'முதலாளி சொன்னார்: சட்டப்படி உடை அணியணும்! – அலுவலகம் 90’களின் நிழலில்…'
ஆபீஸ் வாழ்க்கை என்றாலே, அதில் ஒரு சுவாரஸ்யம் இருக்கும். வெறும் வேலை மட்டும் அல்ல, அங்குள்ள விதிமுறைகளும், முதலாளிகளும், மற்றும் அந்த விதிகளை எப்படி யாரும் தூக்கித் திருப்புகிறார்கள் என்பதில்தான் ஜாலி அதிகம்! இந்த கதையும் அப்படித்தான், ஒரு "டிரஸ் கோடு" (dress code) மற்றும் அதில் நடந்த காமெடி கொண்டாட்டம் – படிக்கும்போது நம்ம ஊர் அலுவலகங்களும் நினைவுக்கு வராமல் இருக்காது!
ஒரு பெரிய நிறுவனத்தில் பணிபுரியும் ஒருவரின் அனுபவம் இது. அங்கு பொதுவாக "பிசினஸ் கேஷுவல்" (Business Casual) என்றதும், யாரும் அதைக் கடுமையாய் பார்க்கவில்லை. யாராவது கார்டிகன் போட்டால், வேறு ஒருவர் சீர்மையான பேன்ட், சிலர் பொலோ சட்டை, சிலர் சேலை, சிலர் சுரிதார், யாரும் கவலைப்பட மாட்டார்கள். எனவே, ஒரு நல்ல அமைதி.
ஆனால், ஒரு நாள் புதிதாக வந்த மேலாளர், அவசரமாக ஒட்டுமொத்த ஊழியர்களுக்கும் ‘நெறிமுறை புத்தகத்தில் எழுதியபடி தான் உடை அணியணும், விதிவிலக்கு இல்லை’ என மின்னஞ்சல் அனுப்பினாராம்!
நம்ம ஊர் அலுவலகங்களில் கூட, சினிமா பாட்டுக்கு ஆடையணியாதே என்று HR எச்சரிக்கையளிப்பது போல், இங்கே அந்த மேலாளர் முற்றிலும் பழைய விதிகளை தூக்கியெடுத்தார். அடுத்த நாள் அந்த ஊழியர், பழைய கம்பெனி ஹான்ட்புக் (handbook) எடுத்துப் பார்த்தார். அதில் 90’களில் எழுதப்பட்ட டிரஸ் கோடு –
ஆண்கள்: கட்டாயம் சட்டை, டை, ஜாக்கெட், ஃபார்மல் பேன்ட்! பெண்கள்: முழங்கால் வரை ஸ்கர்ட், நைலான் ஸ்டாக்கிங், கிளோஸ்-டோ ஷூஸ், பிளவுஸ்!
பொலோ, கார்டிகன், காகி பேன்ட் எல்லாம் தடை!
அடுத்த திங்கள் காலை அந்த ஊழியர், "மாப்பிள்ளை" மாதிரி சூட், டை கட்டி, ஜாக்கெட்டுடன் வந்தார். எல்லாரும் ஆச்சரியமாக பார்த்தார்கள்! இன்னும் சிலரும் ஹான்ட்புக் வாசித்து, அதேபோல் பழைய ஸ்டைலில் அலுவலகம் வந்தார்கள். ஒரு பெண் கூட, சூடான ஆகஸ்ட் மாதத்தில் நைலான் ஸ்டாக்கிங் போட்டு, ஷோல்டர் பேட்ஸ் (shoulder pads) போட்டுக் கொண்டார். மற்றொரு ஆண், திருமணத்தில் போட்ட ஸஸ்பெண்டர் (suspenders) கூட போட்டுச் சென்றார் – "இது ஹான்ட்புக்கில் அனுமதிக்கப்பட்டிருக்கே!" என்று.
அந்த அலுவலகம் செவ்வாய்க்கிழமை வரை 1990-களின் "காலப்பெழுதி" மாதிரி மாறிப் போயிற்று. ஆண்கள், பெண்கள், அனைவரும் வெந்நிறம் துடைத்து, ஜாக்கெட் கழிக்க கூட அனுமதி இல்லை!
கடைசியில் HR-க்கு "கொந்தளிப்பான வேலை சூழல்" என்று புகார்கள் போனதால், மேலாளர் திடீரென மாறிவிட்டார். "நல்ல புத்திசாலித்தனத்துடன் உடை அணியுங்கள்; பழைய மாதிரி பிசினஸ் கேஷுவல் போதும்" என்று மீண்டும் அறிவிப்பு வந்தது. உடனே, ஸ்மார்ட் பொலோக்கள், காகி பேன்ட்கள், அநேகமான கார்டிகன்கள் எல்லாம் மீண்டும் அலுவலகத்தை அலங்கரித்தது! அந்த மேலாளர், இனி ஹான்ட்புக் பற்றி ஒரு வார்த்தை கூட சொல்கிறதே இல்லை!
நம்ம ஊர் அலுவலகத்தில் இதைப் பார்த்தால்...
நம்ம ஊரிலே, "பொதுப்பணியாளர்" (government employee) என்றாலே, வெள்ளை சட்டை, வெள்ளை வேஷ்டி, தலையில் வைக்கப்பட்ட தும்பிக்கொடி, அல்லது கார்ப்பரேட் அலுவலகங்களில், "மனாஜர் வந்திருக்காரு, டை கட்டிக்கிட்டா நல்லா இருக்கும்" என்று பெரியவர்கள் சொல்வது – இதெல்லாம் நம்மை கசக்கிவிட்டது. ஆனால், அந்த விதிகள் எப்போதும் நேர்மையாக செயல்படவில்லை என்றே சொல்ல வேண்டும்!
ஒரு விதி கடுமையாய் சொன்னால், அதை நம்ம ஊர் மக்கள் இப்படித்தான் நகைச்சுவையோடு எதிர்கொள்வார்கள் – "அப்படியா? சரி, நானும் உங்கக் கட்டளையை அப்படியே பின்பற்றுறேன்!" என்று. அதிலிருந்து ஒரு நல்ல பாடம் – விதிகளை ஒரு மரபு மாதிரி பின்பற்றச் சொன்னால், அது வாழ்க்கையை சிரிப்போடு, சில சமயம் எதார்த்தமாக மாற்றும்.
முடிவில்...
இந்த கதை நமக்கு சொல்ல வருவது: அலுவலக விதிகள் அவசியம், ஆனால் அவற்றை அவசியமாய் கையாண்டால், சிரிப்பும், சிருங்காரமும் அழைத்துவந்துவிடும்! மனிதர்கள் சுயநினைவுடன், சூழ்நிலைக்கேற்றுச் செயல்பட வேண்டும் – அதுவே அலுவலக வாழ்க்கையின் உண்மை அழகு.
உங்களுக்கு இதில் சிரிப்பும் அனுபவமும் இருந்தால், கீழே உங்கள் அலுவலக அனுபவங்களை பகிருங்கள்! உங்கள் "டிரஸ் கோடு" கதைகள் என்ன?
நண்பர்களே, இந்த கதையை பிடித்திருந்தால் பகிருங்கள்; உங்கள் அலுவலக நண்பர்களும் சிரிக்கட்டும்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Manager told us we had to do the dress code to the letter… so I did, to the letter.