விருந்தினர் மதிப்பீடு – ஓயாத உழைப்பாளிகளின் கனவு!
"சார், இந்த ரூம்தான் கடைசிலேயே இருக்குமா? நாங்க பெரிய வாடிக்கையாளர்கள்தானே!"
"அந்த பக்கத்தில் கார் நிறுத்த இடம் இல்லை. நீங்கள்தான் பார்த்துக்கணும்!"
"இந்த கம்பளி கலர் எனக்கு பிடிக்கல... இது என்ன நியாயம்?"
இது எல்லாம் நம்ம ஊர் திருமண ஹால்களில் மட்டும் நடக்கும்னு நினைச்சீங்களா? இல்லை அண்ணா! உலகம் முழுக்க ஹோட்டல் ரிசப்ஷனில் வேலை பார்க்கிறவர்களுக்கு இது ஓரு தினசரி சோப்பான கதையே!
சில விருந்தினர்களின் உரிமை உணர்வு – ஒரு திருவிழா!
இப்போ, நான் ஒரு ஹோட்டல் ரிசப்ஷனில் வேலை பார்க்கும் நண்பர் கதையை ரெடிட்-ல பாத்தேன். அவரோட மன அழுத்தம் படிக்கும்போது, நம்ம ஊர் பசங்க கூட அலுவலகத்தில் "ஏன் காபி சூடா இல்ல?" என்று மேலாளரிடம் கோபப்படுவதை நினைவுக்கு கொண்டு வந்தது.
அந்தப் பதிவாளர் சொல்வது என்ன தெரியுமா?
"நமக்கெல்லாம் விருந்தினர்கள் ரேட்டிங் போட்டுடுவாங்க. நாமும் அவர்களுக்கு ரேட்டிங் போடலாமா? நம்ம ஹோட்டலுக்கு வர்ற அடுத்த வாடிக்கையாளர், 'இவர் முன்பே கத்திக்கிட்டு வந்தவர்'ன்னு பார்த்த உடனே தெரிஞ்சிருக்கும்!"
உண்மைதான்! நம்ம ஊர் வீடுகளில் கூட, யாராவது மாமா/அத்தை வாரதுக்கு முன்னாடி, "இந்த மாமா வந்தால் சும்மா இருக்க மாட்டார்"ன்னு சொல்லி, பக்கத்து வீட்டு அம்மா பசங்களை முன்பே எச்சரிக்குறாங்க. அதே மாதிரி, ஹோட்டல் விருந்தினர்களையும் மதிப்பீடு செய்ய முடியுமான்னு யோசனை வந்திருக்கு!
விருந்தினர் மதிப்பீடு – ஒரே சிரிப்பு, ஒரே சிந்தனை
எல்லா ஹோட்டல் ஊழியர்களுக்கும் இது ஒரு கனவு மாதிரி தான். ஏனென்றால், சில விருந்தினர்கள் ரொம்பவே பாராட்டு-படாதவர்களா இருப்பாங்க. டீவில "Customer is God"ன்னு சொல்லுவாங்க. ஆனா, சில வாடிக்கையாளர்கள் "Godzilla" மாதிரி வருவாங்க!
பார்க்கிங் இல்லைனா, சத்தம். ரூம் ஜன்னல் தெரியும் இடம் இல்லனா, பஞ்சாயத்து. வாடகை குறைச்சு கேட்கிறாங்க, ஆனா கையில மூன்றாவது கைபேசி வைத்திருப்பாங்க.
இப்படி எல்லாம் நடந்த பிறகு, ஒரு 1-ஸ்டார் ரேட்டிங் போட்டு போயிடுவாங்க. நம்ம ஊழியர்களோ, மேலாளரிடம் விளக்கம் சொல்லி, வேலை போயிடுமோன்னு பயந்து நிற்க வேண்டிய நிலை.
நம் ஊர் வாழ்கையில் இதே மாதிரி "நாகரிகம்" இல்லாமல் நடக்கும் சம்பவங்கள் எத்தனையோ! "தங்கும் இடம்" என்றால் கஞ்சிப்பொடி போல நடந்துகொள்ள வேண்டுமா?
ஒரு சமயம், நம்ம ஊர் மாமாவும், "பிள்ளை தேடி வீட்டுக்கு வந்த மாப்பிள்ளை வீட்டாரும்" – எல்லாம் அனுபவிச்சிருப்பாங்க!
நம்மால் முடியுமா?
உண்மையில், ஹோட்டல் ஊழியர்கள் மட்டுமல்ல, நம்மில் பலருக்கும் இந்தக் கேள்வி வந்திருக்கும். "நம்மை எல்லாரும் மதிப்பீடு பண்ணுறாங்க, நாமும் நம்ம அனுபவத்தை சொல்ல முடியாதா?"
உதாரணம் – ஊட்டியில் ஒரு ஹோட்டலில் இருந்தீங்கன்னு எடுத்துக்கொள்ளுங்க. அங்க, ஒரு விருந்தினர் வெறும் தண்ணீர் கேட்டு, ஊழியரிடம் கத்திக்கிட்டு போயிட்டார். அடுத்த வாடிக்கையாளர், அவங்க ரிவ்யூ பார்த்து, முன்னாடியே அந்த ஊழியரை தவிர்த்து நடந்துகிட்டா எப்படி இருக்கும்?
மக்கள் மனசு மாத்த இப்படி ஒரு வாய்ப்பு வந்தா, நிச்சயமாக அதிகமானவர்களுக்கு ஒரு "நல்ல பிள்ளை" மார்க்கம் கிடைக்கும்!
இது கற்பனையா, நிஜமா?
இது எல்லாம் ஒரு சிரிப்போடு சொல்லலாம். ஆனா, நம்ம ஊர் பண்பாட்டில் "அவங்க வேலை"ன்னு யாரையும் சிறுமைப்படுத்தக்கூடாது என்று சொல்லுவோம்.
விருந்தோம்பல், மரியாதை, சமயல், இனிமை – இதுதான் நம் தமிழர் அடையாளம்.
வாடிக்கையாளராக இருந்தாலும், பணிவும் மரியாதையும் மறக்காமல் நடந்துகொள்வோம்!
தேவைப்பட்டால், ஒரு 5-ஸ்டார் ரிவ்யூ மட்டும் போடாம, ஒரு நன்றி சொல்லி செல்கிற பழக்கம் வளர்க்கலாமே?
நடுவில் – "வாடிக்கையாளர் ரேட்டிங்"யும், "விருந்தினர் ரேட்டிங்"யும் இரண்டுமே இருந்தா, உலகம் கொஞ்சம் நல்லதா மாறுமோ என்னவோ!
நீங்களும் இதுபோன்ற அனுபவம் எதிர்கொண்டிருக்கீர்களா? கீழே கமெண்ட் பண்ணுங்கள்! உங்கள் கதைகளும் நம்மோடு பகிர்ந்து கொள்ளுங்கள்.
உண்மையிலேயே, மரியாதை தரும் வாடிக்கையாளர்கள் அதிகமானால்தான், வேலை செய்யும் ஊழியர்களும் மனநிம்மதியோடு வேலை செய்ய முடியும்!
நன்றி, நம்பிக்கை, மரியாதை – அதுதான் நம் தமிழர் பெருமை!
"விருந்தினர் மதிப்பீடு" தேவைப்படுமா? உங்கள் கருத்து என்ன?
– உங்கள் நண்பன், தமிழ் வலைப்பதிவாளர்
அசல் ரெடிட் பதிவு: I wish more websites let you evaluate the guests