“முன்பணியாளர் மேஜையில் காதல்: ஓரிரு பை சிப்ஸும் ஒரு காலிப் பெட்டியும் – சினிமாவை மிஞ்சிய உண்மை காதல் கதை!”
நம்ம ஊரு சினிமா பாருங்க, ஹீரோ ஹீரோயினை முதலில் பார்த்த உடனே மணி வாசிப்பும், மெளன ராகமும், பின்னணி பாடலும் வரும். ஆனா, உண்மையிலேயே அவ்வளவு மெலோட்ராமா இல்லாது நம்ம வாழ்க்கையில் காதல் பிறக்கும் போது எப்படி இருக்கும் தெரியுமா? அதுதான் இந்த கதையில்!
திண்டாடும் இரவு ஹோட்டல் வேலை, இரண்டாம் ஷிப்ட், ஒரு திடீர் சந்திப்பு. காதல் வருது அப்படின்னு சத்தம் போடாது, சும்மா அதிசயமாக ஆண்கள், பெண்கள் வாழ்க்கையில் ஓர் இடத்தில் வந்து சேரும். நம்ம கதாபாத்திரம் – ஒரு ஹோட்டல் முன்பணியாளர், அடுத்த ஹோட்டலில் புதுசா வேலைக்கு வந்த ஒரு பெண். இருவரும் ஒரே கம்பெனியில்தான் வேலை, ஆனா இடம் வேறு, வேலை நேரம் வேறு.
ஒரு நாள் அந்த பெண், ஐந்து மணிக்கெல்லாம் இவரது ஹோட்டலில் வந்து, தன் மேலாளரை தேடி வந்தாங்க. நம்ம ஆள், அப்படியே மரியாதையா "வாங்க, மெடம்!"ன்னு பேசிவிட்டு, மேலாளரின் இடம் சொல்லி அனுப்பிட்டாரு. அதுக்கப்புறம், அந்த பெண் அடிக்கடி ஹோட்டலுக்கு வந்துகிட்டு இருந்தாங்க – ஒரு நாள் டவல் கேட்க, இன்னொரு நாள் நீச்சல் குளத்தில் வெப்பம் குறைக்க சொல்லி, சும்மா நம்ம ஆளை 'ஃப்ளர்ட்' பண்ணுற மாதிரி. நம் ஊரிலே கஞ்சிப்பட்டி சண்டை மாதிரி, இவரும் “இது உண்மையா, இல்லையா?”ன்னு மனசுக்குள் குழப்பம்!
நம்ம ஆளும் ஒரு நாள், “இது வாய்ப்பு!”ன்னு நினைச்சு, நம்ம ஊரு ஹீரோ மாதிரி ஒரு ட்ரிக்கி வேலை பண்ணாரு. காலி பெட்டி ஒன்று எடுத்துக்கிட்டு, “இந்த பெட்டி உங்க ஹோட்டலுக்கு வந்திருக்குது!”ன்னு அந்த பெண்ணிடம் கொடுத்தாங்க. பெண்ணும், வாடா வாவா சிரிச்சா! “ஏய், நீ என்னங்க காலி பெட்டி தர்ற?”ன்னு சிரிப்புடன் கூப்பிட, இருவரும் ஒரு நிமிஷம் சிரிச்சுக்கிட்டாங்க. இதுக்கப்புறம், இன்னொரு ட்விஸ்ட். ஒரு சிப்ஸ் பாக்கெட்டில், “நீங்க எல்லாமே – சிப்ஸும் கூட!”ன்னு ஒரு ஸ்டிக்கி நோடில் எழுதி, தன் ஃபோன் நம்பரை போட்டு கொடுத்துட்டாரு. நம்ம ஊரு காதல் கடிதமே இது!
பத்து நிமிஷமா பதில் இல்ல, மனசு பீச்சா பீச்சா. இறுதியில், “அடடா, நல்லா செஞ்சீங்க!”ன்னு ஒரு மெசேஜ். அடுத்த நாள் காலை நேரம், இருவரும் 'பிரேக்ஃபாஸ்ட்'க்கு போய், உணர்வுகளை பகிர்ந்துகிட்டாங்க – உணவோட மட்டும் இல்லாமல், மனசோட கூட!
இந்த கதையில் ஒரு காமெடி ஸ்டைல் இருக்கேன்னா, அந்த பெண்ணே 'டவல் வேணும்'ன்னு வந்தது எல்லாம் பொய்யாம், நம்ம ஆளை பார்ப்பதுக்காகத்தான் வந்தாராம்! நம்ம ஊர் திமிரு பெண்ணுங்க மாதிரி, நேர்ல சொல்லிடாங்க.
ஆனா, வாழ்க்கை எல்லாம் சினிமா இல்லை. இரண்டு வாரம் சந்தோஷம், இரவு நேரம் பேச்சு, நம்ம ஆளும் மனசு முழுக்க காதல். அப்புறம் ஒருநாள், ஒரு மெசேஜ் – “நான் கர்ப்பம், ஆனா பழைய காதலனோடதா இருக்கலாம்.” அதும் மெசேஜ் மூலம்! அடுத்த நாள், நம்ம ஆளை பிளாக் பண்ணிட்டாங்க, நகரம் விட்டு போயிட்டாங்க. நம்ம ஆளும், மனசு உடைந்து, இன்னும் சில நாட்கள் அவரை தேடி முயற்சி பண்ணாராம்.
இது பாத்தா சினிமா ஸ்டைல் கதையே, ஆனா நிஜ வாழ்க்கை, சோகமோடு முடியும் சில நேரம். ஆனாலும், அந்த ஒரு வாரம், அந்த சிரிப்பு, அந்த சிப்ஸ் பாக்கெட் – எல்லாம் ஒரு இனிமையான நினைவாகவே இருக்கு.
இது நம்ம வாழ்க்கையில சொந்தமாக நடந்திருந்தா, நாமும் அந்த நினைவுகளை மறக்கமாட்டோம். நம்ம ஊரு காதல் கதைகளில் உள்ள சுகம், துக்கம், சிரிப்பு, கலாட்டா – இதையெல்லாம் இந்த கதையில் நமக்கு உணர்த்தி இருக்காங்க.
உங்களுக்கு காதல் வாழ்க்கையில் இப்படிப்பட்ட அனுபவம் இருந்ததா? கீழே கமெண்ட் பண்ணுங்க! உங்கள் கருத்துக்களை பகிர்ந்துகொள்ள மறக்காதீங்க.
அந்த “முன்பணியாளர் மேஜை காதல்” கதையைப் போல், உங்கள் வாழ்க்கையிலும் ஒரு சின்ன கலாட்டா, ஒரு சின்ன சிரிப்பு, ஒரு சின்ன காதல் இருக்கும். அது நினைவாகவே இருந்தாலும், வாழ்க்கை தொடரும்.
படித்ததற்கு நன்றி!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Love at the Front Desk