மழையில் நனைந்த சிகரெட் – தமிழர் களஞ்சியத்தில் ஒரு ‘மாலிசியஸ் கம்ப்ளையன்ஸ்’ கதை!
இன்றைய காலத்தில் சிகரெட் எடுத்து பிடிப்பது மட்டும் அல்ல, அதை கேட்பது கூட பெரும் தப்பு என்று எல்லோரும் சொல்லிவிடுவார்கள். ஆனாலும், இருபது வருடங்களுக்கு முன், அந்தத் தடைகள் குறைவாக இருந்த காலத்தில், ஒரு சிறந்த தமிழ்ப் பழமொழி போல – “குட்டிக் குறும்பு தான், ஆனா கலகலப்பா!” – நடந்த ஒரு ஹீரோவின் அனுபவம் தான் இந்த கதை!
மழை பெய்து கொண்டிருந்தது. தென் அமெரிக்காவின் ஒரு சிறிய நகரில், நம் ஹீரோ தனது பழக்கம் போலவே ஒரு புதிய சிகரெட் பாக்கெட் வாங்குவதற்காக கடைக்கு போனார். கடை வாசலில் வியர்வை கசிந்து, தலையில்தான் கூந்தல் இருக்குமா இல்லையா என்று தெரியாத ஒரு ‘புரட்சியாளர்’ உட்கார்ந்திருந்தார். நம் ஹீரோ கடையில் போய், புது பாக்கெட் வாங்கி திரும்பும்போது, அந்த அண்ணன் திடீர் என்றே அதிகம் சிநேகிதம் காட்ட ஆரம்பித்தார்.
“அண்ணே, ஒரு ‘சிகரெட்’ கொடுங்க!” – எப்பவுமே தெரியும் இந்த கேள்வி, நம்ம தமிழ்நாட்டிலும் டீ கடையிலோ, பஸ்ஸ்டாப்பிலோ கேட்பது பொது தான். சோ, நம் ஹீரோவும், “சரி அண்ணே!” என்று பாக்கெட்டை திறந்து, அந்த அண்ணன் முன்னே ஒரு அடி போட்டு நின்றார். ஆனால், நம் ஹீரோவின் புத்திசாலித்தனம் இங்கே தான் வெளிப்படுகிறது.
“ஏய் மச்சான், நீங்க சொல்லினீங்க ‘catch’ பண்ணணும்னு! இதுக்கு இவ்வளவு நெருக்கமாக எப்படி பிடிப்பீங்க? கொஞ்சம் பின்னாடி போங்க!” என்று நம் ஹீரோ சொன்னார். அந்த அண்ணனும் குழப்பத்துடன், பின்னாடி போனார். நம் ஹீரோ பாக்கெட்டிலிருந்து ஒரு சிகரெட் எடுத்து, புல்லாங்குழல் போல சுட்டார்! சிகரெட் நேராக போய், அந்த அண்ணனின் மார்பில் தட்டி, கீழே மழைத் துளிகளில் நனைந்தது – போய் போச்சு!
இது ஒரு போதும் போதவில்லை போல, “மச்சான், பந்து பார்த்து புடிங்க! – இன்னொன்னு வருது!” என்று இன்னொரு சிகரெட்டை சுட்டார். அது கூட, ‘ஸ்ப்ளாஸ்’ – மழைத் தண்ணீரில் விழுந்து போச்சு. மூன்றாவது முறையும் அதே கதை. அந்த அண்ணன் பாதியில் மனம் உடைந்து, “இல்லப்பா, நான் போறேன்” என்று திரும்பி போனார்.
நம் ஹீரோ, ஒரு வெற்றிச் சிகரெட்டை அமைதியாக பிடித்து, தன் வாகனத்தில் அமர்ந்து, “இது தான் நம்ம ஸ்டைல்!” என்கிறார்.
இந்த வாய்ப்பைத் தமிழில் கொஞ்சம் கோட்பாடாக பார்க்கலாம். நம்ம ஊரில் பலரும் ‘சிகரெட்’ கேட்பது, ‘குழம்பு’ வைக்கும் நண்பர்கள், அல்லது தெருவோர வாசிகள் – யாராக இருந்தாலும், அது ஒரு ‘நண்பகார பண்பு’ என்று தான் எடுத்துக் கொள்வோம். ஆனா, சில சமயம், கேட்பவர்களின் முகத்தைப் பார்த்து, நாம் செய்யும் குறும்பு தான் வாழ்க்கையின் சுவை.
இதில் முக்கியமான பாடம் என்ன, நண்பர்களே? இரண்டாவது நபர் தான் கேட்கிறார் – ஆனாலும், நம்ம ‘கம்ப்ளையன்ஸ்’ (கேட்கப்பட்டதை சரியாக செய்யும் பழக்கம்) என்பது, சில சமயம் ஜோடிக்கும் புதுமையை கொண்டு வரும்! “முட்டாள் கேட்பார், புத்திசாலி செய்வார்” என்பதற்கு ஒரு அடையாளம் தான் இந்த கதை.
இதுபோன்று, நம் தமிழ் கலாச்சாரத்தில், பட்டிக்காட்டில் சினிமாக்களிலும், நண்பர்களின் கூட்டத்திலும், ‘கோபம் வந்தாலும், குழப்பம் வந்தாலும்’ சிரித்து சமாளிப்பது தான் நம்ம ஸ்டைல். “நட்புக்காக தந்து விட்டேன், ஆனா நன்கு விளையாடி விட்டேன்!” என்று சொல்லும் நம் ஹீரோவின் மனநிலை, யாரும் மறுப்பதற்கில்லை.
இதையே நாமும் வாழ்க்கையில் ஒருவேளை முயன்று பார்ப்போம் – கேட்கிறவரிடம் சிறிது புத்திசாலித்தனமாக பழகினால், சிரிப்பும், அனுபவமும் இரண்டும் நம்மையே பின்தொடரும்!
நீங்கள் வாழ்க்கையில் இப்படி ஏதேனும் ‘புத்திசாலி கம்ப்ளையன்ஸ்’ செய்து பார்த்திருக்கிறீர்களா? உங்கள் அனுபவங்களை, கருத்துகளை கீழே பகிர்ந்து, இந்த பதிவை நண்பர்களுடன் பகிருங்கள்! நமக்கு சிரிப்பும், சிந்தனையும் ஒரே நேரத்தில் கிடைத்தால், அதைவிட பெரிய சந்தோஷம் வேறென்ன?
நன்றி & வாழ்த்துகள்!
“வீட்டி வாசலில் சிகரெட் பிடிப்பது தவறு, ஆனா புத்திசாலித்தனமாக நடப்பது நல்லது!”
அசல் ரெடிட் பதிவு: Soggy Cigarettes