'விருந்தினர் ராஜா, முன்பதிவாளர் ராஜ்யம்: ஓர் ஹோட்டல் கவுன்டரில் நடந்த கதை!'
நம்ம ஊரு மக்கள் தான்! எங்க போனாலும், தனக்கு தெரிந்தது தான் சரி, மற்றவர்களும் அதையே பின்பற்றணும் என்று நம்புறோம். ஸ்டேஷன்ல டிக்கெட் எடுக்கும் போது கூட, "நான் சொல்லுறேன், நீ கேளு!" என்றதை பார்க்கலாம். ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனில் இது நடக்காதா? நம்ம கதையின் நாயகன் ஒரு ஹோட்டல் முன்பதிவாளர். அவன் சந்திக்குற விருந்தினர்கள், நம்ம ஊரு மாமா மாதிரி, அவனுக்கு வேலை சொல்லிக்கொடுப்பது சாதாரணமே!
இந்த சமீபத்திய சம்பவம் அப்படித்தான். ஒரு மதிப்புமிக்க விருந்தினர் (அவர் முகத்தில் நம்பிக்கை பளபளக்கும்!) வந்து, "ஒரு நாள் தான் இருக்கேன்" என்று முன்பதிவு செய்திருக்கிறார். நம்ம முன்பதிவாளருக்கு, வேலை கோடம்பட்டம் போல; எல்லாம் சரி பார்த்து, "உங்களுக்கு இன்னொரு நாள் கூட முன்பதிவு இருக்கே?" என்று கேட்கிறார். அதற்கும் அவர், "ஆமாம், அந்த நாளுக்காக வேறு ரூம் டைப் தான் புக் பண்ணிருக்கேன்!" என்கிறார்.
இங்கே தான் பிரச்சனை. இந்த இரு நாள்களுக்கு இரண்டு வேறு ரூம் வகைகள். ஒரு நாள் கிங் பேட், அடுத்த நாள் டூயல் க்வீன். ஹோட்டல் ஊழியர், "சார், நம்ம ஊரிலே கிங் கிடைக்குறது ரொம்ப குறைவு. நீங்க இப்பவே டூயல் க்வீன் ரூம்ல போயிடீங்கன்னா, இரு நாட்களும் ஒரே ரூம்ல அமைதியா இருக்க முடியும். இல்லன்னா நாளை சில மணி நேரம் ரூம் இல்லாம தோய வேண்டியிருக்கும்," என்று சொல்லி, நல்ல முறையில் ஆலோசனை சொல்றார்.
அவரோ, எங்க ஊர் பெருசு மாதிரி, "பரவாயில்லை, இப்போ இருக்குறதை விடுங்க. உங்க ஹோட்டல் அவ்வளவு பிஸியா தெரியலையே!" என்று தூக்கிக்கொண்டு விடுகிறார். நம்ம ஊழியர், "இல்ல, நாங்கள் ரொம்ப பிஸி தான்!" என்றாலும், விருந்தினர், "உங்க பார்கிங் லாட் காலியா இருக்கே, எதுக்கு பிஸி?" என்று கேட்கிறார். நம்ம ஊழியர் உள்ளுக்குள், "நீங்க பார்கிங் லாட் பார்த்து ஹோட்டல் occupancy கணக்கா? என் கணினிலிருக்கும் reservation details வேற மாதிரி சொல்லுது!" என்று எண்ணிக்கொண்டு, "சரி சார், உங்களுக்கு வசதியாக பாருங்க," என்று விடுகிறார்.
உடனே விருந்தினர், "இரண்டு ரூமும் ஒரே ரேட்டுதானே? அப்போ என்ன வித்தியாசம்?" என்று கேட்கிறார். நம்ம ஊழியர் சிரித்துக்கொண்டு, "ரூம் ரேட்டும் ஒன்றுதான், ஆனா கிங் ரூம்கள் குறைவு. அதனால்தான் நீங்க டூயல் க்வீன்ல மாறினா வசதியா இருக்கும்," என்று விளக்குகிறார். அவரோ, "பரவாயில்லை, இருப்பதை விடுங்க," என்று மூன்றாவது முறையும் மறுக்கிறார்!
சரி, இப்படி மூன்று முறை வாய்ப்பு கொடுத்தும், விருந்தினர் தானே சிக்கலில் விழுந்திருக்கிறார். நம்ம ஊழியருக்கு தெரியும், காலையிலேயே அவர் வந்து "கிங் ரூம் தான் வேணும்" என்று வாதம் செய்வார். ஊழியர்களுக்கு சுமை தான். அதற்குள் அவர், "நான் கவலைப்பட மாட்டேன், காலையில் பார்த்துக்கொள்ளலாம்," என்று சொல்லிவிட்டார்.
இதிலிருந்து நமக்கு கிடைக்கும் பாடம் என்ன? நம்ம ஊரிலே கூட, "குதிரையை நீர் ஓரத்துக்கு அழைத்து போகலாம், ஆனா குடிக்க வைக்க முடியாது" என்ற பழமொழி போல, வாய்ப்பு வந்தபோது எடுத்து பயன்படுத்தினா வாழ்க்கை எளிது. இல்லன்னா, எதிலும் தாமதம், சிக்கல் தான்.
ஆனால் இதெல்லாம் நம்ம ஊர் ஹோட்டல் முன்பதிவாளர் பழக்கப்பட்ட விஷயம். யாராவது "நான் தான் மேலானவர்" என்று தன்னம்பிக்கையுடன் வருவார்களே, அவர்கள் மீது சிரித்துக்கொண்டு பழைய கதைகளை நினைத்து, வேலை செய்வதும் ஒரு கலையா தான்! "முகூர்த்தம் பார்த்து வேலை செய்யணும்" என்று பெரியவர்கள் சொன்னதின்னு இப்போது புரிகிறது.
நம்ம ஊரு தாத்தா சொல்வது போல, "வசதிக்கு வழி சொல்லி விட்டால் வாங்கும் வாங்க, இல்ல, தானே கஷ்டப்பட்டு திரும்பி வந்தாலும், அப்புறம் தான் புரியும்!" இந்த ஹோட்டல் கதையும் அதே மாதிரி தான்.
நண்பர்களே, உங்களுக்கும் இப்படிப்பட்ட அனுபவங்கள் இருக்கா? உங்கள் கமெண்ட்களில் பகிர்ந்து, சிரிக்க விடுங்கள்!
நட்புடன், உங்கள் ஹோட்டல் முன்பதிவாளர்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: I'm the agent, you're the guest...