மெட்ரோ ரயிலில் 'இளைய புருஷன்'க்கு ஒரு நல்ல பாடம் – சின்ன சம்பளத்தில் பெரிய பழி!
நம்ம ஊர் பஸ்கள், ரயில்கள் என்றாலே – “பத்து பேர் கூடி இடம் பிடிச்சுக்குறது” சாதாரண விஷயம். ஆனா, சில சமயங்களில் சிலர், ‘நான் தான் உலகத்துக்கு தலைவன்!’ன்னு நடக்க சொன்னா, அது எப்படிதான் முடியும்? இந்தக் கதையைப் படிக்கிறீங்கன்னா, நிச்சயம் சிரிப்பீங்க, ஏன்னா இதெல்லாம் நம்மக்கு ரயிலிலயும், பஸ்லயும் தினமும் நடக்கிற விஷயம்தான்!
அது மாதிரி ஒரு நாள், ஒருத்தர் (வயசு 22) மெட்ரோ ரயிலில் பயணம். ரயில் முழுக்க கூட்டம். இடம் கிடைக்குமா என்கிற எதிர்பார்ப்போடு பார்த்தார்னா, ஒருத்தன் (வயசு 16 இருக்கலாம்) ஐந்து சீட்ல பாய் போட்ட மாதிரி படுத்து, பக்கத்தில் பேக் போட்டிருக்கான். மேலதிகமாக, கைபேசியில் பஜ்ஜ பஜ்ஜன்னு முழு compartment-க்கும் கேட்கும் மாதிரி பாட்டு போட்டிருக்கான்!
பொது இடங்களில் எல்லாருக்கும் சம உரிமை. தமிழ்நாட்டில் கூட, பெரியவர்கள் வந்தா, நம்ம சின்னவங்க கூட்டம் அப்படியே எழுந்து இடம் கொடுப்போம். ஆனா இந்தப் பையன்? "பக்கத்தில் இருக்குற பேக்-ஐ மாற்று, நான் உட்காருறேன்"ன்னு நம் ஹீரோ கேட்டதும், "நா... இல்லப்பா, போங்க!"ன்னு கண் சிமிட்டி சிரிச்சு பதில் குடுத்திருப்பான்.
இதுக்கு மேல பொறுமை வைக்க முடியுமா? நம்மவர், "வேண்டாம் பா, இது எனக்கு வேண்டாம்"ன்னு நினைச்சிருக்கலாம். ஆனா அந்த பையனோட போக்கு – பாட்டு சத்தம், திமிரு, எல்லாம் சேர்ந்து நம்மவருக்கு fuse போடச்சு. உடனே, அந்த பேக் எடுத்து, எதையும் கவனிக்காமல் ரயிலில் தள்ளி வைக்கறாரு! (இன்னொரு compartment-க்கு போயிருக்கும் போல!)
பையன் கடுப்பாய் "எனக்கு என் பேக் வேணும், நீயே போய் எடுத்து வா!"ன்னு போராட ஆரம்பிச்சான். நம்ம ஹீரோ, "இல்ல, நீயே போய் எடுத்து வா. சண்டை போடணும்னா, வா!"ன்னு எடுத்துக்காட்டு காட்டி, அந்த இடத்திலேயே உட்கார்ந்தாரு. கலங்கி போன பையன், ஏதோ கண்ணீரோடு, பேக் எடுத்து வந்தான். ஆனா, அப்போ வரை நின்றிருந்த மற்ற பயணிகள் – அவங்களும் உட்கார ஆரம்பிச்சாங்க!
பின்னாடி என்ன நடந்துச்சு? அந்த பையன், கோபத்துடன் "இது என்ன நியாயம்?"ன்னு கீச்சு கீச்சுன்னு சத்தம் போட்டான். நம்ம ஹீரோ, "இப்போதான் நியாயம் நடந்துச்சு!"ன்னு சிரிச்சாராம். பையன், அங்கிருந்து கோபத்துடன் போனான். ரயிலில் எல்லாரும் மகிழ்ச்சியாக பயணம் தொடர்ந்தாங்க.
தமிழ் பார்வையில் இந்த சம்பவம் எப்படி?
நம்ம ஊர் கலாச்சாரத்தில், பொது இடங்களில் மரியாதை, மனிதநேயம் முக்கியம். பெரியவர்கள் வந்தா நின்று இடம் கொடுப்பது, சத்தம் போட்டு மற்றவர்களுக்கு தொந்தரவு செய்யாதது – இது நம்ம வீட்டிலேயே சொல்லிக்கொடுப்பாங்க. ஆனா இப்போ நம்ம சமூகத்திலும், ‘உனக்கு மட்டும் தான் உலகம்’ன்னு நினைக்கும் இளம் தலைமுறை சிலர் உள்ளாங்க. அவர்களுக்கு, "ஒருஆளுக்கு மட்டும் நியாயம் கிட்டாது"ன்னு சின்ன பாடம் கற்றுக்கொடுக்க, இந்த மாதிரி சம்பவங்கள் நடக்குது.
இது பெரிய பழி எடுக்குற மாதிரி தெரியாமலும், அந்த பையனுக்கு ஒரு பெரிய பாடம். பாரதி சொன்ன மாதிரி “நல்ல வழியில் நடந்து, பிறருக்கு உதவி செய்யுங்கள்”ன்னு, வெறும் சொல்றதில மட்டும் இல்ல, செயலிலும் நடக்கணும்னு இதுல நம்மக்கு புரியும்.
நம்ம ஊர்க்காரர்களுக்கு ஒரு சிறு கேள்வி:
இத மாதிரி நிகழ்ச்சிகள் உங்க வாழ்க்கையில நடந்ததா? நீங்க எப்படி சமாளிச்சீங்க? "இடம் பிடிக்கும்" பைக் பசங்க, பஜ்ஜ பஜ்ஜன்னு பாட்டு கேட்கிற பசங்க – ஹீரோ மாதிரி எதிர்கொள்வீங்களா இல்ல பத்துப்பேரு கூட்டம் போல அமைதியா விழுங்கிடுவீங்களா?
கமெண்ட்ல சொல்லுங்க! உங்க அனுபவங்களும், நம்ம ஊரு கலாச்சாரத்தையும் சேர்த்தே, இதை ஒரு சுவாரசியமான உரையாடலாக்கலாம்!
முடிவில்…
பொது இடங்களில் மரியாதை, ஒழுக்கம், மற்றவர்களை நினைக்கும் மனப்பான்மை – இவை எல்லாம் நம்ம ஊரு அடையாளம். இந்த மாதிரி சம்பவங்கள், நம்மை சிரிக்கவைக்கும், சிந்திக்கவைக்கும். இனி ரயிலில் பயணம் செய்யும் போது, அடுத்தவருக்கும் இடம் கொடுப்போம், ஒரு நல்ல சமூகத்தை உருவாக்குவோம்!
நீங்களும் இதுபோன்ற அனுபவங்களை பகிர்ந்து, நம்ம ஊரு மக்களுக்கு ஒரு சிறந்த பாடம் சொல்லுங்க!
மறக்காமல் உங்களோட கருத்துக்களை கீழே எழுதுங்க!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Dickish kid doesn't give up train seat so I make him