லிஃப்டில் நடந்த புது 'பொறுக்கி பழி' – ஒருத்தருக்கு தமிழ் ஸ்டைலில் பதில் கொடுத்த கதை!
நம்ம ஊர்லயே ஒரு பழமொழி இருக்கு – “பழிக்கப் பழி வாங்கினால் பசுவும் காலைக் கொடுக்கும்!” ஆனா எல்லா பழியும் பெரியதா இருக்க வேண்டியதில்லை. சில சமயங்களில், ஒரு சின்ன பழி கொள்வதும் வாழ்க்கைக்கு ஒரு சுவையைக் கொடுக்கிறது. அதுதான், இன்று நம்ம Reddit-ல வந்த ஒரு கதையை நம்ம தமிழ்ச்சுவையில் உங்களுக்காக சொல்லப்போறேன்.
ஒரு ஹோட்டலில் வேலை சார்ந்த பயணத்தில் ஒரு வாரம் தங்கியிருந்தார் கதையின் நாயகன் (அல்லது நாயகி). நம்ம ஊர்ல கார்ப்பரேட் வேலைக்கு போறவங்கலா, அப்படி ஒரு வெளிநாட்டு நகரத்தில் ஒரு வாரம் தங்கினால், காலை டீ, பஜ்ஜி, சுண்டல் எல்லாம் கிடைக்குமா? கிடையாது! அதுவும் காலை rush-ல லிஃப்ட்-ல் பயணிக்கிற கதையைப் போடுங்க.
“அக்கா, கொஞ்சம் வழி விட முடியுமா?”
நெஜமாக, நம்ம ஊர்லயும் லிஃப்ட்-ல் crowd-னா, எல்லாரும் சத்தம் போட்டுத் தள்ளிக்கொண்டு வருவாங்க. ஆனா, அங்கே எல்லாரும் தண்ணி போல அமைதியா இருக்கணும். அப்படித்தான், கதையில ஒரு நாள், ஹோட்டல் லிஃப்ட் கதவை திறந்ததும், ஒரு மேடம் தனது கணவர் (அல்லது காதலர்) உடன் நெருங்கி வந்துட்டாங்க. அதே வேகத்தில் நம்ம நாயகன் வெளியே வர நினைக்க, அவங்க முன்னாடி வந்து, “நான் தான் முதல்ல போவேன்!”ன்னு சொல்லிக்கிட்ட மாதிரி நேரில் நின்றாங்க.
அவரோ, “ஓஹோ, உங்க வேகம் பாத்தா, நம்ம சென்னை சாலையில பைக் ஓட்டும் ஆளும் பயப்படுவான்!”ன்னு மனசுக்குள்ள நினைச்சாராம். அவர் கணவர் மட்டும் நல்ல முறையில் நம்ம நாயகனுக்கு வழி விட்டாராம்.
இரண்டாவது நாள் – பழிக்குப் பழி!
அடுத்த நாள், நேரம் ஒத்திகை போல், மறுபடியும் அந்த மேடமே... இதுக்குப் பெயர் தான் 'பாக்கியோடு பழி வாங்குதல்'! இந்த முறை நம்ம நாயகன் மனசுல “இன்னிக்கு நான் தான் ஜெயிப்பேன்!”ன்னு முடிவு பண்ணிக்கிட்டாராம்.
லிஃப்ட் கதவு திறந்ததும், அவர் “இன்று இல்லை!”ன்னு ஒரே வேகத்தில் வெளியே வந்தாராம். அப்போ, மேடம் எதிர்க்கொண்டார், நம்மவர் சின்னதா இருந்தாலும், ஒரு நல்ல 'ஷோல்டர்-செஸ்ட்' செக்! அவர்கள் சற்றே தடுமாறி, நம்ம நாயகனை கேட்டுப் பார்க்கும் ஒரு 'கோபமுள்ள பார்வை'. அவர் மட்டும், 'பொறுக்கி பழி'யின் வெற்றிக்குப் புன்னகை காட்டி, ஜெயிப்போல கிளம்பிட்டாராம்.
நம்ம ஊர் பழிச்சொல்லும், இந்த பழிக்குப் பொருத்தம்தான்!
நம்ம ஊர்ல, “நாயை அடிச்சா, அவன் கண் ரத்தம் வந்தா தான் திருந்துவான்!”ன்னு சொல்வாங்க. அந்த மாதிரி, ஒருத்தர் தன்னால் மற்றவர்களுக்கு இடம் கொடுக்க மறுக்கும்போது, ஒரு நாள் அதே அனுபவத்தை அவரே அனுபவிக்கிறார்னு சொல்வதுதான் இந்தக் கதையின் சுவை.
பொதுவா, நம்மலோட சுத்தம், பொறுமை, மரியாதை எல்லாம் வெளி நாட்டில் அதிகம் என்று நம்புறோம். ஆனால், அங்கும் நம்ம ஊரு மாதிரி சிலர் சுத்தமாக இருக்க மாட்டாங்க. 'அட, இந்த மேடம் நம்ம வீட்டுக் காரி இருந்தா, அம்மா ஒரு நல்ல பேசும்!'ன்னு நம்ம மனசுக்குள்ள நினைச்சுடுவோம்.
பழி வாங்கும் சின்ன சந்தோஷம்
இதுல நம்ம நாயகன் பெரிய பழி எதுவும் எடுக்கல. ஆனா, ஒரு சின்ன புன்னகை, ஒரு சமயத்தில் நம்மையும் வெற்றிகரமானவரா உணர வைக்கிறது. அப்புறம், லாபியில் மறுபடியும் இவரை பார்த்ததும், அந்த மேடம் கொடுக்கும் 'ஆத்திர பார்வை'க்கு நம்மவர் 'புன்னகை'யோட பதில் சொன்னாராம்.
நம்ம உரையாடல்!
இந்தக் கதையில உங்களுக்கு என்ன தோணுது? நம்ம ஊர்ல லிஃப்ட்ல அல்லது பஸ்ஸ்ல இதுபோன்ற அனுபவம் உங்களுக்கு இருந்திருக்கா? இதுபோன்ற சின்ன பழிக்குப் பழி எடுத்த அனுபவங்களை கீழே கமெண்ட்ல எழுதி பகிர்ந்துக்கோங்க!
நம்ம சமூகத்தில் ஒழுங்கும் மரியாதையும் முக்கியம். ஒருவருக்கொருவர் இடம் கொடுத்து நடப்பது நம் பண்பாட்டின் பெருமை. ஆனாலும், சில சமயம் சின்ன பழிகள் வாழ்க்கை சுவை கூட்டும் – சிரிப்போட படிக்க மறக்காதீங்க!
நன்றி! அடுத்த பதிவில் சந்திப்போம். உங்கள் அனுபவங்களும் கருத்துகளும் அவசியம் கமெண்ட்ல பகிரவும்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: I purposefully walked into a woman who wouldn't let me off the elevator.