விருந்தினர்களிடமிருந்து பழக்கமான பண்டங்கள் – இதற்குள் ஏதாவது உள்நோக்கம் இருக்கிறதா?
நம் ஊரிலோ, வெளிநாட்டிலோ, “விருந்தினர் தேவோ பகவ” என்று சொல்வது வழக்கம். ஆனா, அந்த விருந்தினர்களே எப்போதாவது உங்களுக்கு நறுமணமூட்டும் இனிப்புகளோ, ஸ்நாக்ஸோ வாங்கி கொடுத்தா, மனசில் எப்படியோ ஒரு சந்தேகம் கிளம்பும் இல்லையா? இந்தக் கதையும் அப்படித்தான்!
சின்ன வயசுலேயே (17 வயசு தான்!) ஒரு பெண்மணி, அமெரிக்காவில், ஒரு சின்ன ஹோட்டலில் முன் மேசை (Front Desk) ஊழியராக வேலை பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறார். 81 ரூம்கள் உள்ள ஹோட்டல். அங்க வருகிற விருந்தினர்கள் சிலபேர், அவங்களுக்கு பிடிச்ச ஊழியர்களுக்கு, எப்போதாவது சின்ன சின்ன பண்டங்களை (Treats) வாங்கி கொடுக்கிறார்களாம். அந்த நாளில், ஹோட்டலில் வருத்தத்தோடும், சோர்வோடும் இருந்த அந்த இருவரையும் பார்த்து, ஒரு விருந்தினர், “உங்களுக்கு ஏதாவது வாங்கிக்கொண்டு வருறேன்” என்று சொல்லி, சிரிப்போடு, கலகலப்போடு, ஒரு கேக், இரண்டு கன்னோலி (ஒரு வகை இனிப்பு) வாங்கி கொடுக்கிறார்.
அந்த விருந்தினர், தன்னுடைய மனைவியைப் பற்றியும் பேசிக்கொண்டிருக்கிறார். ஆனாலும், இரண்டு பேரும் இளம் பெண்கள் என்பதால், அவர்களில் ஒருவருக்கு ஒரு சந்தேகம். இது சாதாரணமா, அல்லது ஏதாவது உள்நோக்கம் இருக்கிறதா?
இப்போ, நம்ம ஊர் கலாச்சாரத்தில பாக்குறோம். நம்ம வீட்டுக்கு விருந்தினர் வந்தா, “பறி வாங்க வந்தாயா?” என்று கிண்டல் செய்வோம். அப்படி ஒருத்தர் சந்தோஷமா, நமக்கு பேன்ஸ் வாங்கி வந்தால்கூட, “ஏன் இவ்வளவு பெரிய பரிசா?” என்றே சந்தேகம் வந்துவிடும். அதுவும், வேலை இடங்களில், பசங்க பொண்ணுங்க இருந்தா, இன்னும் அதிகம் கவனிக்க வேண்டும் என்பதே நம்ம ஊர் யோசனை.
அந்த அமெரிக்க ஹோட்டல் கதையில், விருந்தினர் கொடுத்த பண்டம் மூடி, பாதிப்பில்லாத (tamper-free) பெட்டியில் இருந்தாலும், "நாங்க அவருக்கு எதுவுமே ஸ்பெஷல் பண்ணலையே, ஏன் இவ்வளவு அழகா பண்டம் வாங்கி வந்தாரு?" என்ற சந்தேகம் அங்கே வேலை見る பசங்க பொண்ணுங்க மனசில் எழுவது இயல்புதான்.
இந்த மாதிரி சூழ்நிலைகள் நம்ம ஊரிலும் நடக்கும். ஹோட்டலில், அலுவலகத்தில், அல்லது ஹாஸ்டலில், யாராவது அப்படியே சாப்பாடு, சுவையான இனிப்பு எடுத்துக்கொண்டு வந்தா, ஒரு பக்கம் சந்தோஷம், இன்னொரு பக்கம் "ஏதாவது உள்நோக்கம் இருக்கா?" என்ற பயம்.
எப்படி பார்த்தாலும், பாதுகாப்பு முக்கியம். நம்ம ஊரிலேயே பல பேரு சொல்வாங்க, “வெளி ஊரு சாப்பாடு சாப்பிடாதே, தெரியாதவரிடம் இருந்து ஏதும் வாங்காதே” என்று. அதேபோல, அமெரிக்காவிலும், வெளிநாடுகளிலும், ‘Stranger Danger’ என்ற சொல்லே பிரபலமா இருக்குது.
ஆனால், எல்லா விருந்தினர்களும் தவறாக இருக்கிறார்கள் என்று அர்த்தம் கிடையாது. சிலர் மனசு நன்றாக இருக்கலாம், நல்ல மனப்பான்மை கொண்டவர்களாக இருக்கலாம். உதாரணத்துக்கு, நம்ம ஊரிலே ‘பொங்கல் பண்டிகை’ வந்தா, வீடு வீடாக இனிப்பு பகிர்ந்துகொள்வது வழக்கம். அதே மாதிரி, சில விருந்தினர்களுக்கு, ஒரு நல்ல வார்த்தை, சிரிப்பு, நல்ல சேவை கிடைத்தால், அவர்கள் சந்தோஷத்தில் பகிர்ந்து கொடுப்பதுதான்.
ஆனா, வேலை இடங்களில் சில எச்சரிக்கைகள் அவசியம்:
- முதலில், உடனடி மேலாளரிடம் சொல்லி, அனுமதி பெற்ற பிறகுதான் ஏதும் வாங்கிக்கொள்ள வேண்டும்.
- பலர் முன்னிலையில் மட்டும் தான் அந்த பண்டத்தை சாப்பிடுவது பாதுகாப்பானது.
- ஒருவருக்கு ஏதும் சந்தேகம் வந்தால், நல்லது தவிர்த்து விடுவதுதான் சிறந்தது.
- அடுத்தவரை நம்புவது நல்லது; ஆனாலும், தன்னைக் காத்துக்கொள்ளும் அறிவும் அவசியம்.
இந்த கதையில், அந்த பெண்ணும், அவங்க தோழியும், ஒருவருக்கொருவர் இருக்கிறார்கள், பண்டம் பாதிப்பில்லாத பெட்டியில் இருந்தது, அவர்களுக்கு அலர்ஜி இல்லை – எனவே, கவலைப்பட வேண்டிய அவசியம் இல்லை. ஆனாலும், மனசுக்குள் கிளம்பும் சந்தேகம் இயல்பானது.
நம்ம ஊரிலேயே, “நல்லதோர் வீணை செய்தேல், அதை நல்லாருக்க வையுங்கள்” என்று சொல்வாங்க. அதே மாதிரி, நல்லவர்களை சந்தோஷமா வரவேற்க வேண்டும். ஆனாலும், உலகம் ரொம்ப நல்லதாக இல்ல, சற்றும் கவனமும் அவசியம்.
இது போன்ற அனுபவங்கள் உங்களுக்கும் நடந்திருக்கா? விருந்தினர்களிடமிருந்து பரிசு, பண்டங்கள் வாங்கும் போது நீங்கள் எப்படி எதிர்கொள்கிறீர்கள்? உங்கள் கருத்துக்களை கீழே பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள். ஹோட்டல், அலுவலகம், அல்லது உங்கள் தெரு, உங்கள் அனுபவங்கள் நம் அனைவருக்கும் பயனளிக்கும்!
நன்றி, வாசகர்களே!
“பசிக்குதா? முதல்ல சந்தேகம் பண்ணு – அப்புறம் மட்டும்தான் சாப்பிடு!”
அசல் ரெடிட் பதிவு: Receiving food from guests