'மோட்டலில் முன்பணியாளராக முதலாவது மாதம்: வெளிநாட்டு அனுபவங்கள், உள்ளூர் ரசனையில்!'
"ஏய் அண்ணா, இந்த மாதிரி வேலைவா உங்க ஊர்ல இருக்கு?"
இந்த கேள்வி எப்போதுமே என் நண்பர்களிடம் கேட்டேன். ஆனால், இந்த படைப்பில் அமெரிக்காவில் ஒரு மோட்டலில் முன்பணியாளராக வேலை பார்த்த நண்பரின் அனுபவம், நம் ஊரு சுவையில், சிரிப்பும் சிந்தனையும் கலந்து உங்களுக்கு பகிர்கிறேன்.
ஒரு பெரிய கம்பனியில் வேலை வாங்கும் முன்னாடி, "உங்க அனுபவம் என்ன?" என்பாங்க. ஆனா, இந்த கதையில பாத்தீங்கனா, நம்ம கதாநாயகனை நேரில் பார்த்ததும், "வாங்கங்க, உங்களை நாமே உடனே வேலைக்கு எடுத்து கொள்ளுறோம்!" என்பாங்க!
வேலைக்கு சேர்ந்தது இரண்டு வாரம் தான் ஆனாலும், ஏற்கனவே கதை கம்பி கட்டி விட்டது போல. இன்றைக்கு, இவர் தனியா டியூட்டி பார்க்க ஆரம்பிச்சு மூன்றாம் வாரம்.
முதல்ல, வேலை வாங்கியதிலிருந்து, மேனேஜர் நல்லவர்னு சொல்லப் புடியுது. ஷிப்ட் டைம் வசதியா மாத்தி தர்றார், அலட்டல் இல்ல. பக்கத்து ஊழியர்கள் வேலையை பார்த்துக்கிட்டு தங்களது பிஸினஸ்லயே இருக்குறாங்க - நம்ம ஊரு "பசங்க பஸ் பசங்க" மாதிரி.
ஆனா, வேலைக்கு வந்ததும் தான் புரிந்தது – "இந்த மோட்டல் கதைகளுக்கு முடிவே இல்ல!"
வாடிக்கையாளர்களின் வேடிக்கைகள்:
சில பெண்கள் வந்து ரூம் எடுக்குறாங்க. பார்ப்பதற்கு சாதுவாக இருப்பாங்க, ஆனா, கொஞ்ச நேரத்திலேயே புரியும் – இவர்கள் 'கமெர்ஷியல்' வாடிக்கையாளர்கள். கஸ்டமர் வர்றார், ரூம் பில் கட்டுவார், இரண்டு மணி நேரம் கழிச்சு, "ரூம்-ல பூச்சி இருக்கு! பஸ்சு!" என்று கத்தி, ரீஃபண்ட் கேப்பாங்க. ஆனால், அந்த ரூமுக்கு போன நேரம், "பூச்சி" விட, பட்டைய கிளப்பி போன மாதிரி, துவண்டு போன டவல்கள், படுக்கையிலே ஒரு கலப்பை! கடைசியில், சுத்தம் செய்யும் ஆளுக்கு தான் வேலை!
நாய் கடிக்கும் மாதிரி குடியிருப்பாளர்கள்:
மோட்டலில் சிலர் நீண்ட காலம் தங்குகிறார். நம்ம ஊரு 'பதிவானோர்' போல. இவர்களோட குணம் unpredictable – ஒருத்தி பாப்பா, முதிய அம்மா, பேசும்போது ரொம்ப நல்லவளா இருப்பாங்க. அடுத்த நிமிஷம், "என் கடிதத்தை யார் திருடின?" "ஏன் நாய் கொண்டு வரக்கூடும்னு அனுமதி கொடுத்தீங்க?" என்று அலறிவிடுவார். நம்ம ஊரு பாட்டி கதைகளில் வரும் "ஆவா, ஓடி போ" மாதிரி! ஒவ்வொரு மணி நேரமும் ரிசெப்ஷனுக்கு போன் பண்ணி, பசங்க சும்மா இருந்தாலும், பேச வருவார்.
மேனேஜர் ஸ்டைல்:
சாயங்காலம் 6:00 மணிக்கு மேனேஜர் கிளம்பினாங்கனா, போன் தூக்கி போட்டு வைக்குறார்களாம்! எனக்கு மட்டும் தான், "இது என்ன, சிக்கலில் சிக்கினேன்!" என்ற கவலை. ஆனா, இவர்களுக்கு பழக்கம் போல!
அனைத்து ரூம்களும் பழையது – வாசனையும் உடன்:
ராத்திரி வந்த வாடிக்கையாளர்கள், "ரூம்-ல வாசனை வருகிறது, டிவி வேலை செய்யல, ரூம் மாற்றிக்கொடுக்க முடியுமா?" என்று கேட்க வேண்டியது நம்ம வேலை. நம்ம ஊரு 'சின்ன வீடு, பெரிய பசங்க' மாதிரி, இடம் இல்லாம "சரிதான் அண்ணா, போரு!" என்று முட்டிக் கொள்கிறோம்.
சம்பளம் – காத்திருக்குற தங்கம்!
எல்லா இந்த கலாட்டா, '17 டாலர்' சம்பளத்துக்கு! நம்ம ஊரு பணம் மாதிரி அல்ல, அங்க இது ஒரு டீ-கடை சம்பளம் தான். ஆனா, அனுபவம் priceless!
முடிவு:
இந்த அனுபவம் நம்ம ஊருலயே நடந்திருந்தா? நம்ம ஊரு மோட்டலில் அந்த மாதிரி வாடிக்கையாளர்களும், 'அம்மா' பாட்டிகளும், மேனேஜர் 'மூடி வைக்கும்' ஸ்டைலும், எல்லாமே நம் கலாச்சாரத்தில் கூடுதலாகவே இருக்கும்.
அப்படி நம்மில் யாராவது மோட்டலில் முன்பணியாளராக வேலை பார்த்திருக்கீங்கனா, உங்கள் அனுபவங்களை கீழே கமெண்ட்ல பகிருங்க!
இது போல் வேடிக்கையான கதைகள், நம்ம ஊரு சுவையுடன் தொடரும்!
உங்களுக்கு பிடித்திருந்தா, பகிர மறக்காதீங்க!
"வெளிநாட்டு வேலை அனுபவங்களை, உள்ளூர் நகைச்சுவையுடன் வாசிக்க, நம்ம பக்கம் வாருங்கள்!"
அசல் ரெடிட் பதிவு: Lol third week into the job, solo shifts now.