உள்ளடக்கத்திற்கு செல்க

'வீணாக வெறிச்சோடியுள் பார்க்கிங்! ஓய்வெடுக்காத ஹோட்டல் முன்பணியாளரின் கதை'

சினிமா மயமானது, பரபரப்பான வார இறுதிக்கு எதிரொலிக்கும் வெறுமனே நிறுத்தும் இடம்.
வெறுமனே நிறுத்தும் இடத்தின் ஒரு மயக்கமான சினிமா காட்சி, வார இறுதிக்கான பயணிகள் மற்றும் ஆச்சரியமான கதைகளை வரவேற்கிறது. திரு வைட்டின் பயணம் இந்த இடத்தைப்போல வெறுமையாக இருக்கும், அல்லது அவருக்கு இன்னும் ஏதாவது கிடைக்குமா?

நம் ஊரிலே ஹோட்டலில் வேலை பார்த்திருக்கிறவங்க இருக்காங்களா? இல்லாதா? இருந்தாலும் கேட்டிருப்பீங்க, "ஏன் சார், ரூம் கொடுக்குறதுல இவ்வளவு டென்ஷனா?"ன்னு. ஆனா இந்த கதையைப் படிச்சீங்கன்னா, கத்தியிலே நம்ம பக்கத்து ஹோட்டல் வாலா சாமிநாதனும் சும்மா குமுறிப்பாரு!

இன்றைக்கு நம்ம தமிழ்நாட்டுப் பசங்க, வெளிநாட்டுல என்ன நடக்குது, ஹோட்டல் வேலைக்காரங்க எப்படி வாடிக்கையாளர்களை ஹேண்டில் பண்றாங்கன்னு தெரிஞ்சுக்க ஆசைபடுறாங்க. அந்த மாதிரி ஒரு கதை தான் ரெடிட்-ல (Reddit) வந்திருக்கு. வாசிப்போம், சிரிப்போம், சிந்திப்போம்!

"வாடிக்கையாளர்" vs "முன்பணியாளர்" – எப்பவுமே ஒரு சீன்!

கதை நடக்குது ஒரு பெரிய ஹோட்டலில். வெறும் மதியமே இருக்கு. எங்க நம்ம ஒரே ஒரு "Mr. White" (இதுக்கு நம்ம ஊரில 'வெள்ளைச் சட்டை' அப்டின்னு பேர் வைக்கலாம்!) அவரோட காதலி (அதாவது பாத்துக்கு 'ஹைஸ்கூல் சுவீட் ஹார்ட்' போல இருக்காங்க!) வந்து சேருறாங்க.

அவர் வந்து, "என் ரூம் ரெசர்வேஷன் இருக்கே, கொடுங்க!"ன்னு கோரிக்கையோட வந்து நிற்கிறார். ஆனா பாவம், இன்னும் காலை 11 மணிதான்! ஹோட்டலில் 'Check-out' கூட ஆகலை. நம்ம ஊரில இதுக்கு "நல்ல நேரம் இல்லாம புருஷன் மனைவியோட சினிமா பார்க்க வந்த மாதிரி"ன்னு சொல்வாங்க.

இவரு, ஹோட்டலோட மூன்றாவது எலிட்டில் இருக்கற உறுப்பினர். நம்ம ஊரில VIP-ன்னு சொல்லும் அளவுக்கு இல்லை, ஆனாலும் 'சிறப்புப் பகிர்வு' கிடைக்கும் பாஸ். இருந்தாலும், ஹோட்டலுக்கு வந்த நேரமே, 'Mobile check-in'லே கேட்டு பார்த்திருக்கலேன்னா, அவங்க ரூம் தயாரானதும் மொபைல்-ல நோட்டிபிகேஷன் வந்திருக்கும். ஆனா, பாவம், அதெல்லாம் தெரியாது போல!

"பார்க்கிங் வெறிச்சோடி – ரூம் எதுக்கு இல்லை?"

இவரு வெளியே போய், பார்த்தார், முழுக்க வெறிச்சோடி இருக்கும் கடைசி வாசலில். உடனே திரும்பி, நம்ம 'நெப்போ ஸ்போர்ட் ப்ரோ' (நம்ம ஊரில இப்படி வாயை மூடிக்காமல் பேசும் 'பாஸ்' மாதிரி) ஸ்டைலில் ஒரு கேள்வி:

"சார், பார்க்கிங் லாட் வெறிச்சோடியா இருக்கு. ரூம் இல்லையா?"

நம்ம ஊரில இதுக்கு சரியான பதில் – "சார், வீட்ல எல்லாரும் இருக்குற நேரம், வாசலில் சைக்கிள் வைக்க இடம் இல்லாம இருக்குமா?" அப்படின்னு.

ஆனா, ஹோட்டல் ஊழியர் பொறுமையோட சொல்றார், "என் ஹவுஸ்கீப்பிங் குழு இன்னும் ரூம் எல்லாம் சுத்தம் பண்ணிக்கிட்டு இருக்காங்க, சார்!"

நம்ம ஊரிலே இப்படித்தான் நடக்கும்!

இதைப் படிச்சவங்க, நம்ம ஊரில ரொம்பவே பழக்கப்பட்ட விஷயம் ஞாபகம் வரும். சாப்பாடுக்கூட வராத நேரத்துல, "சாமி, சாப்பாடு ரெடியா?"ன்னு கேட்ட மாதிரி தான். சில பேருக்கு, "நமக்கே முக்கியம்"ன்னு நினைச்சு, எல்லாம் உடனே கிடைக்கணும்னு எதிர்பார்ப்பு.

இப்போ, ஹோட்டல் வேலைக்காரங்க நிறைய பேர், பாத்தா வெளியில் எதுவும் இல்லாத மாதிரி தோன்றும் நேரத்துல கூட, உள்ளே ஓடி ஓடி வேலை செய்யறாங்க. 'பார்க்கிங் வெறிச்சோடி'ன்னு பார்த்து, 'ரூம் ரெடியா?'ன்னு கேட்கும் வாடிக்கையாளர்களுக்கு, அந்த மாதிரி வேலைகளும் தெரியாது! ரொம்பவே நம்ம ஊரிலே "காலைலே சாமி அர்ச்சனைக்கு போய், 'பிரசாதம் ரெடியா?'ன்னு கேட்ட மாதிரி" தான்.

சின்னக் குறிப்பு: நம்ம ஊரில வாடிக்கையாளர்களுக்கும், பணியாளர்களுக்கும் இடைப்பட்ட பந்தம்

இந்தக் கதையில இருந்து ஒரு விஷயம் நமக்கு தெரியுது – நம்ம ஊரிலயும், வெளிநாட்டிலையுமா இருந்தாலும், வாடிக்கையாளர்-பணியாளர் சம்பந்தம் அப்படியே தான்! நேரம் பார்த்து கேட்கணும், காத்திருக்க தெரிஞ்சிருக்கணும், ஒருவரை ஒருவர் மதிக்கணும்.

அதனால, அடுத்த முறை ஹோட்டல், சாப்பாடு, ஏதாவது சேவை கிடைக்கலன்னா, உடனே கோபப்படாம, சற்று பொறுமையோட இருக்கலாம். "பார்க்கிங் லாட் வெறிச்சோடி"னா, எல்லாம் ரெடியா இருக்கும்னு அர்த்தம் கிடையாது!

முடிவில்...

இந்த கதையைப் படிச்சு ஒரு நல்ல சிரிப்பும், சின்ன சிந்தனையும் கிடைச்சிருக்கும். உங்க வாழ்க்கையிலவும் இப்படிப் பைத்தியக்கார வாடிக்கையாளர்/சேவை அனுபவம் இருந்தா, கீழே கமெண்ட்ல பகிருங்க. நம்ம தமிழர்களோட அனுபவம் உலகமே படிக்கட்டும்!

"வாடிக்கையாளர்களும், பணியாளர்களும் – இருவரும் மனிதர்கள் தான்!" – இந்தக் கவிதைல சொல்லி முடிக்கலாம்!


நீங்க ஹோட்டல் வேலைக்காரனா? வாடிக்கையாளரா? உங்க funniest அனுபவம் என்ன, கீழே பகிருங்க!


அசல் ரெடிட் பதிவு: But the parking lots awful empty