'ரகசியமில்லை சார்! – ஒரு வேலைக்கழகத்தில் 'கமலைக்காத' கருத்து கணிப்பில் வந்த சுவாரசிய பழிவாங்கல்'
“அண்ணா, எல்லாம் ரகசியம் தான்!” – நம்ம வேலைக்கழகத்தில் யாராவது சொன்னா, அது ரொம்பவே நமக்கு நம்பிக்கையை ஏற்படுத்தும். ஆனா, அந்த ரகசியம் சில சமயம் எப்படியாவது வெளியே வந்துடும். இந்த கதையும் அப்படித்தான்!
ஒரு பெருசா வளர்ந்த நிறுவனம். அதிலே இத்தனை வருடம் கழிச்சு, ஒரு டிபார்ட்மெண்ட் முழுக்க ஒருத்தரை மட்டும்தான் மேனேஜ் பண்ணும் அளவுக்கு தொழில்நுட்ப முன்னேற்றம் வந்திருச்சு. நம்ம கதாநாயகன் அந்த ஒருத்தர்தான். அவர் வேலைக்காக பக்கத்து ஊரிலிருந்து வந்திருக்கலாம், ஆனா அந்த டிபார்ட்மெண்ட் சரிவர ஓடுறதுக்கே காரணம் இவர்தான்.
பிறகு ஒரு நாள், மேல் மேலாளர்கள் எல்லாம் சும்மா வாட்ஸ்அப்பில் “left the group” பண்ண மாதிரி, எங்கேயோ போயிட்டாங்க. யாரும் சொல்லி விடல, தெரியாம போச்சு. அப்படியே நாள்கள் ஓடிச்சி.
இப்போ நேரடி மேலாளர் மட்டும் தான். அவருக்கே இந்த டிபார்ட்மெண்ட் என்றால் சோறு ஊத்துறது போல புரியலை. ‘சும்மா அந்தக் கணினி வேலைகள் தான், என்னவோ பெரிய விஷயம் இல்ல’ என்கிற மாதிரி நடந்து கொள்கிறார். ‘கணினி’ன்னாலே இன்னும் பலருக்கு நடுக்கமே!
இவருக்கும் மேல இருக்கும் ஜெனரல் மேனேஜர் – அப்படியே சீரியலில் வரும் பிசாசு மாமி மாதிரி டாக்ஸிக். இவர்கள் இருவரும் சேர்ந்து, அந்த டிபார்ட்மெண்ட் மூடப் போகுது என்ற தகவல் தெரியாம, வேலை செய்யும் நபர்களை திரும்ப திரும்ப கேள்வி கேட்டு, “நீங்க இங்க என்ன பண்ணிட்டு இருக்கீங்க?”ன்னு கேட்டு, பக்கத்து ஊரு பாகுபாடு காட்டி, தூக்கி எறிந்து பேசுவாங்க.
அந்த டாக்ஸிக் காலத்தில், அந்த நபர் ஒவ்வொரு அவமானத்தையும், ஊக்கமற்ற பேச்சையும் டாக்யுமெண்ட் பண்ண ஆரம்பிச்சாரு. நம்ம ஊர்ல யாராவது மேனேஜர் மேல புகார் சொன்னா, மேலே போய் அடிச்சுடுவாங்க என்பதால, அவர் சும்மா “note” பண்ணிகிட்டு இருந்தார்.
ஆனா ஆண்டுக்கு ஒருமுறை வரும் “ரகசிய கருத்துக்கணிப்பு” வந்துச்சு! நம்ம நபர், அந்த survey-ல, அந்த டாக்ஸிக் மேலாளரின் ஒவ்வொரு தவறையும், அவமானப்படுத்தும் வார்த்தைகளையும், மற்ற மேலாளர்களை எப்படி குறை சொல்றாங்க என்பதையும், பக்குவமா கொஞ்சம் சிதறலா எழுதி அனுப்பிட்டார். “இது யாரும் படிக்க மாட்டாங்க, ரகசியம் தானே!”ன்னு நினைச்சாரு.
எல்லாம் சரி, அந்த டிபார்ட்மெண்ட் மூடப்பட்டு, புதிய ஜெனரல் மேனேஜர், ரீஜியனல் மேனேஜர் வந்தாங்க. பழைய டாக்ஸிக் ஜெனரல் மேனேஜர், சில பேர் “இல்லற தவறுகளுக்காக” வெளியேறினாங்க. (நம்ம ஊர்ல இதுக்கு “கணக்கில் கூடாத குற்றச்சாட்டு”ன்னு சொல்வாங்க!)
புது மேலாளர்கள் வந்ததும், அந்த “ரகசிய” கருத்துக்கணிப்பு எல்லா மேலாளர்களும் முன்னாடி வாசிக்க ஆரம்பிச்சாங்க. நம்ம நபர் எழுதிய பக்கம் வந்ததும், “இத மட்டும் பக்கத்துல வச்சிட்டு, பிறகு பார்க்கலாம்”ன்னு புது ஜெனரல் மேனேஜர் சொன்னாரு. ஆனா, டாக்ஸிக் மேலாளர் – “எல்லா விமர்சனமும் வாசிக்கணும், நல்ல முறையில் இருக்கணும்!”ன்னு வாதம் பண்ணினாங்க. அவருக்கு, அந்த கெட்ட விமர்சனம் வேறொரு மேலாளரை பற்றிதான் என்று தூக்கி பிடிச்சிருந்தது.
அப்போ அந்த பக்கம் வாசிக்க ஆரம்பிச்சதும், ஒவ்வொரு முகமும் வெங்காயம் போல சிவந்தது. அந்த மேலாளரின் ஒவ்வொரு தவறும், அவமானமும், கீழ்த்தரமான பேச்சும், எல்லாம் அடுத்தடுத்தடுத்து வாசிக்க ஆரம்பிச்சாங்க. HR-க்கு தெரியாம இருந்த complaint-கள் எல்லாம் வெளியில் வந்தது போல.
இதுக்கப்புறம், அந்த மேலாளர் எல்லா மேலாளர்களிடமும் மன்னிப்பு கேட்டாராம். ஆனா நம்ம நபர், அவருடைய ஒரே கூலாக இருந்த நண்பர், இவருக்கு ஒரு மன்னிப்பும் வரல. அதுவும் சரி, அந்த மேலாளர் எப்போதும் பேசுறதையே நிறுத்திட்டாரு! வேற மேலாளர்கள் எல்லாம் அப்படியே சிரிச்சு பார்ப்பது மட்டும் கிடைத்துக் கொண்டது.
கடைசியில், “நீங்க எப்போவும் வெளியே போக மாட்டீங்க”ன்னு அவங்க பேச்சை கேட்டு, நம்ம நபர் வேலைவிட்டு வெளியேறி விட்டார் – அதுவும் நல்ல தொகை கிடைத்தபடி!
இந்த கதை, நம்ம ஊர்ல ஓடுற “ரகசியம்” என்ற பெயரில் நடக்கிற ‘பொது ரகசியம்’ – எப்போதாவது வெளியில் வந்துடும், அதுவும் நம்ம எதிர்பார்ப்புக்கு அப்பாற்பட்ட நேரத்தில், அதுவும் பெரிய பழிவாங்கலாக மாறும் என்று சொல்லும் ஒரு அற்புதமான உதாரணம்.
முடிவில்:
நம்ம வேலைக்கழக வாழ்க்கையில் இப்படிப்பட்ட டாக்ஸிக் மேலாளர்கள் இருந்தால், நம்மளால எங்களாகவும் சரி, நேர்மையாகவும் வாழ முடியும் என்று நம்புவோம். ரகசியம் என்ற பெயரில் எல்லா survey-க்கும் உண்மையையா எழுதீங்கனா, ஒருநாள் அது நல்ல பழிவாங்கலா வேலை செய்யும்!
நீங்களும் இதுபோன்ற அனுபவங்களை சந்தித்திருக்கிறீர்களா? உங்கள் கருத்துக்களை பதிவில் பகிர்ந்துகொள்ளுங்கள்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Not so confidential Survey