விருந்தினர் விடுதியில் செய்யக்கூடாத சில வேடிக்கையான தவறுகள் – ஒரு முன்பணிப்பாளர் அனுபவங்கள்!
ஒரு முறை, என் தோழி ஒரு ஹோட்டலில் முன்பணிப்பாளராக வேலை பார்த்தாள். அவள் சொல்வதை கேட்டால், “மக்கள் எல்லாம் இப்படியா நடந்து கொள்வது?” என்று சிரிப்பும், சில சமயம் கோபமும் வந்துவிடும்! நீங்கள் ஒருபோதும் ஹோட்டலில் வேலை பார்த்து பார்த்திருக்கிறீர்களா? இல்லையென்றால், இந்த கதை உங்களுக்காகத்தான்!
விருந்தினர் என்றாலே, எப்போதும் சிரிச்சு பேசணும், மரியாதையா நடந்துக்கணும், ஆனா அவர்கள் எவ்வளவு நேரம் கடைப்பிடிக்கிறார்கள் என்று பார்த்தீர்களா? உங்களுக்கும் இந்த அனுபவம் இருந்திருக்கும் – ஆனா ஹோட்டல் முன்பணிப்பாளர்களுக்கோ இது நாள்தோறும்!
முதலில், “நேரம்” என்றால் தெரியுமா?
நாம் எல்லோரும் கைபேசி வைத்திருக்கோம். அந்தக் காலத்தில் சந்திரபாபு நாயுடு 'டிஜிட்டல் இந்தியா' சொன்னதிலிருந்து, சாமான்யக் குடி மக்களும், பெரியவர்களும் கைபேசியை விடாமல் பிடிச்சுக்கிட்டு இருக்காங்க! ஆனா, இன்னும் ஏன் சில விருந்தினர்கள் நேரம் பார்க்க மறுக்கிறார்கள்?
செக்-இன் நேரம் 2 மணி என்றால், 10 மணிக்கு வந்து, “சார், அறை ரெடி ஆச்சா?” என்று கேட்கிறார்கள். ஏன் சார், நம்ம ஊர் திருமண வீட்டில் போலி நேரம் சொல்லி, சாப்பாடு வேகனும்னு சொல்லிட்டு, 3 மணி நேரம் பசிக்க வைக்கும் மாமா மாதிரி?
அந்த நேரம் வரைக்கும் அறை ரெடி செய்ய முடியாது; அதை சொல்ல, முன்பணிப்பாளருக்கு மட்டும் தான் சந்தேகம் இல்லை!
“செக்-அவுட்” நேரம் – நேரம் பார்த்து திரும்பி பாருங்கள்!
இன்னொரு காமெடி – சில விருந்தினர்கள், செக்-அவுட் நேரம் வந்ததும், “சார், இன்னும் 10 நிமிஷம் கூட முடியுமா?” என்று கேட்கிறார்கள். அதுவும், அது ஒரு குடும்பம் இல்லை, குழந்தை தூங்கிற மாதிரி இல்லை. காதல் ஜோடி, நல்லா தூங்கி எழுந்து, அழகா தயாராகி, பசிக்க மட்டும் வந்து, இன்னும் நேரம் கூட வாங்கணுமாம்!
சார், உங்க கைபேசியில் அலாரம் போடலாமே? நம்ம ஊர் பஞ்சாங்கம் மாதிரி நாள் முழுக்க நினைவூட்டலா வேண்டியதில்லை!
“மூன்று லிட்டர் தண்ணீர் கேட்காதீங்க!”
இது தான் ஹைலைட்! “வரவேற்பு தண்ணீர்” குடுத்தாங்கன்னு, ஒரே நாளில் மூன்று நான்கு தடவை, “சார், இன்னும் ஒரு தண்ணீர் பாட்டில் கிடைக்குமா?” என்று கேட்கிறார்கள். ‘வெல்கம் டிரிங்க்’ மாதிரி இது!
இப்படி பல தடவை கேட்டால், சும்மா பஜாரில் பத்து ரூபாய் கொடுத்துத் தண்ணீர் வாங்கிக்கலாமே?
இது நம்ம ஊர் கடை ‘பத்து ரூபாய் மீன் குழம்பு எடுக்கிறேன்’ என்று, பத்து தடவை வரிசையில் நின்று வாங்குற ஆள்கள் மாதிரி!
“கொஞ்சம் சலிப்பாக இருந்தாலும், எல்லாருக்கும் சபரிமலை வரிசை போல முறைமை இருக்கணும்” என்று நினைச்சுதான்!
விருந்தினருக்கு ஒரு பக்கம், முன்பணிப்பாளருக்கு இன்னொரு பக்கம்
நம்ம ஊரில், “விருந்தோம்பல் தெய்வம்” என்று சொல்லுவோம். ஆனா, அதுக்கு ஒரு எல்லை இருக்கணும். விடுதி வேலைக்காரர்கள் எல்லாம் உங்களோட ‘மாமா’ இல்லை, ‘மாமியார்’ இல்லை; அவர்களும் மனிதர்கள்தான். அவர்களுக்குமே நேரம், பொறுப்பு, வேலை, வளைவு எல்லாம் இருக்கிறது.
சில நேரம், “சார், இப்படி நடத்தினால் நானும் வீட்டுக்கு போயிட்டேன்!” என்று அவர்களும் தோல்வியடைவேண்டி இருக்கிறது. அதனால்தான், நம்ம ஊர் பழமொழி ஒன்று – “நீ ஒரு நல்ல விருந்தினராக இருக்கணும், எப்போதும் நினைவில் வை!” என்று சொல்லும்.
நம் வாசகர்களுக்கு – உங்களோட அனுபவங்கள் என்ன?
இந்த கதையை படிச்சவுடன், உங்களுக்கும் இதே மாதிரி ஹோட்டல் அனுபவங்கள் இருந்ததா? உங்கள் நண்பன், குடும்பம், இல்ல பக்கத்து வீட்டு மாமா கூட இப்படித்தான் நடந்துகொள்வாரா?
கீழே உங்கள் கருத்துகளை எழுதி பகிருங்கள்!
விடுதியில் வேலை பார்த்தவர்கள், உங்களோட காமெடி, கோபம், சிரிப்பு அனுபவங்களை சொல்லுங்கள். நம்ம ஊர் விருந்தினர்களும், முன்பணிப்பாளர்களும் எப்படி ஒத்துழைக்கணும் என்று எல்லோரும் புரிந்துகொள்வோம்!
விரிவான அனுபவங்களை பகிர்ந்து, நம்ம ஊர் கலாச்சாரமும், மரியாதையும் உலகம் முழுக்க பரவட்டும்!
முடிவாக, ஒரு சிறிய குறிப்பு:
அடுத்த முறை ஹோட்டலுக்கு போறீங்கனா, நேரம் பார்த்து, மரியாதையா, சிரித்துக்கொண்டு நடந்துக்க, உங்களுக்கும், வேலைக்காரருக்கும் நல்ல அனுபவமாக இருக்கும்!
“அன்பும், நேரமும், மரியாதையும் – இதுவே ஒரு நல்ல விருந்தினர் அறிகுறி!”
– உங்கள் நலம் கேட்கும் தமிழ் நண்பன்
(பின்னூட்டங்களில் உங்கள் அனுபவங்களை பகிர மறந்துவிடாதீர்கள்!)
அசல் ரெடிட் பதிவு: Do's and Don'ts (Mainly Don'ts)