வாடிக்கையாளர் கழிவறைச் சாகா: ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனிஸ்ட் ஒரு நாள் அனுபவம்!
யாருக்குத் தெரியும், ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனில் வேலை செய்கிறவர்கள் அப்படியே சும்மா இருக்கிறார்கள் என்று நினைக்கிறீர்களா? இல்லையே! அவங்க வாழ்க்கையில் தினமும் புதுசு புதுசு டிராமா நடக்குது. ஒரு கத்திப்போல் கூர்மையான வாடிக்கையாளர் விமர்சனம், யாராவது கார்ப்பரேட் வாடிக்கையாளரின் கோபம், குளிர்ந்திருக்கும் ஏசி, கதிரவன் போல வெயில் – இப்படி எல்லாமே ஹோட்டல் முன்பதிவாளர் வாழ்க்கையின் ஒரு பகுதி. ஆனா, நம்ம கதை இன்னும் கொஞ்சம் “பெரிய விஷயம்தான்”!
ஒரு இரவு, அடிக்கடி சத்தமில்லாமல் வேலை செய்யும் ஹோட்டல் முன்பதிவாளர் ஒருவருக்கு, இரவு 12 மணியளவில் ஒரு அழைப்பு வருகிறது. “மாமா, என் ரூம்ல கழிவறை அடைஞ்சுருச்சு!” என்று ஒருவர் அழைக்கிறார். இப்போ, நம்ம ஊர்லே, வீட்டுலே கூட கழிவறை அடைஞ்சா, வீட்டுக்காரி, அப்பா, பக்கத்து வீட்டு அண்ணன் – யாராவது ஓடிட்டு வந்து, பிளஞ்சர் எடுத்து அலம்பி விடுவாங்க. ஆனா ஹோட்டல் என்றாலே அது ஒரு பெரிய ‘ப்ராசஸ்தான்’!
இந்த ஹோட்டலில், முன்பதிவாளர் ஒருத்தர் maintenance வேலை பார்ப்பதில்லை. அதுவும், “நான் ராத்திரி வேலையில்தான் இருக்கிறேன், ஹோட்டல்லே இல்ல” என்று வாடிக்கையாளர் சொல்றப்போ, பிளஞ்சர் எடுத்து போய் unclog பண்ண முடியுமா? அதான், “நம்ம ஊர்ல பிளஞ்சர் மட்டும் போதும்” என்று நினைக்கிறோம், ஆனா maintenance tech காலை 8:30க்கு தான் வர்றாராம்!
“நீங்க maintenance ஆளுக்கு அனுமதி கொடுக்கலாமே?” என்று கேட்டாலே, அவர் “நான் தூங்கிக்கிட்டு இருக்கப்போ maintenance ஆளை கடைசியில் கூட விடமாட்டேன்” என்று சொல்லி விட்டார். இப்போ, அவங்க தூங்கும் நேரம், maintenance ஆளின் வேலை நேரம் – இரண்டுமே match ஆகவில்லை. கையில் இருக்கும் வாய்ப்பு – வாடிக்கையாளருக்கு பிளஞ்சர் கொடுத்து, தானே unclog பண்ண சொல்லி விடலாம் அல்லது வேறொரு ரூமுக்கு மாற்றலாம். ஆனா, இது எல்லாம் அவர் மனதில் பதியவில்லை.
ஆச்சரியமா இருக்கா? நம்ம ஊர்லென்ன, ஒரு பக்கத்து வீட்டு முருகன் கூட, “அண்ணா, கழிவறை அடைஞ்சுருக்கு, பிளஞ்சர் கொஞ்சம் கொடுத்து விடுங்க” என்று சொன்னாலே உடனே ஓடிட்டு வந்து unclog பண்ணிடுவாங்க. ஆனா, இங்க maintenance வேலைக்கு தனி ஆள், அவருக்கும் நேரம் கட்டுப்பாடு.
இதுல இன்னொரு திருப்பம்: “நான் தூங்குறேன், யாரும் disturb பண்ணக்கூடாது” என்று சொல்லி, ஹவுஸ்கீப்பர் வரும்போது கதவை திறக்காமல் தூங்கிக்கிட்டாராம். பிறகு, கழிவறை unclog ஆகலையே என்று, வெறுப்பில் மூன்று நான்கு முறை flush பண்ணி விட்டாராம்! ஹோட்டல் லாபியில் இருந்த ceiling-லே தண்ணீர் ஓட ஆரம்பிச்சதாம்!
பிறகு, maintenance, housekeeping – எல்லாம் சேர்ந்து, யாரும் இல்லாத நேரத்தில் ரூமுக்குள் சென்று, கழிவறையை சுத்தம் செய்து, பெரிய பாக்ஸ் ஃபேன் வைத்து லாபி ceiling-ஐ காய வைக்க ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள்.
இது மட்டும் இல்ல, நம்ம முன்பதிவாளர் மனசு கொஞ்சம் குற்றவுணர்வோடு இருக்கிறது – “நான் போயிருந்தா unclog பண்ணி இருக்கலாம், இவ்வளவு பிரச்சனை தவிர்க்கப்பட்டிருக்கும்” என்று. ஆனா, உண்மையில், ஒரு பெரியவராக இருக்கிற ஆண் வாடிக்கையாளர், தானே ஒரு பிளஞ்சர் கொண்டு unclog பண்ண முடியாதா? அல்லது, maintenance ஆளுக்கு அனுமதி கொடுக்க முடியாதா?
இது பார்த்து நமக்குத் தோன்றும் கேள்வி: ஹோட்டல் முன்பதிவாளர், உண்மையிலேயே இந்த unclogging வேலை செய்ய வேண்டியதா? இல்லை maintenance ஆளுக்கு விட்டுரலாமா?
நம்ம ஊரு அனுபவமும் இதைச் சொல்கிறது: வீட்டிலே, “நம்ம அப்பா, அண்ணன், குட்டி பையன்” எல்லாரும் ஒரு பிளஞ்சர் எடுத்துக்கொண்டு, “இது பெரிய விஷயமல்லப்பா!” என்று செய்து விடுவார்கள். ஆனா ஹோட்டலில், பணிகள், விதிகள், வேலை நேரங்கள் – எல்லாம் கட்டுப்பட்டு போய்விடும்.
கலைஞர் வாசனையுடன் சொல்லப்போனால்:
“கழிவறை unclog ஆகவில்லை என்றால், அது ஒரு இடையூறு. ஆனால், அதை ஒரு பெரிய கல்யாண விசயமாக மாற்ற வேண்டாம்!”
வாடிக்கையாளரிடம் இருக்க வேண்டிய பொறுப்பு:
ஒரு ஹோட்டல் ரூமில் தங்கும் போது, கொஞ்சம் தன்னாட்சியும், சுயநலம் இல்லாமல், maintenance ஆளுக்கு வாய்ப்பு கொடுத்தால், இதெல்லாம் பெரிய பிரச்சனையாக மாறாது.
பணியாளரிடம் இருக்க வேண்டிய மனநிலை:
“நாம் பணியாளராக இருக்கிறோம், ஆனாலும் எல்லா வேலைகளும் நம்ம கையில் இல்லை” என்று புரிந்து கொண்டு, முக்கியமான விஷயங்களை மேலாளரிடம் தெரிவிக்க வேண்டும்.
முடிவில்:
நம்ம ஊர்லேனும் வெளிநாட்டிலேயும், ஒரு வேலை யாருடையது என்று தெளிவாக இருக்க வேண்டும். வாடிக்கையாளரும், ஹோட்டல் பணியாளரும், ஒருவரையொருவர் புரிந்து கொண்டு நடக்க வேண்டும். இல்லையென்றால், ஒரு "கழிவறைச் சாகா" லாபி ceiling-ஐ மூழ்கடிக்கும்!
நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள்?
நீங்கள் ஹோட்டல் முன்பதிவாளர் இருந்திருந்தால், இந்த சூழ்நிலையில் என்ன செய்வீர்கள்? உங்கள் கருத்துகளை கீழே பகிர்வீர்கள்!
சிரிப்பும் சிந்தனையும் கலந்த ஒரு அனுபவம், இல்லையா?
அசல் ரெடிட் பதிவு: the clogged toilet saga