உள்ளடக்கத்திற்கு செல்க

முன்னணி மேசையின் பின்னால் வாடிக்கையாளர்கள் – இது நம்ம ஊரில் நடக்குமா?

ஒரு வரவேற்பு மேசையின் பின்னால் சுகமாக நடந்து கொண்டிருக்கும் விருந்தினர்கள், DAE அனுபவத்தை பிரதிபலிக்கிறது.
வரவேற்பில் எதிர்பாராத தருணங்களை காட்சிப்படுத்தும் சினிமா மாதிரி, விருந்தினர்கள் மேசையின் பின்னால் சுகமாக நடைபயணம் செய்கிறார்கள். DAE சூழலில் புதியவர்களுக்கு வேலை செயல்பாடுகளை புரிந்துகொள்ள உதவும் தனிப்பட்ட உறவுகளைக் காட்சிப்படுத்துகிறது.

வணக்கம் நண்பர்களே!
ஒரு நிமிஷம் கற்பனை பண்ணிக் பாருங்க: நீங்க ஒரு ஹோட்டலில் இரவு நேரத்து பணியில் இருக்கறீங்க. எல்லாம் அமைதியா இருக்கு. ஒரு வாடிக்கையாளர் வந்து, “சார், ஒரு டூத்‌பிரஷ் கிடைக்குமா?” என்று கேட்கிறார். நம்மும், “இருங்க ஐயா, கொண்டு வருகிறேன்,” என்று சொல்லி உள்ளே போனீங்க. அடுத்த நொடியில், அவரும் நம்மோட கூடவே உள்ளே வந்துட்டார்!
அடுத்த நொடி, மனசு சொல்றது – “அய்யோ, இது என்ன விசயம்?”

இது ஒரு மேலைநாட்டு நண்பர் Reddit-ல் பகிர்ந்த உண்மை அனுபவம். நம்ம ஊரில் இது நடக்குமா?
நமக்கு தெரிந்த சமயம், ஹோட்டலில் முன்னணி மேசைக்கு அப்புறம் உள்ள இடம் “பிரசாத்” மாதிரி sacred zone! அந்த இடத்துக்கு யாரும் நுழையக் கூடாது. நம்ம ஊர் ஹோட்டல் ரிசெப்ஷன் டேஸ்க்-ல கூட, அப்புறம் உள்ள ஆபிஸ் என்று தனி பகுதி இருக்கும். அங்கே நுழைய நம்ம ஊர் வாடிக்கையாளர்கள் கையெடுத்து சும்மா நிற்பாங்க; “சார், உள்ள போனீங்க, வேற ஏதாவது வேணும்னா சொல்லுங்க,” என்று பறை கட்டுவாங்க!

ஆனா, மேலைநாட்டு ஹோட்டலில், சில வாடிக்கையாளர்கள் “இது என்ன தடை?” என்று கண்டு கொள்ளாமல், சும்மா ஊழியருடன் பின்னால் வருகிறார்கள். நம்ம ஊர் Walmart-க்கு போனீங்கன்னு நினைச்சுக்கோங்க; அங்க பணிபுரிபவர் பின் அறைக்கு போறார், நீங்க கூடவே போயிட்டீங்கன்னா, அங்கேயும் ஆச்சரியப்படுவாங்க!

நம்ம ஊர் ஹோட்டல் பண்பாடு – “அடப்பாவி! சார் உள்ள போறாரு, நம்ம எதுக்கு?”

தமிழ்நாட்டில், “தாயார் சமையலறை” மாதிரி, ஹோட்டல் முன்னணி மேசையின் பின்னால் உள்ள இடம் ரகசியமான இடம். யாரும் அங்கே நுழைய மாட்டாங்க. அது மட்டும் இல்லாமல், நம்ம ஊரில் வாடிக்கையாளர்கள் எப்போதும் “அண்ணா, சார், பையன்” என்று மரியாதையா பேசுவாங்க. யாரும் உங்களை corner பண்ணிட்டாங்கன்னா, உடனே, “ஏய் ஏன் உள்ள போறீங்க?” என்று கேட்பது வழக்கம்.

ஆனா, மேலைநாட்டில் சிலர், நேரம் இரவு ஆகிவிட்டது, யாரும் இல்லை, சும்மா relax-ஆ இருக்கலாம் என்று நினைத்து, ஊழியர் உள்ளே போகும் போது, தாங்களும் பின்தொடர்கிறார்கள். நம் ஊர் ஊழியர் இருந்தா, “சார், உள்ள வரக்கூடாது, இங்கயே இருங்க, உடனே கொண்டு வருறேன்,” என்று கையால் சைனல் காட்டி நிறுத்தி விடுவாங்க.

இது பாதுகாப்புக்கு தான்

இது வெறும் மரியாதை மட்டும் இல்ல. இரவு நேரத்தில், ஒரே ஆள் வேலை பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் போது, ஒரு அந்நியர் உள்ளே வந்தால், அது பயம்தான். நம் ஊர் அம்மா, “அந்த இடம் உனக்கு இல்லை, வெளியே இரு!” என்று சொல்லிப்போனது, பாதுகாப்புக்காகத்தான்.

கிட்டத்தட்ட எல்லா ஹோட்டல் ஊழியர்களும் இதை அனுபவித்திருப்பார்கள். “வாடிக்கையாளர் ராஜா” என்றாலும், எல்லா இடமும் அவருக்கு திறந்த வாசல் கிடையாது! நம் ஊர் டீக்கடையில்கூட, “சோனியா, வேலைக்கு வரும் இடம் அது, வாடிக்கையாளர் வந்து அங்க நுழையக்கூடாது,” என்று சொல்லுவாங்க.

நம் ஊர் வாடிக்கையாளர் – மரியாதையின் முதுகெலும்பு

நம் தமிழ்நாட்டில், ஒருவர் உங்களை பின் தொடர்ந்தா, உடனே மனசு “இது சரியா?” என்று பதறும். அதனால்தான், நம் ஊரில் இப்படி நடக்க வாய்ப்பே இல்லை. மரியாதை, பாதுகாப்பு, பண்பாடு – இது தான் நம் அடையாளம்.

இந்த மாதிரி நிலைமை வந்தால், வார்த்தையிலேயே மரியாதையோடு சொல்லுங்கள்:
“மன்னிக்கவும், உள்ளே ஊழியர்களுக்கான பகுதி. நீங்கள் இங்கேயே காத்திருக்குங்கள், உடனே கொண்டு வருகிறேன்!”
இதெல்லாம் நம் ஊர் ஊழியர்கள் சொல்லும் வழக்கமான வரிகள்.

நிறைவு – உங்களுக்கும் இதுபோல் அனுபவம் இருக்கிறதா?

நண்பர்களே, உங்களுக்கும் இதுபோல் வேடிக்கையான அல்லது அவதானிக்க வேண்டிய அனுபவங்கள் இருக்கிறதா?
“உணவு அரங்கம் கடந்து, சமையலறை வரை போன வாடிக்கையாளர்,” “பசங்க பின் அறைக்கு ஓடி போனது” – உங்கள் கதை என்ன? கீழே கருத்தில் பகிருங்கள்!
அடுத்த முறை ஹோட்டலில் முன்னணி மேசை பார்த்தால், அந்த மேசையின் பின்னால் உள்ள “அரண்மனை” நினைவுக்கு வந்தா, சிரிச்சுக்கோங்க!


உங்களைப் போன்ற வாசகர்களின் அனுபவங்கள் கேட்டுக்கொள்வதில் மகிழ்ச்சி! கருத்துகளை பகிர மறந்துடாதீங்க.


அசல் ரெடிட் பதிவு: DAE experience guests who just casually walk behind the desk?