'வாடிக்கையாளர் கைபேசி – காசும் கட்டாம, கணக்கும் காட்டாம!'
நமக்கெல்லாம் தெரிந்த விஷயம் – இன்று அண்ணன், தங்கை, அப்பா, அம்மா எல்லாரும் கைபேசியை விட்டே தூங்க மாட்டாங்க. ஆனா, இந்தக் கதையில் ஒரு வாடிக்கையாளர், அந்த கைபேசியை மட்டும் விடவே இல்ல... கடை ஊழியர் முன்னாடி நிக்குறார், ஆனா, இவர் கண்ணும் மனசும் கைபேசியில்! இதெல்லாம் பாத்தா, நம்ம ஊர் ரேஷன் கடை வரிசையிலயும் இவங்க ஜெயிக்கலாம் போலிருக்கு!
இப்படி ஒரு நாள், ஒரு பிரிண்ட் அங்கடியில் நடந்த சம்பவம் தான் இந்தக் கதை. சொந்தக் கடையா, பெரிய நிறுவனமா தெரியல, ஆனா, நம்ம ஊரு Xerox கடை மாதிரி தான் நினைச்சுக்கோங்க. ஒரு வாடிக்கையாளர் உள்ள வந்தாரு. "எனக்கு இதை பிரிண்ட் பண்ணனும்"ன்னு சொன்னாங்க. கடை ஊழியர் நல்ல மனிதர்; சின்னதொரு சின்னஐக் காட்டி, "இந்த mail id-க்கு அனுப்புங்க"ன்னு சொன்னார். நிஜம் சொல்றேன், இந்த வேலைக்கு ஒரு நிமிஷம் கூட ஆகல.
பிரிண்ட் ஆயிடுச்சு, காகிதம் கையில, கணக்கு மெஷின்ல போட்டுட்டு counter-ல் வச்சாரு. இப்போ, வாடிக்கையாளர் எங்க இருக்காரு? கண்ணும் மனசும் கைபேசியில்! நம்ம ஊழியர், "இவர் பணத்தை arrange பண்ணுறாரோ?"ன்னு பொறுமையா நிக்குறார்.
அரை நிமிஷம் கழிச்சும், வாடிக்கையாளர் இன்னும் பார்த்துக்கிட்டே இருக்காரு. "இன்னும் ஒரு file அனுப்புறீங்களா?"ன்னு கேட்க, "ஆமாம்"ன்னு சொல்றார். இன்னும் ஒரு நிமிஷம் கழிச்சும், mail-ல் எதுவுமே வரல. மீண்டும் கேட்கிறார் – "இன்னும் file எதாவது இருக்கு?" – அதுக்கும் "ஆமாம்" தான் பதில்.
அப்புறம், "வேற எதுவுமே print வேணாம் போலயே?"ன்னு நேரடியா கேட்டுட்டாரு. "ஆமாம்" – அதே பதில்! எப்படியோ, "மொத்தம் $4-க்கும் குறைவா"ன்னு சொல்ல, வாடிக்கையாளர் முதல் முறையாகக் கண்ணைத் தூக்கி, பையில் கை வைக்கிறார்.
அங்க தான் climax – $3.50க்கு $100 நோட்டு! நம்ம ஊழியர் "இல்ல, இந்த $100க்கு change எடுக்க முடியாது"ன்னு சொன்னாரு. வாடிக்கையாளர், "என்னிடம் card இல்லை, cash தான் இருக்கு"ன்னு சொல்ல, கடை ஊழியர் மீண்டும், "இல்ல, change இல்லை"ன்னு கூறினார்.
வாடிக்கையாளர், "ஓ, அப்போ print-யும் வேண்டாம்"ன்னு தூக்கிக்கிட்டுப் போயிட்டார்! அவளோட காகிதமும், கடை ஊழியரோட பொறுமையும் அங்கயே தங்கிட்டது.
நம்ம ஊரு அனுபவம்
இதெல்லாம் பாத்தா, நம்ம ஊர் பஸ்ஸில conductor-க்கு "ஒரு ரூபாய்க்கு ₹500 note" கொடுத்து, "change இல்ல"ன்னு சண்டையாடுற scene நினைவுக்கு வருது இல்ல? அதே மாதிரி தான். இன்னும் நம்ம ஊர் xerox கடையில, "வேற ஏதாவது xerox வேணுமா?"ன்னு 5 தடவை கேட்டும், "இல்ல அண்ணா"ன்னு சொல்லி, அப்புறம் "அண்ணா, last-aa ஒரு பக்கம் வேணும்"ன்னு சொல்லும் வாடிக்கையாளர்களும் இருக்காங்க.
நம் தமிழ்நாட்டில், கடை counter-க்கு முன்னாடி நிக்குறபோதே, வாடிக்கையாளர்கள், "காசு exact-ஆ இருக்கு, change வேணாம்"ன்னு சொல்லி, வெகு பெருமிதத்தோடு பணத்தை தருவாங்க. ஆனா, சில பேரு – "ஏன், நான் பெரிய நோட்டுல தரக்கூடாதா?"ன்னு argue செய்வாங்க. கடை ஊழியர் counter-ல இருக்கும் petty cash-க்கு தான் ரொம்ப கஷ்டம்!
கைபேசி கலாச்சாரம் இப்போது எல்லா இடத்திலும் உள்ளே புகுந்திருக்கிறது. கையில phone-யும், காதுல earphone-யும், மனசு எங்கோ... counter-ல நிற்பது ஒரு சடங்காகி விட்டது. கொஞ்சம் நேரம், counter-க்கு முன்னாடி நிக்கும்போது, "ஏய், அண்ணா/அக்கா, transaction முடிக்குறதுல மட்டும் போன் வைச்சு பாக்கலாம்"ன்னு நினைக்குறது பெரிய குற்றமா?
சின்ன தகவல்
இது மாதிரி, சின்ன amount-க்கு பெரிய நோட்டு கொடுக்குறது, கடை ஊழியர்களுக்கு பெரிய தலைவலி. அவர்கள் cash counter-ல பெரிசா change வைக்க மாட்டாங்க. நம்ம ஊரு போல, வாடிக்கையாளர்கள் "ஒரு ரூபா coin இல்ல, ₹200 note இருக்கு, change குடுங்க"ன்னு கேட்டா, "change இல்ல"ன்னு சண்டை வரும். அதே மாதிரி தான் இந்தக் கதையும்!
முடிவில்...
வாடிக்கையாளர்களே, கடை counter-க்கு வந்தா, கைபேசியை கொஞ்ச நேரம் வச்சு, ஊழியரிடம் நேரில் பேசுங்க. உங்க வேலை சுலபமா முடிஞ்சிடும். கடை ஊழியர்களுக்கும், உங்களுக்கும் நேரமும், பொறுமையும் சேமிக்கலாம். அடுத்த தடவை, xerox கடையில, பஸ்ஸில, அல்லது tea stall-ல transaction பண்ணும்போது, "கைபேசி கீழ வையுங்க, கணக்கு மேல பாருங்க!"
உங்களுக்கு இதெல்லாம் நடந்த அனுபவம் இருக்கா? கீழ கமெண்ட்ல பகிரங்க! "நம்ம ஊர் வாடிக்கையாளர்கள் எப்படி இருக்காங்க?" – அதை எல்லாம் ரசிப்போம், ரசிக்க விடுவோம்!
(நன்றி வாசகர்களே! உங்கள் கருத்துக்களை எதிர்பார்க்கிறேன்.)
அசல் ரெடிட் பதிவு: Put the phone down and pay me