வாசிக்கத் தெரியாதவர்கள்: ஹோட்டல்ல நடந்த ஒரு அசாதாரண சம்பவம்!
வணக்கம் நண்பர்களே!
நம்ம ஊர்ல “கண்ணுக்கு முன்னாடி இருந்தாலும் கவனிக்க மாட்டாங்கப்பா!” என்று பெரியவர்கள் சொல்வதை நாமெல்லாம் கேட்டிருப்போமே. ஆனால், அந்த சொல் ஒரு ஹோட்டலின் முன்பகுதியில் நடந்த சம்பவத்தை கேட்டதும் எனக்கு ரொம்பவே வலுவாக நினைவுக்கு வந்தது. இந்த நிகழ்வு நடந்தது, அமெரிக்காவிலுள்ள ஒரு ஹோட்டலில். ஆனா நம்ம ஊரு ஆசாமிகள் மாதிரியே, அங்கும் சிலர் வாசிக்கறத விட, நேரடி அனுபவத்தையே முக்கியமாகக் கொண்டாடுறாங்க போல!
இப்போது அந்த ஹோட்டலில் நடந்ததைச் சொல்றேன்.
ஒரு வார இறுதியில், ஹோட்டல் முன்பக்கமும், கோர்ட்யார்டும் புதுப் புது சிமெண்ட் போட்டுக்கொண்டிருந்தது. அதனால், அந்த வழியாக யாரும் வரக்கூடாது என்று "அடைக்கப்பட்டு உள்ளது", “தயவு செய்து பக்கவழி வாசலை பயன்படுத்தவும்” என்று பெரிய பெரிய வார்த்தைகளில் பல பல பலகைகள் வைத்திருந்தார். மேலுமா? ரோப்பும், சேதுரு பசையும்கூட! நம்ம ஊர்ல சாலையில் சிமெண்ட் போட்டுக்கொண்டிருக்கும்போது, “பாதுகாப்பு” என்று ஒரு பிளாஸ்டிக் கட்டி வைக்குறாங்களே, அதே மாதிரி.
ஆனா மக்களுக்கு அந்த எல்லாம் எதுவும் தெரியவே இல்லையா?
அந்த ஹோட்டலில் முன்பக்கம் முழுக்க “உள்நுழைவு இல்லை” என்று எழுதி, பக்கவழி வாசல் 2 அடி தூரத்தில் இருந்தது. அதுக்கும் மேலாக, “Desk-க்கு இங்கவாசல் திறந்திருக்கு” என்று direction arrow வைத்திருந்தார்! ஆனாலும், ஒரு சிலர் (நம்ம ஊர்ல ‘நம்ம ஆளு' மாதிரி) நேரா சிமெண்ட் போட்ட இடத்தில ஊடுவந்து, காலில் சிமெண்ட் ஒட்டிக்கொண்டு, கதவை தட்டி, “அக்கா கதவு திறக்கலாமா?” என்று கேட்பது போல, அங்கும் கதவை தட்டினாங்க!
இந்த மாதிரி ஒரு சம்பவம் நடந்ததும், அந்த ஹோட்டல் முன்கணவர் (front desk staff) கோபம் வந்துட்டார். “அண்ணே, இவ்வளவு சைன்கள் போட்டிருக்கோம், பாத்தீங்களா?” என்று கேட்டப்போ, அந்த விருந்தினர் முகத்தில் ஒரு பெரிய குழப்பம்! நம்ம ஊர்ல போல, “நான் என்ன பிழை பண்ணேன்?” என்ற முகபாவனை. இப்படி, வாசிக்காம நம்ம வாழ்க்கையை சும்மா சிக்கலாக்கிக்கிறாங்கப்பா!
இந்த சம்பவம் எனக்கு நம்ம ஊர்ல நடந்த சில சம்பவங்களை நினைவுபடுத்துகிறது.
ஒரு முறை, நம்ம தெருவில் புதுசா சிமெண்ட் போட்டிருந்தாங்க. எல்லாரும் “வாய்ப்பே இல்லை, இங்க யாரும் நடக்க மாட்டாங்க” என்று நினைச்சாங்க. ஆனா ஒரு சின்ன பையன், சிமெண்ட் மேல நடந்துவிட்டு, ஒரு cute smile போட்டுடான்! அதே மாதிரி, சில பேருக்கு வாசிக்கும் பழக்கம் இல்லைன்னா, குறைந்தபட்சம், ரோப்பும், தடுக்கும் பசையும் கூட கவனிக்காம போகுறாங்க.
இதிலிருந்து நாம என்ன கற்றுக்கொள்ளலாம்?
1. சைன் போடுறது மட்டும் போதாது, மக்கள் அதை வாசிக்கணும்.
2. சிலர் நேரா தலையில விழுந்தாலும் கூட, “இதுல என்ன பிரச்சனை?” என்று தான் கேட்பார்கள்.
3. நம்ம ஊர்ல மாதிரி உலகத்துலயும் “வாசிக்காத ஆள்கள்” எங்கும் இருக்காங்க!
இந்த சம்பவம் நம்ம வாழ்க்கையில பல இடங்களில் நடக்கக்கூடியது. கடையில் “இங்கு புகையிலை வேண்டாம்” என்று எழுதியிருக்கும்; ஆனாலும் ஒரு மூதாட்டி “இங்க கொஞ்சம் வைக்கலாமா?” என்று கேட்பது போல! அல்லது, பஸ்ஸில் “முன்பக்க வாசல் மட்டும் திறந்திருக்கு” என்று சொல்லியும், பின்னாடி வாசலைத் தட்டிக்கொண்டு நிற்கும் பயணிகள்!
இதெல்லாம் சொல்வதற்கு, மக்கள் எப்போதுமே சின்ன விஷயங்களை கவனிக்காமல், நேரடி அனுபவத்திலையே நம்பிக்கை வைக்கிறாங்க. இதுக்குத்தான் நம்ம ஊர்ல “பார்த்து நட” என்று சொல்லுவாங்க. ஆனா, சிலர் “பார்த்தாலும்” நடக்க மாட்டாங்க!
இந்த பதிவை படிக்கிற உங்க அனுபவங்களும் பகிர்ந்துக்கோங்க. உங்கள் வாழ்க்கையிலும் வாசிக்காம நடந்த சம்பவங்கள் இருந்தால் கீழே கமெண்ட் பண்ணுங்க. நம்ம எல்லாருக்கும் சிரிப்பு உண்டாக்கும்!
வாசிப்பது மட்டும் போதாது, புரிந்து நடக்கவும் மறக்காதீங்க!
நன்றி, சந்தோஷமாக இருங்க!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Can’t Read