ராக்கபெல்லர் சென்டரில் 'குரல்'க்கு கீழ் கடைசியில் வென்றவர் யார்? – ஒரு சுறுசுறுப்பான கதை!
ஏன் சில நாட்களில் நம்ம வாழ்க்கை ரஜினிகாந்த் பட ஸ்டைல் ட்விஸ்ட் மாதிரி இருக்காங்கோ? “சட்டம் இருக்கட்டும், நான் உத்தரவு பண்ணுறேன்!” மாதிரி ஒருவர் கட்டுப்பாடுகளை விதிக்க, அந்தக் கட்டுப்பாட்டை நமக்கு ஏற்ற மாதிரி தலைசுழியலோட சமாளிக்கிறோம். நியூயார்க்கில் நடந்த ஒரு சிறிய சம்பவம், நம்ம ஊர் சந்தையில் நடக்குற ஒரு காமெடி த்ரில்லர் மாதிரி தான் இருந்தது!
ஒரு வருடம், குளிர்காலம், கிறிஸ்துமஸ் மரத்தின் விளக்குகளை பார்க்க ராக்கபெல்லர் சென்டர்ல கூட்டம் கூட்டமா மக்கள் வந்து குவிந்துருந்தாங்க. நம்ம கதையின் நாயகன் (Reddit-யில் u/CA2AK2AR) அந்தக் கூட்டத்தில், எல்லாரும் மகிழ்ச்சியோட கிறிஸ்துமஸ் ஸ்பிரிட்டை அனுபவிக்க வந்த மாதிரி நம்ம ஊர் கோவில்கும்பாபிஷேகம் கூட்டம் போலவே.
ஆனா, இங்க ஒரு விதி – பை (Backpack) எடுத்துக்கொண்டு உள்ளே வரக்கூடாதாம்! ஆனா, எல்லாரும் கடை பை, ஷாப்பிங் பாக்ஸ், பிளாஸ்டிக் பை எடுத்துக்கிட்டு இருக்காங்க. நம்ம நாயகன் கேட்டாரு – “நான் என் Backpack-ஐ கைப்பக்கத்தில் பை மாதிரி தூக்கிக்கொண்டு வரலாமா?” – பதில்: “இல்லை, அது கூடாது!”
இதுக்கு நமக்கு தெரியும் பழமொழி – “ஒரு வாயில் பூட்டை போட்டாலும், வெறும் சுவற்றில் ஓர் ஓடை இருக்கும்!” நம்ம நாயகனும் அந்த ஓடைய கண்டுபிடிச்சாரு.
அப்படிங்கிறே, ராக்கபெல்லர் சென்டர் பக்கத்தில ஒரு கடை – இன்னும் நம்ம ஊருக்காரருக்கு சொல்லணும்னா, “அண்ணாச்சி ஸ்டோர்” மாதிரி ஒரு பெரிய ஷாப்பிங் மால்ல, ஒரு ஸ்வெட்டர் வாங்கி, அதுக்கான பெரிய பையை கேட்டாரு. நம்ம ஊரு கடை அண்ணாச்சிக்கும் கம்பெனி – “சின்ன சாமானுக்கு பெரிய பை வேணும்”ன்னு கேட்டா, “எதுக்குங்க?”ன்னு முதலில் கூச்சம், ஆனா கடைசியில் பைய கொடுப்பாங்க!
வாங்கிய ஸ்வெட்டரை Backpack-க்குள்ள வச்சு, அந்த Backpack-ஐ அந்த பெரிய கடை பையில் போட்டாரு. அப்புறம், பேளிக்காரர் மாதிரி தைரியமா அந்த Coral-க்கு (அதாவது, கூட்டத்தை ஒழுங்குபடுத்தும் பகுதிக்கு) போனாரு.
காட்சி – குறைவு தான். ஆனா Coral-ஐ கண்காணித்து நின்ற போலீஸ் அங்கிள் முகத்தில் வந்த “என்னங்க இது?” என்ற மொழியற்ற ஷாக் priceless! “நீங்கள் விதி சொல்லும் போது, நான் வாய்ப்பு தேடுறேன்!” – அப்படின்னு நம்ம ஊர் சின்னவன்-பெரியவன் mentality-யை சூப்பரா காட்டிட்டார்.
இது நம்ம ஊரு சந்தையில் நடக்குற “பிளாஸ்டிக் பை தடை” மாதிரி தான். கடையில் பிளாஸ்டிக் பை தடைன்னு சொல்லுவாங்க. ஆனா, பெரிய பை குடுத்து அதுக்குள்ள நம்ம பைய வச்சிகிட்டு பக்கத்துல வெளியே போன மாதிரி! இங்கும் அதே கதை.
இந்தக் கதையில் முக்கியமான விஷயம் – விதி இருக்கட்டும், சின்ன தந்திரத்துல தான் பெரிய வெற்றி இருக்கிறது. ஆனா, இந்த மாதிரி “Malicious Compliance” (அதாவது, விதியை முறையாக பின்பற்றும் போக்கில் தந்திரம் செய்தல்) நம்ம ஊரு வேலை இடங்களிலயும் நிறைய நடக்குது. ஒரு Boss, “கோப்பை நேராக போட்டுக்கோங்க!”ன்னு சொன்னா, “நேரா போட்டுட்டு, கோப்பின் பெயரையே திருப்பி வைக்கிறோம்!” மாதிரி.
இது சும்மா ஒரு கிறிஸ்துமஸ் காமெடி மாதிரி இருக்கலாம். ஆனாலும், நம்ம வாழ்க்கையில் சில சமயங்களில் விதிகளுக்கு வெளியேவந்து சிந்திக்கிறவங்க தான், நல்ல அனுபவமும், சிரிப்பும், வித்தியாசமான வெற்றியும் பெறுறாங்க.
இப்போ, இந்த ராக்கபெல்லர் சென்டர் சம்பவம் நம்ம ஊர் “கும்பகோணம் ரயில் ஸ்டேஷன்ல, டிக்கெட் இல்லாம பக்கம் வழி போறது” மாதிரி ஒரு காமெடி. ஆனா, இங்க ஒரு நேர்மையான புத்திசாலித்தனம் இருக்கு. விதி உண்டு, ஆனால் அதன் உள்ளார்ந்த பொருளை புரிந்து, அதை நம்ம நலனுக்காக பயன்படுத்தும் ஞானம் சம்பாதிக்கணும் – அதுதான் இந்த கதையின் பிரச்னை!
நம்ம வாசகர்களோட அனுபவம் என்ன? உங்க வாழ்க்கையில இப்படியொரு “நல்ல தந்திரம்” பயன்படுத்தி, விதியை முறையாக மீறி, காமெடியா வெற்றி பெற்ற அனுபவம் இருந்தா, கீழே கமெண்ட்ல எழுதுங்க. நம்ம ஊரு சிரிப்பு, சுட்டித்தனம், புத்திசாலித்தனம் வாழ்க!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Holly Jolly Malicious Compliance