வீட்டில் ஒழுக்கம் காத்த வீரம் – குடியிருப்பில் நடந்த ஒரு சின்ன பழிவாங்கல் கதை!
காலையில் எழுந்தவுடனே “வீடு சுத்தம் பண்ணலாமா?” என்ற அம்மாவின் குரல் கேட்காத தமிழ் வாசகர் யாராவது இருக்கிறீர்களா? இல்லையே! வீடு என்பது நம் தனிப்பட்ட இடம், ஆனா சில நேரங்களில், குறிப்பாக நண்பர்களோடு அல்லது அன்ய ரும்மேட்களோடு வாழும்போது, அந்த வீட்டின் ஒழுக்கம் எப்படி காத்துக்கொள்ளணும் என்ற சின்ன சண்டைகள் வரும்.
இது தான் ரெடிட்-இல் ஒரு அமெரிக்கப் பெண்ணுக்கு நடந்த கதை. ஆனா, நம் வீட்டு அனுபவங்களோட ஒட்டுமொத்தமாக உள்ளது. "சிறு சண்டையிலே பெரிய புண்ணியம்" போல, ஒரு சின்ன பழிவாங்கல் தான் கதையின் கரு.
அமெரிக்காவில் விநோத காம்போ – ஆறு பெண்கள் ஒரு வீட்டில்!
இன்றைய இளம் தலைமுறையில், தனி வீடு எடுத்து வசிக்கச் சும்மா சும்மா ஆகாது. வீட்டு வாடகை, ஆலுவும், பில்லும், சமையல், சுத்தம் – எல்லாமே பங்கிட்டு போடணும். நம்ம ஊரிலையும், மெட்ராஸ், கோவை, பெங்களூரு போன்ற நகரங்களிலுள்ள பேயிங் கஸ்ட் விடுதிகள், ஹாஸ்டல்கள், அல்லது வீடு பகிர்ந்துகொள்ளும் கல்சர் அதிகம்.
அதே மாதிரி, இந்த ரெடிட் கதையில் ஆறு பெண்கள் ஒரு வீட்டில் சேர்ந்து வசிக்க ஆரம்பிக்கிறார்கள். ஆரம்பத்தில் எல்லாம் சந்தோஷம், ஒற்றுமை, "நான் தான் சுத்தம் பண்றேன், நீங்க நீங்க சமைச்சுக்கோங்க" என்று உதவி. ஆனா, "மாங்கோ சீசனில் காய் பழுத்து விட்டது" மாதிரி, இரண்டு வாரத்தில் அந்த ஒற்றுமை எல்லாம் போய், மூன்று பேர் பக்கத்திலேயே கெட்ட பழக்கம் ஆரம்பித்து விடுகிறார்கள்.
ராத்திரி கொண்டாட்டம், காலை குழப்பம் – பழைய பாட்டுக்கு புதிய வரிகள்
மூன்று ரும்மேட்கள் ராத்திரி நண்பர்களை கூப்பிட்டு, பார்டி போட்டு, பாட்டில்களும், சாப்பாடு கழிவுகளும், பிளாஸ்டிக் கவர், உருட்டு பிளேட்டுகள் – எல்லாமே வீடு முழுக்க சிதறி கிடக்கிறது. மற்ற இரண்டு ரும்மேட்கள் தினமும் சுத்தம் செய்யும் வேலையை எடுத்துக்கொள்கிறார்கள். "தயவுசெய்து வீட்டை சுத்தமா வைங்க" என்று வாட்ஸ்அப் குழுவில் மெசேஜ் போட்டாலும், "ஆமாம், ஆமாம்" என்று ஒப்புக்கொண்டு விட, அதே பழக்கம் தொடர்கிறது.
நம்ம ஊர்லயும் பாருங்க, “பாட்டிலா? சாப்பாடா? நம்ம வீட்டு பெஞ்சோட மேலே யார் போட்டது?” என்று அம்மா கேட்பார். அந்த கமெடி இங்கேயும் நடக்கிறது. ஒவ்வொரு தடவையும், சுத்தம் பண்ணும் பொறுப்பு சிலருக்கு மட்டும் விழும் போது, அது எவ்வளவு கோபம் வருமோ!
பழிவாங்கும் புது வழி – சுத்தம் செய்யும் வீராங்கனை
ஒரு நாள், ரொம்பவே கோபம் வந்த அந்த பெண், “இது போதும்!” என்று முடிவு செய்கிறார். கீழே சென்று பார்டி முடிந்த பிறகு வீடு பத்தி பார்ப்பதில், கலியுகம் வந்த மாதிரி காட்சிதான். உடனே, தனது அறைக்குள் போய், டஸ்ட்பின் பை எடுத்துக்கொண்டு, எல்லாம் குப்பையிலும், பாட்டில்களும், ஆடுகளைச் சேர்த்து பேக்கில் போட்டுட்டு, மீதி குடிச்சுவாங்க என்று விட்டிருந்த மதுபானம் கூட அதே பையில் போட்டு, மேஜையில் விட்டு விடுகிறார்.
இப்போது, அந்த மூணு ரும்மேட்கள் காலையில் எழுந்து, "எங்க பாட்டில்கள்?" என்று தேடினால், குப்பை பையில் கை வைக்க வேண்டிய நிலை! “உங்க குப்பையில உங்க சுகம்” என்று நம்ம ஊர் பழமொழி மாதிரி.
இது சின்ன பழிவாங்கலா? இல்லை, பெரிய பாடமா?
சரி, இது ரொம்ப petty revenge-ஆ? ஆம், கொஞ்சம் குழந்தை தனமாக இருக்கலாம். ஆனாலும், ஒவ்வொரு மனிதனும் தன் பொறுப்பை எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்பதற்கு ஒரு நல்ல பாடம். நம்ம ஊரிலேயே, வீட்டில் எல்லோரும் சேர்ந்து சுத்தம் பண்ணினா, வீடு எப்போதும் சுத்தமாக இருக்கும். இல்லையென்றால், “அம்மா மட்டும் சுத்தம் பண்ணனும்” என்று நினைத்தால், வீட்டுக்குள்ளே சண்டைதான்.
இந்த கதையில் அந்த பெண் எடுத்த முடிவு, "நீங்க போட்ட குப்பை, நீங்க தான் எடுத்து பாருங்க" என்று காட்டியிருக்கிறாள். இது தான் உலகம் முழுக்க இருக்கும் "சீர் வைத்தல்" கல்ச்சர் – ஒருவருக்காக மற்றவர் சுத்தம் செய்யும் பழக்கத்தை மாற்ற வேண்டும் என்பதற்கான எச்சரிக்கை.
நம்ம ஊரு ரும்மேட் அனுபவங்களும் இதேதான்
நம் தமிழ் மாணவர்கள், ஐ.டி ஊழியர்கள், ஹாஸ்டல் வாழ்கையில் இதே மாதிரி அனுபவம் நிறைய. ஒரு பக்கம் சமைக்கிறவங்க, இன்னொரு பக்கம் சுத்தம் செய்ய மறுக்கும் நண்பர்கள் – சின்ன சின்ன சண்டைகள், பழிவாங்கல்கள் எல்லாமே நம்ம வாழ்கைல கலந்திருக்குமே! “குப்பை எடுத்து போடு” என்று ஒரே வார்த்தையில் சொல்ல முடியாது; ஒரே ஒரு பாட்டிலால் பெரிய பிரச்சனை.
முடிவில்...
இந்தக் கதையை வாசித்து உங்களுக்கு என்ன தோணுதோ? உங்கள் அனுபவங்களை கீழே கமெண்டில் பகிருங்கள். உங்கள் வீட்டில் இதுபோன்ற சின்ன பழிவாங்கல்கள் நடந்திருக்கா? இல்லையென்றால், நீங்கள் எப்படி சமாளிப்பீர்கள்? வீடு என்பது ஒவ்வொருவருக்கும் பொறுப்பு. அடுத்த முறையாவது, "குப்பை போட்டவங்க தான் தூக்கணும்" என்ற நியாயம் எல்லோருக்கும் புரியட்டும்!
வாசிப்பதற்கும், பகிர்வதற்கும் நன்றி!
நீங்களும் உங்கள் அனுபவங்களை பகிர மறக்காதீர்கள்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Taught my housemates a lesson after they kept blatantly disrespecting me and our shared space