'வாடிக்கையாளர்களை நம்பும் விஷயம்: ஒரு பக்கேஜ் கடையில் நடந்த காமெடி கதையா, கவலைக்குரியா?'
பொதுவாக நம்ம ஊரில் என்ன நடந்தாலும், "நம்பிக்கையே வாழ்வின் அடிப்படை"ன்னு பெரியவர்கள் சொல்வாங்க. ஆனா, அந்நம்பிக்கை எங்கே எல்லாம் தேவைப்படுதுன்னு தெரியாம, சிலர் எல்லா இடத்திலும் அதை எதிர்பார்க்கிறாங்க. இப்போ, பக்கத்தில இருக்குற பக்கேஜ் டெலிவரி நிலையம் கூட வாடிக்கையாளர்களை நம்பணும் போல! ஆனா, ஓர் ஆட்சி இருக்கிற இடத்துல ஒழுங்கும் பாதுகாப்பும் முக்கியம், இல்லையா? இதோ, ஒரு அமெரிக்க கடையில் நடந்த ஒரு காமெடி சம்பவம், நம்ம ஊரு சுவையோடு!
அந்த கடை, நம்ம DHL, Blue Dart மாதிரி, பொருள்களை டெலிவரி செய்யும் இடம். "வாங்கிக்கறவர்கள் யார்? சரியான ஆளுக்கு கொடுக்குறோமா?"னு கவலைப்படுறாங்க. அதனால, கடை விதி - அரசு வழங்கும் அடையாள அட்டை (ID) இல்லாமல் பக்கேஜ் கொடுக்கவே மாட்டாங்க. இப்படி ஒரு நடைமுறை நம்ம ஊருலயும், குறிப்பா, முக்கியமான டாக்குமென்ட் அல்லது விலை உயர்ந்த பொருள்கள் வாங்குறப்போ, பொதுவா இருக்கும்.
இந்தக் கதையில, ஒரு வாடிக்கையாளர் - நம்ம கிராமத்து பெரியவர்கள் போலவே - கடைக்கு வர்றாங்க. பெரிய வாசல் போர்டு - "ID எடுத்துக்கிட்டு வாங்க"ன்னு சொல்லிக்கிட்டு இருக்கு. ஆனா, அவர்கள் ID-ஐ மறந்துவிட்டாராம்.
வாடிக்கையாளர்: "நான் அடையாள அட்டை மறந்துட்டேன். என் பேரும் முகவரியும் சொன்னா, பக்கேஜ் தரலாமா?"
கடை ஊழியர்: "மன்னிக்கணும், இங்க விதிமுறைகள் கடுமையா இருக்கு. ID இல்லாம தர முடியாது."
இது கேட்டவுடன், வாடிக்கையாளர் எதுவும் சொல்லாம போய் விடுறாங்க.
ஒரு மணி நேரம் கழிச்சு, அவர்கள் ID எடுத்துக்கிட்டு திரும்ப வர்றாங்க. "இப்போ என்னாலே பக்கேஜ் தர முடியாம இருந்தது ஏன்?"ன்னு கேட்க ஆரம்பிக்குறாங்க.
வாடிக்கையாளர்: "நான் தான் சொன்ன முகவரி, என் பெயர். இன்னும் யாருக்கிட தான் அது இருக்கும்?"
கடை ஊழியர்: "அதான், அண்ணா/அக்கா! நம்மல நம்பி விட முடியாது, ஒவ்வொருவருக்கும் சரியான பொருள் போகணும். இதுதான் விதி."
இந்த நேரத்தில், "நீங்க நம்ம வாடிக்கையாளர்களை நம்பலையா?"ன்னு வாடிக்கையாளர் கேட்க, ஊழியர் புன்னகையோடு பதில் சொல்றாங்க: "நான் உங்களை பாத்ததே இல்ல. நம்ம கடையில் ஒழுங்கு முக்கியம்."
இப்படி சொல்லியும் வாடிக்கையாளர் கஷ்டப்பட்டு ID-யை கையில் பிடிக்க, ஊழியர் சரி பார்த்து பக்கேஜ் எடுத்து தர்றாங்க.
அடுத்த கட்டம் – கையொப்பம் போடணும். "இப்போ நான் கையொப்பம் போடலையென்றா என்ன பண்ணுவீங்க?"னு வாடிக்கையாளர் ஆத்திரமா கேட்க, ஊழியர் நேரடியாக: "கையொப்பம் இல்லாதா, பக்கேஜ் கிடையாது!"
அவங்க கையொப்பம் போட்டு, பேனா வீசி, பக்கேஜை பிடிச்சுக்கிட்டு வெளியே போய்டுறாங்க.
இந்த சம்பவம் முடிஞ்சதும், கடை மேலாளர் வந்து ஊழியரிடம் கேட்குறாங்க: "உண்மையாவே, அவங்க 'நீங்க நம்பிக்கையில்லையா?'ன்னு கேட்டாங்களா?"
ஊழியர் சிரிச்சுக்கொண்டு: "ஆமாங்க!"
மேலாளர் கூப்பிடுறாங்க: "வயசு ஆன பிறகும், இப்படிப் பிள்ளைச் சிந்தனை வைத்திருக்க முடியுமா?"
ஊழியர் உடனே நம்ம ஊர் பழமொழி போல: "மறந்துருங்க, இவரு இன்னும் நைஜீரியன் பிரின்ஸ் பணம் அனுப்புவார்னு நம்புறவரு போல!"
நம்ம ஊரு கண்ணோட்டம்:
இந்தக் கதையில, நம்ம ஊரு வாடிக்கையாளர்களும் கடை ஊழியர்களும் அடிக்கடி சந்திக்குற ஒரு விஷயம் தான். பத்திரப்படுத்தும் நோக்கத்தில விதிமுறைகள் இருக்குறதானாலே, அது நம்ம மேல சந்தேகம் வைக்குறதல்ல. "பழைய நம்பிக்கை"யும், "புதிய பாதுகாப்பு"யும் இடையே ஒரு சில சமயங்களில் சண்டை வரும். ஆனா, மொத்தத்தில் நம்ம ஊரு மக்களும், "நம்பிக்கை இருக்கட்டும், பாதுகாப்பும் இருக்கட்டும்!"னு சமநிலைப் பார்க்கறது நல்லது!
நம்ம ஊர்லயும், கடையில் புகுந்து "நான் தான் அந்த முகவர், என் பேரு சொன்னா போதும்!"ன்னு கேட்கும் பெரியவர்கள், "அம்மா, விதிமுறை இருக்கே, அதைப் பின்பற்றுங்க!"னு சொல்லும் பையன்கள் – இந்தக் கலவையே வாழ்வின் சுவை!
நீங்க என்ன நினைக்கிறீங்க? நம்ம ஊரில இதே மாதிரி அனுபவம் உங்களுக்கு இருந்திருக்கு? கீழே கமெண்ட்ல பகிருங்கள்!
சிறுகுறிப்பு:
பொது இடங்களில் சின்ன சின்ன விதிமுறைகள் இருந்தால், அது சந்தேகத்துக்காக இல்ல; நம் பாதுகாப்புக்காக! 'நம்பிக்கை'யும், 'ஒழுங்கும்' இரண்டும் வாழ்க்கையில் சமநிலையா இருந்தால் தான், நிம்மதியா இருக்க முடியும்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Are you saying you don't trust your customers?!