'முதலாவது வேலை நாளில் நடுவண் மேசை ஊழியன் – ஒரு பாராட்டுக்குரிய அனுபவம்!'
“அண்ணே, இங்க பாருங்க… இதுதான் என் முதல் நாள்!”
ஒரு ஹோட்டல் முன்பணியில் நடக்கும் கதை, நம்ம ஊர் சுடுகாடிலே மழை பெய்யும் மாதிரி, எதிர்பாராத நேரத்திலே, எதிர்பாராத சிரிப்பை தரும். மோயாப், யூட்டா என்ற சொல்லும், அமெரிக்கா என்ற தொலைவையும் விட்டு விட்டு, நம்ம ஊருக்கே கொண்டு வந்து, இந்த கதை உங்க முன்னே வைக்கிறேன்.
ஒரு நாள், ஒரு தம்பதியர், அமெரிக்காவின் பிரபலமான தேசிய பூங்காவிலே சுத்தி, பாதையில் நடந்து, பரவசமாய்ப் படைப்பு ரசித்து, சோர்ந்து ஒரு ஹோட்டலில் வந்து சேர்ந்தார்கள். சோறு சாப்பிடும் நேரம் வந்தாச்சு, ஓய்வு கூட வேண்டும். ஆனா, முன்பணியில் (Front Desk) போன உடனே, அங்கிருந்த ஊழியன் ஒரு சின்ன விசாரணையோடு வருகிறார் – “சார்க்கு, இங்க கொஞ்சம் பிரச்சினை இருக்கு…”
அந்த ஊழியனோ ஒரே பதை பதையா!
“இது என் முதல் ஷிப்ட். கணினி வேலை செய்ய மாட்டேங்குது. என்ன செய்யணும்னு தெரியலை. மேலாளரும் இன்னும் வரல. எனக்கு எந்த பயிற்சியும் கிடையாது; பயிற்சி செய்ய வந்த இருவரும் வரவே இல்ல!”
இதைக் கேட்ட உடனே, நம்ம ஊர் விவாகரத்துக்காக மாப்பிள்ளை வராம விட்ட மாதிரி, பயிற்சி செய்ய வந்த வேலைக்காரர்கள் இருவரும் வந்து விடாமல் இருக்கின்றது, அந்த பையன் Tony-யை முழுக்க மனஅழுத்தத்தில் தள்ளிவிட்டது.
இப்போ நம்ம தமிழர்களுக்குத் தெரியும் – “இது தான் வேலைக்கு முதல்நாள், யாரும் கற்றுக் கொடுக்க வரல, கணினி வேலை செய்யல”ன்னா, நம்ம ஊரு HR-க்கே பதட்டம் வந்திருக்கும்! Tony-யோ, அதையும் தாண்டி, வாடிக்கையாளர்களை கஷ்டப்படுத்தாமல், ஏதாவது வழி பார்ப்போம் என்று போராடிக்கொண்டிருக்கிறார்.
வாடிக்கையாளர் (இந்த கதையை எழுதியவர்) நல்ல மனுஷர்! “நீங்க கவலைப்படாதீங்க, நாங்க சாப்பிட்டு விட்டு வர்றோம். எனக்கு ரெடி ஆனவுடன் கூப்பிடுங்க,” என்று அழகாக சமாதானம் சொன்னார். Tony-யும், “நிச்சயம் சார், அடுத்த தடவை ரெடியா இருக்கும்!” என்று நம்பிக்கையோடு பேசினார். நடுத்தர வயது அமெரிக்கா பையன், ஆனாலும் நம்ம ஊர் பையன் மாதிரி நேர்மையோடு கையாள்கிறான்.
இடையில், Tony-க்கு மேலாளர் வந்தார்; கணினியும் சரியாகிவிட்டது. வாடிக்கையாளர் சாப்பிடும் போது, Tony அழைத்தார் – “இப்போ எல்லாமே ரெடி, வருங்க!”
மீண்டும் ஹோட்டலுக்கு வந்ததும், Tony நன்றாக எல்லாம் தயார் செய்து வைத்திருந்தார். மேலாளருக்கு முன்னிலையில், வாடிக்கையாளர் Tony-யை பாராட்டினார் – “இப்படி ஒரு சூழ்நிலையில், நீங்க களைப்பாகவும், கவலையுமாகவும் இல்லாமல், நல்ல முறையில் கையாள்ந்தீர்கள்!”
இது தான் நம்ம ஊரு பாட்டி சொல்வது போல – “சுழன்றும்ஏர்ப் பின்செலும் வண்ணம்” – தலையெழுத்து எப்படி இருந்தாலும், மனசாட்சியோடு நம்ம வேலை செய்து விட்டோம்னா, பெரிய வெற்றி தான்! Tony-க்கு அது நல்ல ஆரம்பம் – வேலைகள் கற்றுக்கொள்ளும் நண்பர்களும், பயிற்சியாளர்களும் இல்லாத இடத்தில் கூட, மனசாட்சியோடு, வாடிக்கையாளர்களை கவனித்தார்.
நம்ம தமிழ்நாடு ஹோட்டல் அனுபவங்கள் நினைவுக்கு வருதே! புதிதாக சேர்ந்த ரெசப்ஷனிஸ்ட், ‘கம்ப்யூட்டர்’ வேலை செய்யாத நேரத்தில், பாக்கி வேலைக்காரங்கும் வராம விட்ட நேரம் – அப்போ பாட்டி ரெசிபி போட்டு, சாம்பார் கொடுத்த மாதிரி, நல்ல மனநிலை தான் வேண்டும்!
இதில் ஒரு பெரிய பாடம் இருக்கிறது – எந்த சூழ்நிலையிலும், மன அழுத்தம் வந்தாலும், நம்ம பண்பாட்டோடு, நம்ம நேர்மையோடு, வாடிக்கையாளரை மதிப்பது தான் முக்கியம். Tony மாதிரி புதிதாக வேலைக்கு வந்தவர்கள், நம்ம ஊரிலும் இருக்கிறார்கள். அப்படி ஒருவர் உங்களை சந்திக்கும்போது, நீங்கள் ஒரு சிரிப்பு, ஒரு ஊக்கம் கொடுத்தால், அவர்களுக்கு அது மிகப்பெரிய ஆதரவாக இருக்கும்.
கடைசியில்:
நம்ம வாழ்க்கையில், Tony மாதிரி புதிதாக களத்தில் இறங்கும் நண்பர்களுக்கு, சின்ன ஊக்கம், ஒரு கைதட்டல், ஒரு சிரிப்பு தான் பெரும் ஊசி மருந்து! உங்களுக்கும், உங்க அனுபவங்களும் கீழே கமெண்டில் எழுதுங்க. நம்ம எல்லாரும் சிறு சிறு பாராட்டுகளால், பெரிய மாற்றங்களை உருவாக்கலாம்!
நீங்களும் இப்படிப் படித்த சம்பவங்கள் உங்களுக்குள்ளும் நடந்திருக்கா? உங்கள் வாழ்வில் Tony மாதிரி யாராவது இருந்தாரா? கீழே பகிருங்கள், நம்ம தமிழர்களோட நம் அனுபவங்கள் அனைவருக்கும் தெரியட்டும்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Front Desk employee.