய்ய, ஆசிரியரும் கூட அவனை மாணவர்களின் முன்னிலையில் வாஷ் செய்யும் அளவுக்கு கேவலப்படுத்துறாங்க. அதுவே நம்ம ஊர்ல, ஆசிரியர் மாணவரை எல்லாரும் முன்னிலையிலே தண்ணீர் ஊற்றி கழுவின மாதிரியே!
அந்த ‘L’ – பத்தாம் வகுப்பு வரைக்கும், இந்த கதையின் நாயகனை கொடுமைப்படுத்திக் கொண்டே வந்தாள். அடிப்பது, தூக்குவது, வாய் பிளக்குவது, நண்பர்களை பிரிப்பது, அவன் வாழும் ஒவ்வொரு நொடியையும் துன்பமாக்கியது – எல்லாமே நடந்திருக்கிறது. நம்ம ஊர்ல ‘புலி’ இருக்கிற போதும், படம் பார்த்து வந்த பசங்க போல ‘கூட்டு’ அமைத்து அடிப்பது, ஒரு வகுப்பு மாணவியைக் கேலி செய்வது எல்லாம் சாதாரணம் தான். ஆனால், இங்கே அதைவிட கொடுமையான விஷயங்கள் நடந்திருக்கு.
ஆனால், ஒரு நாள்!
‘Reading’ பீரியட்டில் ஆசிரியரின் நாற்காலியில் நாயகன் அமர்ந்திருந்தான். ‘L’ வந்து, Smartboard-ல் (நம்ம Blackboard-க்கு அமெரிக்க அண்ணன்) "dyke" ன்னு எழுதினாள் – வகுப்பு முழுக்கவும் சிரிப்பு! நம்மவன், கொஞ்சம் நையாண்டி பண்ணி, mouse-ல் அழகாக "at least I'm not a slut!" ன்னு பதில் எழுதி விட்டான். வகுப்பு முழுக்க ‘தாளி’! ‘L’ கலங்கிப் போய் முகம் சிவந்தாள். ஆசிரியர் வெளியே இருந்தாலும், கதவைப்பார்த்து நகைச்சுவையாக சிரித்தார்.
இதிலிருந்து நம்மவன் தைரியம் வாங்கி, ‘L’ஐ பற்றி கழிப்பறை சுவரில் எழுத ஆரம்பிக்கிறார். அவளே மற்றவர்களுக்கு தீய பெயர் சூட்டியபடி இருந்ததால், இந்த முறை அவளுக்கே அதே பாக்யம்! ‘Max’ ன்னு தன்னுடைய பெயரின் ஆரம்ப எழுத்து வைத்து, எழுதி, அதற்காக பிடிபடாமல் தப்பிக்கிறார். ஆசிரியர்களும், மற்ற மாணவர்களும், யார் எழுதுகிறாங்கன்னு பிடிக்க முடியாம தவிக்கிறாங்க. ‘L’யும் மனச்சோர்வுடன், ‘நம்மை யார் இப்படிச் செய்றாங்க?’ன்னு குழம்புகிறாள். irony!
இந்த சின்ன பழிவாங்கல், அந்த நாயகனுக்கு ஒரு பெரிய மன நிறைவு. “நான் அடிப்படையில் நல்லவன் தான் – ஆனால், எதிர்பாராத நேரத்தில், கொஞ்சம் ‘கொடி’ மாதிரி பழிவாங்கினால் அது தான் வாழ்க்கை!” என்ற மாதிரி, அந்த அனுபவம் அவருக்கு ஒரு சிறிய, ஆனா மிகப்பெரிய வெற்றி.
இது நம்ம ஊர்ல நடந்திருக்கும்னு நினைச்சுக்குங்க. ஒருத்தன், பள்ளியில் எல்லாராலும் துன்புறுத்தப்படுறான். ஒரு நாள், அவனைத் துன்புறுத்தியவனை, ‘மூடிவைக்கறது’-ளே ஒரு ‘மாஸ்’ பழிவாங்கல். பக்கத்து குட்டி பசங்க எல்லாம், “இப்போ தான் நம்மாளுக்கு நேரம் வந்திருக்கு!”ன்னு சிரிக்க ஆரம்பிப்பாங்க!
இது போல, நம்ம வாழ்க்கையிலும் சில நேரம், அதிகமாக துன்புறுத்தும் ஒருவரை, சின்ன பழிவாங்கலில் கூட மனம் மகிழும். நல்லது, கெட்டது என்கிற பாகுபாடு இல்லாமல், அந்த சமயத்தில் ஒரு நிமிடம் நமக்காக வாழும் சந்தோஷம் – அது தான் இந்த கதையின் சிரிப்பு.
கடைசியாக,
நம்ம ஊரிலோ, வெளிநாட்டிலோ – துன்புறுத்தும் ஒருவருக்கு எதிராக, நேர்மையாக, நம்மால் முடிந்த அளவுக்கு எதாவது செய்யும் போது, அது ஒரு பெரிய வெற்றி தான். உங்க பள்ளி நாட்களில் நடந்த சின்ன பழிவாங்கல்கள், உங்க நினைவில் இருக்கா? கீழே கமெண்டில் சொல்லுங்க! நம்ம எல்லாரும் அந்த அனுபவத்தை பகிர்ந்துகொள்வோம். "நம்ம பள்ளி காலம் – நம்ம நியாயம்!"
நண்பர்களே, உங்களுக்கும் இப்படிப்பட்ட சம்பவங்கள் இருந்தால், அதை பகிர்ந்து வீரம் காட்டுங்க.
அசல் ரெடிட் பதிவு: Long term bully gets embarrassed