வீட்டை வாங்கினேன், பக்கத்து வீட்டார் வேற மாதிரிதான் – பழைய உரிமையாளர்களைப் பிடிக்கலை, என் மீது கலக்கம் போட்டாங்க!
வாங்க பாஸ், ஒரு நம்ம ஊர் பக்கத்து வீட்டு கதை சொல்லப்போகிறேன். வீட்டை வாங்கறது மட்டும் தான் முக்கியம்னு நினைச்சீங்கனா, கதையை வாசிச்சீங்கன்னா புரியும் – வீட்டை வாங்குறப்பவே பக்கத்து வீட்டாரோட 'நட்பு' கிடைக்கும்! ஆனா, அந்த நட்பு எல்லாம் சும்மா இல்ல, சும்மா கலவரம் தான்!
நம்ம ஊர்ல வீட்டை வாங்குறதும், அதோட பக்கத்து வீட்டார் எப்படி இருக்காங்கன்னு கவனிக்கணும். ஒருத்தர் வீட்டை வாங்கினாராம் – நல்ல மாடி வீடு, உள்ளே எல்லாமே சம்மா. ஆனா, பின்புறம் சுத்தமாக்க முடியாத அளவுக்கு பசுமை, பூங்கா மாதிரி landscaping, பக்கத்தில் பெரிய பசுமை நிலம், கூடவே ஒரு பெரிய குளம், ஆறு மாதிரி ஓடிக்கிட்டு இன்னொரு குளம் – எல்லாமே சொத்து உரிமையாளர் சொந்த செலவில் செய்திருக்காராம். நம்ம வீட்டு பையனுக்கு இது எல்லாம் பிடிக்கல, முதல்லவே 'இதெல்லாம் எடுத்துக்கட்டலாம்னு' முடிவு.
வீடு வாங்கி முதலில் வந்தது யார் தெரியுமா? பக்கத்து வீட்டார்! "வணக்கம் அண்ணா! எங்க வீட்டுக்கு புதுசா வந்தீங்களே... ஆனா இந்த குளம்தான் எங்களுக்கு கடுப்பா இருக்கு. உங்க முன்னாடி இருந்தவர் எல்லாம் எங்களுக்கு பிடிக்கவேயில்லை. அந்த பாறை, அந்த fountain, அந்த மரம்... எல்லாமே எங்களுக்கு தரக்கிண்டா இருக்கு!" – அப்படின்னு ஒவ்வொன்றாக பட்டியல் போட்டாங்க. நம்ம பையனும் முதல்ல 'ஓஹோ, சரி, நானும் எடுத்தே உட்கார்றேன்'ன்னு இருக்கிறார். ஆனா, பத்து நிமிஷம் கழிச்சு, அவர்களோட சுயநலத்துக்கு தலை சுற்றி, 'எனக்கு உக்காரவே நிறைய வேலை இருக்கு'ன்னு சொல்லி ரொம்ப குளிர்ச்சியா பதில் சொன்னாராம்.
இப்போதான் நம்ம ஊரு பக்கத்து வீட்டு நாகரிகம் புரியுது! 'பழையவங்க பண்ணினதை நமக்கும் பிடிக்காதுன்னு சொல்லணுமா, இல்லையா?'ன்னு முழுசா குழப்பம். நம்ம ஊர்ல கூட, ஒரு வீட்டுக்காரங்க விட்டுப் போன பின்னாடி, புது பையன் வந்தா, "மச்சி, அந்த பழையவங்க மேலேயே எனக்கு வருத்தம், நீயாவது நல்லபடிச் செஞ்சு வை"ன்னு சொல்லுவாங்க. ஆனா, இது மாதிரி 'எங்களுக்கு பிடிக்கலை, நீயும் எடுத்து போடணும்'ன்னு வலுக்கட்டாயமா சொல்லறது ரொம்பவே அருவருப்பான விஷயம்.
அப்படியே பல வருஷம் அந்த பசுமை, fountain, குளம் எல்லாமையும் வைத்துக்கிட்டு இருந்தாராம். 'வாரி வந்த வாய்க்கால் மாதிரி' அந்த நீர் ஓடத்தையும், 'திருவையாறு புஷ்கரணி' மாதிரி அந்த குளத்தையும். ஆனா, நம்ம ஊரு பையனுக்கு மனசு விட்டு பிடிக்காததுனால, கோவிட் காலத்துல எல்லாம் எடுத்துட்டாராம். பக்கத்து வீட்டார் அப்போயும் வாயிட்டா இருந்தார்களாம் – "நன்றி"ன்னு சொல்லவே இல்ல. நம்ம பையனும் 'நன்றி கேட்டேன் என்று யாரும் நினைக்காதீங்க, அது ஜோக் தான்'ன்னு சொல்றாரு.
இது பாத்தா, நம்ம ஊர்ல இருக்குற 'பக்கத்து வீட்டு பழக்கம்'ன்னு சொல்வதை விட, வேஷம் காட்டுற பக்கத்து வீட்டாரும் இருக்காங்க. நம்ம ஊர்ல பக்கத்து வீட்டார் சொல்வது எல்லாம் கேட்டுட்டு, நமக்கு பிடிச்சதை விட்டுட்டா, நம்ம வாழ்க்கையேயே அவர்களுக்காக sacrifice பண்ணனும். ஆனா, நம்ம பையன் மாதிரி 'தொலைக்கணும்'ன்னு முடிவெடுத்துட்டா, பக்கத்து வீட்டாருக்கு நாம ஒரு வார்த்தை சொல்லவேண்டிய அவசியமே இல்லை.
இதெல்லாம் பாத்தா, நம்ம கிராமத்து ‘அண்ணன் வீட்டில் அக்கா சமையல்’ மாதிரி தான் – பக்கத்து வீட்டாருக்கு நம்ம வாழ்க்கை முடிவு பண்ணும் உரிமை இருக்குமா? இல்லையே! நம்மளால நம்ம வீடு, நம்மைச்சு வாழனும். மற்றவர்கள் சொல்லறதை கேட்டுக்கொண்டு எப்பவும் நடக்க முடியாது!
இது மாதிரி சம்பவங்கள் நம்ம ஊர்ல யாருக்குமே புதுசல்ல – ஒருத்தர் வீடு வாங்கினாலே, பக்கத்து வீட்டார் கதை ஆரம்பம். "அந்த மரம் எங்களுக்கு நிழல் விடுறது", "உங்க வீட்டுல வாரம் ஒரு தடவை தண்ணீர் வாராதே", "கூடவே சத்தம் செய்யாதீங்க" – பட்டியல் முடிவே இருக்காது. ஆனா, அந்த வீட்டை வாங்கினது நம்ம; பழைய உரிமையாளர் கதை நம்ம பிரச்சனை இல்ல!
நீங்க என்ன சொல்றீங்க? பக்கத்து வீட்டாரோட இந்த பாணி உங்கள் வாழ்க்கையிலும் நடந்திருக்கா? கீழே கமெண்ட்ல பகிருங்க!
பக்கத்து வீட்டாரால் உங்கள் வாழ்க்கை எப்படி பாதிக்கப்படுகிறது? உங்கள் அனுபவங்களைப் பகிரவும்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Bought a house, neighbors didn’t like previous owners and tried to make it my problem