மேலாளர்களின் மேல் மண்ணெடுத்து போட வேண்டிய நேரம்: ஓர் ஹோட்டல் பணியாளரின் கதை
“பணியிடம் பொறுமை இருந்தால் போதும்” என்பார்கள், ஆனா அதுவும் எல்லா இடத்திலயும் வேலை செய்யாது. இங்க பாருங்க, ஒரு சின்ன ஹோட்டலில் (அதுவும் கொஞ்சம் உயர்ந்த வகை) வேலை பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் ஒருத்தரின் கதையைப் படிச்சா, நம்ம ஊர் ஆளுங்க ‘அந்த மேலாளருக்கு ஒரு நல்ல பாடம் கற்றுக்கொடுங்கப்பா’னு சொல்லிடுவாங்க!
நம்ம கதையின் நாயகன், Bitter_Mastodon3965, ஹோட்டலில் ஒரு வருடம் முழுக்க உழைத்து, கூடவே மேலாளர் மற்றும் முன்பணியாளர் மேற்பார்வையாளருடன் நெருக்கமாக பழகியிருக்கிறார். அப்படி பழகும் மேலாளர் ஏன் திடீர்னு பக்கத்து ஊரு ஆளாகி, அவரைத் தள்ளி வைக்க முயற்சி செய்கிறார்? இதுதான் கதையின் திருப்புமுனை!
நம் ஊர் அலுவலகங்களில் போலவே, அங்கும் “நண்பர்கள் மேலாளர்” கலாச்சாரம் சகஜம்தான். மேலாளர் – மேற்பார்வையாளர் இருவரும் நெருங்கிய தோழிகள். இது தான் ஆரம்பத்தில் நம்ம ஹீரோவுக்கு சிறந்த சூழல் போல தோன்றியது. “நல்ல உறவு, நல்ல வேலை”ன்னு நம்பி அசுர உழைப்பு – வாரத்திற்கு ஏழு நாட்களும் வேலை, எப்போதும் தயாராக உதவும் பொறுப்புணர்வு – இப்படி எல்லாத்தையும் நம்ம ஆளு செய்திருக்கிறார்.
ஆனா, அந்த மேற்பார்வையாளர் (Supervisor) பாவப்பட்ட வேலையாட்களை ஒன்றாக ஒன்றாக வேலை விட்டு போக வைக்கிறார். இன்னும் மேல் – பின்தங்கிய ஊழியர்களைப் பற்றி பின் பிறைச்சை பேசுவார். நம்ம ஊரு சினிமாவில் வரும் “வில்லி மாமி” மாதிரி! யாராவது இந்த விஷயத்தை மேலாளரிடம் (GM) சொன்னாலே, அவங்க ‘அதெல்லாம் பரவாயில்லை, நடந்தா நடந்துடும்’னு கைதட்டிவிட்டு இருக்கிறாங்க.
ஒருநாள், அந்த மேற்பார்வையாளர், நம்ம ஹீரோவையும் ‘நட்பு வட்டத்திலிருந்து’ வெளியே தள்ள ஆரம்பிக்கிறார். மற்ற ஊழியர்களிடம் அவரைப் பற்றிய வாசல் கதைகள் – நம்ம ஊர்ல சொல்லுவாங்க “பக்கத்து வீட்டு புள்ளைய பாக்காமல் பக்கத்து வீட்டு பிணங்களை எடுத்து பேசுறாங்க!” அப்படி பேச ஆரம்பிச்சு, அவரை வேலைவிட்டுப் போக வைக்க முயற்சி செய்ய ஆரம்பிக்கிறார்.
நம்ம ஹீரோ மனம் உடைந்துவிட்டார். “நான் இந்த ஹோட்டலுக்காக எல்லாம் செய்தேன், சம்பள உயர்வு வந்திருக்குது, இப்போ என்னோட நேரங்களை குறைத்தால் என்ன செய்வேன்?” என்பதே அவரின் மனக்குறைகள். அந்த GM மட்டும், “நீ எங்கும் போக மாட்டேங்க, நீங்க இங்க ரொம்பவே உதவிச்சிருக்கீங்க!”ன்னு ஒரு நம்பிக்கை சொல்வதோடு நிறுத்திவிட்டார்.
இது நம்ம ஊர்ல நடக்கும் வேலை இடங்களில் எத்தனை பேருக்கு எத்தனை முறை நடந்திருக்கும்! நம்ம ஊரில் கூட, மேலாளர்களின் நண்பர்கள், ஏற்கனவே உள்ளவர்கள், “உருப்படாத” ஆட்கள், அப்படி என்னென்ன வகை வகையா இருக்கும். ஒரு நல்ல ஊழியர் ஒழுங்கு பார்த்து, நேர்மையாக உழைத்தாலும், மேலாளர் அல்லது மேற்பார்வையாளருக்கு பிடிக்காமல் போனாலே அவரையும் வெளியே தள்ளி விடும் சூழல் உருவாகும். இதுக்கு தான் நம்ம ஊர்ல ஒரு பழமொழி இருக்கே - "ஊருக்கு உண்டான புருஷன் வீடுக்கு உண்டானவன் அல்ல!"
அப்படி நேரம் குறைக்க ஆரம்பித்தால் என்ன செய்வது? சம்பளம் குறைந்து, வேலை இழந்துவிடும் பயத்தில் வாழ்வது எவ்வளவு கஷ்டம்? மேலும், அந்த ஊர்லவே வேலை வாய்ப்புகள் குறைவாக இருந்தால்? இது நமக்கும் ரொம்பப் பரிச்சயமான நிலைதான்.
நம்ம ஊரு வழி உத்திகள்: - முதல்ல Documentation: நீங்கள் செய்த வேலை, உழைப்பு, பொறுப்புகள் எல்லாத்தையும் ஒரு நன்றாக எழுதிப் பதித்து வைக்கவும். - HR-க்கு புகார்: பெரிய நிறுவனங்களில் HR-க்கு நேரடியாக புகார் சொல்லலாம். இல்லையெனில், மேலாளரிடம் முறையாக எழுத்து மூலம் தெரிவிக்கவும். - உண்மையான ஆதரவு: வேலை இடத்தில் நம்மிடம் நம்பிக்கை உள்ளவர்கள் யார் என்று தெரிந்துகொண்டு, அவர்களுடன் உறவு வைப்பது நல்லது. - புதிய வேலை வாய்ப்புகள்: எப்போதும் புது வேலை தேட தேட பார்ப்பது நல்லது. நாம் இழந்தாலும், உடனே வேறு இடம் கிடைக்கலாம். - உடல், மன ஆரோக்கியம்: வேலை இடத்தில் அநீதியைப் பார்த்து மனம் உடையாமல், உடல் மற்றும் மனதை பாதுகாத்துக்கொள்ள வேண்டும்.
இந்த கதையைப் படிச்சு, நம்ம ஊரு வாசகர்களும் தங்கள் அனுபவங்களை பகிர்ந்து கொள்ளலாம். உங்கள் அலுவலக வாழ்க்கையில் இப்படிப்பட்ட மேலாளர், மேற்பார்வையாளர் சந்தித்த அனுபவங்களும், அதை எப்படி சமாளித்தீர்கள் என்பதும் கீழே கருத்தாக எழுதுங்கள்! ஒரு நாள் நம்ம ஊரு வேலைக்கூடங்கள் எல்லாம் சுத்தம் ஆகும் நாள் வரட்டும்!
நீங்களும் இதுபோன்ற அனுபவங்களை எதிர்கொண்டிருக்கீர்களா? கீழே உங்கள் கருத்துக்களை பகிர்ந்து, மற்றவர்களுக்கு உதவுங்கள்!
“சுத்தமான அலுவலக சூழல் வந்தாலே – எவனும் முடிவில் வெற்றியாளன் தான்!”
அசல் ரெடிட் பதிவு: Terrible management